by Ben Cohen – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 29 Ocak 2021 tarihinde The Wall Street Journal‘da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Her basketbolcu, kendisinden önce oynamış basketbolcuların bir yansıması aslında. Dolayısıyla Inside the NBA sunucuları, geçtiğimiz günlerde Luka Doncic ile yaptıkları röportaj sırasında, Dallas Mavericks‘in süper yıldızının küçükken hangi oyuncuları izlediğini ve oyununda kimi idol aldığını merak ediyorlardı.
Doncic, hem ABD’li hem de Avrupalı oyuncuları izlediğini söyledi. LeBron James’ten dersler almış Doncic. İspanyol takım arkadaşları ile oynamış. Daha sonrasında kendi üzerinde etki bırakan bir isimden daha bahsetti.
“Spanoulis’i de izledim” diyordu Doncic. “Tanıyor musunuz bilmiyorum ama.”
“Spanoulis” dedi Barkley, “Fast Times at Ridgemont High’daki adam mı o?”
İşin ilginci, Vassilis Spanoulis’in NBA kariyeri, Jeff Spicoli’den çok da uzun değildi. Yalnızca bir sezon NBA’de oynadı. O kadar kötü bir sezon geçirdi ki Yunanistan’a dönüp bir daha geri gitmedi. Avrupa’nın en iyi oyuncularından biri, ABD’deki en kötü deneyimlerden birini yaşamıştı.
Doncic, yine de ona hayran olan birçok çocuktan yalnızca biriydi. Spanoulis’ten bahsederken sesinde bu kadar hayranlık izlerinin olmasının sebbei, EuroLeague tarihinin sayı ve asist kralının Doncic’in neslindeki herkes için bir basketbol tanrısı olması. Bu giderek yaşlanan Yunan adam, NBA’den nefret etmiş olsa da ligde Doncic ile birlikte yaşıyor. Doncic, pek de görmediğimiz 77 numarayı, çocukluğundaki idolü 7 numara giydiği için tercih ediyor.
Spanoulis, basketbolun gelişimi için o kadar önemli bir rol oynadı ki heyecanlı bir Doncic, bir keresinde bir maçın dördüncü çeyreği esnasında Spanoulis’e özel bir istekle gitmişti: Maçtan sonra formasını istiyordu.
Bu hissi Giannis Antetokounmpo da biliyor. O, Yunanistan’da büyüdü. Yani Spanoulis ile büyüdü. Basketbol tarihindeki en büyük kontratı imzalayan oyuncunun, Spanoulis kendisi için bir formayı imzaladığında gözleri parıldamıştı.
“Avrupa’nın Kobe’si veya Jordan’ı gibi” diyor Antetokounmpo.
Kendisi birkaç MVP ödülü kazanabilecek Doncic ve son iki sezonun MVP’si Antetokounmpo’nun bu sezonki ilk karşılaşmalarında kült bir figür de onları okyanus ötesinden izliyordu. NBA’de bu sezon maça çıkan herkesten yaşça daha büyük olan 38 yaşındaki Spanoulis, onları izlemek için uyumadığı zaman geç yatma lüksüne sahip değil. Her gün yaptığı bir işi var. Basketbola devam ediyor.
“İkisinin de büyük hayranıyım ve onları her zaman izleyeceğim” diyor Spanoulis. “Umarım onlar için iyi bir ilham kaynağı olmuşumdur. Onlara birazcık yardımcı olabildiysem ya da bazı hareketleri, bazı tavsiyeleri almalarına fayda sağlayabildiysem çok ama çok çok çok şanslı ve minnettar olurum.”
Spanoulis, kariyerinin en büyük başarılarından birini yaşadıktan sonra ABD’ye gitmişti. 2006’da Dünya Şampiyonası’nda kadrosunda NBA oyuncusu olmadan ABD’yi yenen ve tüm ülkeyi ayağa kaldıran Yunanistan Milli Takımı’nın yıldızıydı. ABD Milli Takımı koçları, maçtan önce Spanoulis’ten korkuyorlardı, maçtan sonra çok uzun süre hatıralarında kalmıştı. Bir ay geçmeden Houston’a taşındı.
Rockets formasıyla geçirdiği sezona dair unutulmaz tek anısı, o performansın unutulurluğu oldu. Ruhunu kaybetmişti bu geçişte. Çok düşük süreler aldı ve 2,7 sayı ortalaması yakalarken sayılarının çoğunu garbage time’da attı, koçları ile karşı karşıya geldi. Sonra da ilk fırsatta Avrupa’ya döndü. O yıl, o kadar buruk bir tat bıraktı ki Spanoulis, NBA’de yöneticiler arasında diğer oyunculara hiç gitmemelerini söylemesi ile biliniyordu.
“Yanlış zaman, yanlış mekan” diyordu Spanoulis. “Ama olsun. Bazen işler yolunda gitmez. Belki de geri dönüp bu kariyeri yapmış olmam daha iyidir.”
Fakat NBA kariyerinin sonu, efsanesinin başlangıcı oldu.
Avrupa’da yaşayan ve basketbolu seven bir çocuk olmuşsanız neredeyse kaçınılmazdı: Spanoulis’e hayran kalacaktınız. İlk EuroLeague şampiyonluğunu 2009’da Panathinaikos ile kazandığında Doncic, henüz 10 yaşında Slovenyalı bir çocuktu. Daha sonra Olympiakos ile 2012 ve 2013’te iki EuroLeague şampiyonluğu daha kazandı. Doncic, 2016’da Real Madrid formasıyla ilk kez onunla karşılaştı. 2017’de daha iyi bir oyuncu, 2018’de ise Avrupa’nın en iyisiydi. O yıl, NBA’in yolunu tuttu.
Mavericks maçlarını izlerken Doncic’te Spanoulis’in izlerini görebilirsiniz. Yaratıcılığı, cesareti, biraz da gizemli yollarla farklı hızlarda savunmaların arasında hareket etmesini sağlayan stepbackleri, yan adımları… Kill Bill gibi büyük anlarda topu da istiyor. Doncic’in playofflarıda maç kazandıran üçlüğü, tam Spanoulis’lik bir şuttu.
Fakat Doncic’te Avrupa’daki basketbolseverlerin çok sevdiği bir büyü, bahsedilmeyen bir gerçek daha var…
“Baskı altında kimse onun gibi değil” diyor efsanevi ABD’li koç Dan Peterson. “Giannis ve Luka bunu anlıyor.”
Rick Pitino da anