By Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu yazının tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Ön Plana Çıkan Takımlar
Chris Paul ve Phoenix Suns’ın Sezona Muhteşem Girişi
Transfer döneminde kadrosunda Chris Paul’ü katan Phoenix Suns’ın performansının yükselmesini herkes bekliyordu. Ancak tecrübeli oyun kurucunun takım üzerindeki etkisinin bu kadar kısa sürede bu kadar net şekilde görülmesini ve Suns’ın batı konferansının zirvesine çıkmasını kimsenin beklediğini söylemek doğru olmaz.
Paul’ün takıma katılmasıyla birlikte Suns, geçen sezona kıyasla çok daha derli toplu bir oyun sergiliyor. Takımın oyun zekasını gözle görülür bir şekilde arttıran Paul’ün etkisiyle birlikte Suns daha az top kaybeden, daha akıllı oynayan bir takım görüntüsüne kavuştu. Şu ana kadar 100 pozisyon başına rakiplerine 10.5 sayı fark atan Phoenix ekibi, savunma verimliliğinde de ikinci sırada bulunuyor. Suns’ın sezon boyunca bu kadar iyi bir savunma performansı sergilemesini beklemek çok doğru olmaz. Şu ana kadar savunma tarafında gösterdikleri etkileyici performans, oynadıkları takımların lige çok iyi girememesi ve çok yüzdeli şut atamamasıyla da alakalı. Fakat Suns’ın hücumda da tam potansiyeline ulaştığını söylersek onlara haksızlık etmiş oluruz.
Şu ana kadar Devin Booker, geçen sezona kıyasla daha zayıf bir performans gösteriyor ve genç yıldızla Paul’ün saha içindeki kimya anlamında alması gereken yol var. Booker’ın zayıf performansına rağmen Paul’ün de takıma katılmasıyla birlikte Mikal Bridges’ın da çok daha verimli bir oyun oynadığını söylemek lazım. Şu ana kadar maç başına 15.5 sayı ortalamayla oynayan Bridges, Paul’ün takıma katılmasından en olumlu etkilenen oyuncu konumunda.
CP3’nin maç sonlarını oynama tecrübesi de Suns’ın çok daha tehlikeli bir takım haline gelmesini sağlıyor. Sezon ilerledikçe ve takımlar vites arttırdıkça Phoenix’in puan durumundaki konumu biraz daha aşağıya inebilir. Ancak ne olursa olsun çok yetenekli bir kadroya sahip olan Suns, sezonun ilk günlerinden itibaren batı konferansının iddialı ekiplerinden birisi olacağını herkese gösterdi.
Atlanta Hawks’ın Şakası Yok
4-2’lik dereceleriyle şu anda doğu konferansının 5. sırasında bulunsalar da Atlanta Hawks’ın sezona en flaş başlangıcı yapan takımlardan birisi olduğunu söylemek gerekiyor. Evet, görece kolay bir fikstürleri vardı ancak Brooklyn Nets ile oynadıkları 2 maçta da gösterdikleri performansla sezonun geri kalanında hafife alınmayacak bir takım olduklarını herkese gösterdiler.
Bunu söylememizin sebebi kazandıkları maçlarda yendikleri rakiplerden çok maçları kazanma şekilleriyle alakalı. Sezonun açılış maçında Chicago Bulls’a karşı bir noktada neredeyse 40 sayı öndelerdi. Daha sonra Memphis Grizzlies ile Morant sakatlanmadan önce sert geçen bir maçta galibiyeti almayı başardılar. Nets’e 141 sayı atıp sadece 4 sayıyla kaybettikleri maçtan hemen sonra Brooklyn ekibini Trae Young’ın 21’de 7’yle şut attığı karşılaşmada 18 sayı farkla kazandılar. Evet henüz sezonun daha çok başı fakat Hawks, sezon öncesinde herkesin beklediği gelişimi gösterdi.
Şu anda hücum verimliliğinde 2. sırada olan Hawks’ın potansiyelinin çok yüksek olduğunu herkes biliyordu. Ancak bu kadar kısa sürede bu kadar yüksek seviyede bir üretim sağlamalarının beklendiğini söylemek doğru olmaz. Sezon başlarken Hawks’a dair en büyük soru işareti savunma tarafındaydı.
Şu ana kadar gösterdikleri performansla bu kuşkunun haklılığını gösterseler de bu konuda da bazı umut verici gelişmeler gördük. Nets’ten 145 sayı yedikten hemen sonraki maçta savunmada yaptıkları bazı değişikliklerle rakiplerini 100 sayının altında tutmayı başardılar. Cam Reddish ve DeAdnre Hunter, ikinci yıllarında savunma tarafında daha iyi bir performans sergiliyor. John Collins de savunmada doğru yönde adımlar atmış gibi. Etrafında daha iyi bir kadro bulan Trae Young da önceki yıllara kıyasla savunmada çok daha fazla efor sarfediyor. Dediğimiz gibi, Hawks için iddialı konuşmak için hala erken fakat uzun süredir gelecekleri bu kadar parlak gözükmemişti.
Magic, Cavaliers, Knicks… Bu Takımların Kötü Olması Gerekmiyor Muydu?
Sezon öncesi tahminleri yapılırken Cleveland Cavaliers ve New York Knicks, doğu konferansının en zayıf 2 takımı olarak görülürken Orlando Magic’in de playoff potasına belki play-in potasından dahil olması bekleniyordu. Ancak ligin ilk 2 haftalık kısmında bu takımmların üçü de playoff potasında yer almayı başardılar.
Bu takımlar arasında belki de en büyük sürprizi yaratan ekibin New York Knicks olduğunu söylemek gerekiyor. Kadro anlamında çok büyük bir değişiklik yaşamayan Knicks, sezon arasında takımın başında koç Tom Thibodeau’yu getirmişti. Tecrübeli koç, şu ana kadar harikalar yaratmasa da onun yönetiminde Knicks’in olumlu yönde adımlar attığını söylemek gerekiyor. Özellikle Julius Randle’ın ilk 6 maçtaki 21.2 sayı – 10.5 ribaunt – 7.2 asistlik performans ve Alec Burks’ün skorer oyunu göze çarpıyor.
Şu anda 4-2’lik dereceye sahip olan Cavaliers’ta da özellikle Atlanta Hawks ve Philadelphia 76ers karşısında alınan galibiyetler, geçen sezona kıyasla gayet heyecan uyandırıcı. Şu ana kadar Colin Sexton (Maç başına 26.0 sayı) ve Daris Garland’ın (Maç başına 17.2 sayı) gösterdiği gelişim Andre Drummond’ın da iyi performansıyla birleşince sezona beklenenden iyi bir başlangıç yaptılar.
Orlando Magic için de şu ana kadar sezonun en büyük hikayesi Markelle Fultz’ın performansı. Son yıllarda NBA’deki en üzücü hikayelerden birisine sahip olan Fultz, hala iyi bir şutör değil ancak oyununun bu alanında hiç de küçümsenmeyecek gelişim göstermiş vaziyette. Bununla birlikte genç oyun kurucunun oyununun diğer alanlarındaki yetenekleri, Magic benchinin de iyi performansıyla birleşince Magic de sezonun ilk kısmında beklentileri aşmayı başardı.
Fakat ne kadar sezona iyi başlamış olsalar da bu noktada bu ekipleri doğu konferansının iddialı ekipleri arasına yazmak doğru olmaz. Yine de tüm şüphelere ve kısıtlamalarına rağmen sezonun ilk kısmına renk katmayı başardılar.
Göze Çarpan Bireysel Performanslar
Domantas Sabonis Dur Durak Bilmiyor
Indiana Pacers, en hafif tabirle “tatsız” bir transfer dönemi geçirdi. Transfer dönemi başlarken Pacers’ın en büyük hedefinin Myles Turner’ı takas etmek ve Gordon Hayward’ı kadroya katmak olduğu iddia ediliyordu. Hatta Victor Oladipo’nun takımdan ayrılmak istediğine dair söylentiler de ortaya çıkmıştı. Ancak transfer dönemi sona erdiğinde bu hamlelerin hiçbirini gerçekleştiremeyen Indiana’da yaşanan tek değişiklik koç Nate McMillan’ın yerine Nate Bjorkgren’in getirilmesiydi.
Şu ana kadar Pacers, bu değişiklikten yeteri kadar verim almış gibi gözüküyor. Geçen sezon ligin en az üçlük kullanan 4. takımı olan Pacers, buna da bağlı olarak Turner – Sabonis ikilisini çok verimli kullanamıyor ve hücumda modern basketbolun uzağında dönem dönem çok sıkıştığı bir oyun oynuyordu. Pacers, 2020-21 sezonunun başlangıcında tempo olarak çok büyük bir değişiklik yaşamasa da şu anda ligin en çok üçlük kullanan 10. takımı konumunda. Bu tercihin yarattığı alandan en çok faydalanan isim de tartışmasız şekilde ilk haftayı doğu konferansının en iyi oyuncusu seçilerek tamamlayan Domantas Sabonis oldu.
Sezonun ilk haftasında Pacers’ın oynadığı 3 karşılaşmada 24.3 sayı – 11.0 ribaunt – 7.0 asist gibi etkileyici ortalamalar yakalayan Sabonis, takımının oynadığı 3 maçı da kazanmasını sağlayarak doğu konferansında haftanın en değerli oyuncusu seçildi. Pacers’ın oynadığı sonraki 3 karşılaşmada yıldız uzunun ortalamaları biraz düşse de koç Bjorkgren, takımın bütün hücumunu Sabonis’in üzerinden kurguluyor ve o da şu ana kadar yaptıklarıyla bunun karşılığını sonuna kadar veriyor.
Jaylen Brown Boston Celtics’in En İyi Oyuncusu Mu???
Sezonun ilk 10 günündeki performansından sonra böyle bir cümlenin biraz abartı geldiğini düşünebilirsiniz. Bu satırları yazan kişinin bir Boston Celtics taraftarı olduğunu öğrenince belki de biraz daha anlam kazanacaktır. Bu iddia hakkında ne düşünürseniz düşünün, Jaylen Brown’ın 2020-21 sezonuna yaptığı başlangıcın fazlasıyla etkileyici olduğunu kabul etmeniz gerekiyor.
Kemba Walker’ın sakatlığı sebebiyle Celtics’te sezonun ilk kısmında Brown’ın rolünün artması bekleniyordu. Ancak genç yıldızın performansını sadece artan rolle açıklamak pek mümkün değil. Şu ana kadar Celtics’in oynadığı 6 karşılaşmada 27.5 sayı ortalamasıyla oynayan Brown, saha içinden %56.9, üç sayı çizgisinin gerisinden ise %37.5 ile şut atıyor. Brown, Celtics’in Memphis Grizzlies ile oynadığı karşılaşmada 3 çeyrekte 42 sayı atarak kariyer rekorunu kırdığını da eklemek gerekiyor.
Artan rolünün etkisiyle çok daha fazla pick and roll oynayan Brown, geçen sezon 2.1 olan asist ortalamasını da 3.2’ye çıkarmış durumda. 3.2 çok iddialı bir asist ortalaması olmasa da Brown’ın önceki yıllarda top kontrolü ve pasörlük konusunda ne kadar sıkıntı yaşadığı göz önünde bulundurulunca seviye atlamak için mutlaka gelişmesi gereken bir alan olduğu düşünülüyordu. Genç yıldız, en azından sezonun ilk kısmında bu alanlarda doğru yönde adımlar attığını şimdiden gösterdi.
Haftanın Talihsizleri
Spencer Dinwiddie’nin Sakatlığı Brooklyn Nets İçin Ne İfade Ediyor?
Brooklyn Nets, sezonun ilk 2 maçında doğu konferansının en iyi ekibi görüntüsüne sahipti. Sezonun açılış maçında Golden State Warriors’ı, Noel gününde de Boston Celtics’i farklı şekilde geçen Nets’te Kevin Durant ve Kyrie Irving’in performansları göz doldurdu.
Nets’in aldığı galibiyetlerden çok Durant’in sağlıklı görüntüsü, Irving’in muhteşem performansı ve Brooklyn ekibinin sezon başındaki beklentilerin aksine hücumda çok iyi top paylaşarak hücum etmesi durdurması çok zor bir takım görüntüsü çizmelerine sebep oluyordu.
Ancak Noel gününden sonra oynadığı 5 maçta Nets, 4 mağlubiyet aldı. Hornets, Hawks, Wizards ve Grizzlies (Durant ve Irving oynamadı) karşısında gelen yenilgiler Brooklyn ekibinin sezonun muhteşem girişine gölge düşürdü. Şu anda hücum verimliliğinde 7. savunma verimliliğinde ise 11. sırada bulunan Nets’in Spencer Dinwiddie’nin yaşadığı çapraz bağ sakatlığıyla sezonu kapatmasıyla birlikte çözmesi gereken yeni sorunlarla da karşı karşıya kaldı.
Dinwiddie, Nets’te Durant ve Irving’in yanındaki en iyi top yönlendirici olarak sahada yer alıyordu. Bu da onların hücumunun çok daha akıcı olmasını sağlayan etkenlerden bir tanesiydi. Koç Steve Nash, takımın bir diğer önemli ismi Caris LeVert’ü kenardan getirerek bench beşiyle birlikte sahada kalmasını sağlıyordu. Dinwiddie’nin sakatlığından sonra LeVert’ü ilk beşe çekmek hem benchin hem de ilk beşin üretkenliğini sekteye uğratabilir. Bu yüzden Dinwiddie’nin yokluğunda takımın buna nasıl adapte olacağını görmek gerekecek.
Buna rağmen Durant’in fiziksel olarak beklentilerden çok daha iyi bir şekilde dönmüş olması Nets adına sezonun devamında umut verici noktalardan bir tanesi. Eğer Durant ve Irving, sezon boyunca sağlıklı kalabilirse Brooklyn’in doğu konferansının en büyük şampiyonluk adaylarından bir tanesi olacağı çok açık.
Ja Morant’in Sakatlıkla Yarım Kalan Büyülü Sezon Başlangıcı
2019-20 sezonunda Yılın Çaylağı ödülünü kazanan Ja Morant, 2020-21 sezonuna da muhteşem bir başlangıç yapmıştı. Memphis Grizzlies’in, sezon açılışında San Antonio Spurs’e kaybettiği karşılaşmada 44 sayı – 9 asistlik muhteşem bir performans sergilemişti. Bir sonraki maçta da Atlanta Hawks karşısında 28 sayı 7 asistle oynayan Morant, muhteşem bir sezon geçireceğinin sinyallerini veriyordu.
Ancak genç yıldız, takımının Brooklyn Nets ile oynadığı maçın ilk yarısında ayak bileğinden yaşadığı sakatlıkla birlikte maçı yarıda bırakmak zorunda kaldı. Sol ayak bileğinde 2. derecede burkulma tespit edilen yıldız oyun kurucunun, 3 ile 5 hafta arasında bir süre parkelerden uzak kalması bekleniyor.
NBA seviyesinde adaptasyonunun en zor olduğu mevkiilerden bir tanesi de oyun kurucudur. Lige yeni gelen oyun kurucuların; takımın sistemi, takım arkadaşlarının alışkanlıkları, rakip savunma şemaları gibi birçok farklı faktöre alışması ve ayak uydurması gerekir. Bu yüzden birçok oyun kurucunun ligdeki ikinci sezonunda oyunlarında gözle görülür bir gelişim olduğuna şahit oluruz.
Morant, bu gelişimin sinyallerini sezonun ilk iki maçında fazlasıyla göstermişti. Ancak yaşadığı talihsiz sakatlıkla birlikte muhteşem yeteneklerini sergilemekten mahrum kalacak ve sezona girerken playoff iddiası bulunan Memphis Grizzlies’in de elindeki kadroyla rekabetçi batı konferansında bu iddiayı devam ettirmesi pek de gerçekçi gözükmüyor. Basketbolseverler de en az Grizzlies gibi yıldız oyuncunun tekrar parkelere dönmesini dört gözle bekleyecek.
Stephen Curry, Golden State Warriors’ı Nereye Kadar Taşıyabilir?
NBA’de 2020-21 sezonun başlangıcından beri en çok konuşulan konulardan bir tanesi Golden State Warriors ve Stephen Curry’nin performansıydı. Klay Thompson’ın sakatlığı öncesinde şampiyonluk adayları arasında kabul edilen, şutör oyuncunun sakatlık haberinden sonra bile yaptıkları eklemelerle playoffun ciddi adayları arasında sayılan Warriors, sezona beklentilerin çok çok uzağında bir performansla başladı.
Takıma yeni katılan Kelly Oubre Jr., Kent Bazemore gibi oyuncuların kötü performanslarının yanı sıra Stephen Curry’nin ilk maçlardaki kötü şut performansı Draymond Green gibi takımın en önemli oyuncularından birinin de yokluğuyla birleşince Warriors’ın çok kötü bir basketbol oynadığını söylemek lazım. Bu durum da Steve Kerr’ün koçluğu, Stephen Curry’nin oyunculuğunu ve Warriors’ın iddiasını tartışmaya açtı.
Sezonun ilk kısmından yola çıkarak bu tartışmaların en azından 2’sinin gayet mantıklı olduğunu söylemek gerekiyor. Steve Kerr’ün değişen kadro yapısına rağmen hala önceki yıllarda Warriors’ın başarılı olduğu oyun planında diretmesi, Warriors kadrosunun önceki yıllardaki kadar iyi bir kadroya sahip olmaması yukarıda bahsettiğimiz ilk ve üçüncü konuların tartışılabilirliğini ortaya çıkarıyor. Fakat Curry’nin oyunculuğunu/liderliğini tartışmak biraz maksadını aşan bir yaklaşım.
Curry’nin günümüz NBA’inde sürekli “eski dönemin” süperyıldızlarından birisi olarak kabul edilmesinin sebebi mümkün olduğu kadar kendisini takımının önüne taşımayan, her zaman takımıyla birlikte büyümeye çalışan bir süper yıldız olmasıydı. Zaten 2021 yılında Curry’nin bir oyuncu olarak yeteneklerini tartışmanın pek bir anlamı yok. Ancak yaşadığı sakatlıklar sebebiyle neredeyse 2 yıl boyunca tamamen parkelerden uzak kalan, etrafındaki takımla birlikte bütün oyun alışkanlıkları değişen birisinin 5 maçta bu kadar çok eleştiriye maruz kalması da biraz acımasız kaçıyor.
Curry, sezon başından beri kendisine yöneltilen eleştirilere dün akşam takımını Portland Trail Blazers karşısında galibiyete taşıdığı maçta 16’da 8 üçlük isabetiyle oynayıp 62 sayı – 5 ribaunt – 4 asistlik muhteşem bir bir performansla verdi. Ancak sezonun geri kalanında Curry’nin Warriors’ı nereye kadar taşıyabileceği hala bir soru işareti.
Hayal Kırıklığı
Takımların Bir Türlü İstikrarlı Performans Gösterememesi
2019-20 NBA sezonu Ekim ayının ortasında sona ermişti. Çok değil yaklaşık 70 günlük bir aranın ardından 2020-21 sezonu başladı. Bu sadece oyuncuların normalden daha kısa dinlenmesi anlamına gelmiyor.
Kısalan transfer dönemi ve antrenman kampı süresi sebebiyle takımların yeni sezona hazırlanmak için de çok kısa süresi oldu. Bunun etkilerini de sezonun ilk kısmında takımların gösterdiği istikrarsız performanslarda çok net şekilde görebiliyoruz. Bunda koçların sezonun ilk bölümüne hazırlık döneminin uzantısı olarak bakması, oyuncuların fiziksel anlamda tam olarak sezona hazır olmaması, NBA’in önceki sezonlara göre çok daha farklı bir takvimde maçları oynatması ya da kısa süre önce biten sezonun ardından vücutlarını çok zorlamak istememeleri de önemli etkenler.
Bu saydığımız sebeplerin sonucu olarak da yazıda daha önce bahsettiğimiz New York Knicks, Cleveland Cavaliers, Orlando Magic gibi takımların beklentileri aşan performanslarının yanı sıra Milwaukee Bucks, Miami Heat, Toronto Raptors, Denver Nuggets, Dallas Mavericks gibi ekiplerin kötü performanslarında da net şekilde görebiliyoruz.
Sezonun geride bıraktığımız kısmında birçok maçta favori olarak görülmeyen takımların aldığı galibiyetler ya da 40-50 sayı civarında farkla sona eren mücadeleler izlemek durumunda kaldık. Takımlar, oyuncular ve koçlar yeni sezona tamamen ayak uydurup form bulana kadar bir süre daha böyle maçlar izlemeye devam edeceğiz gibi gözüküyor.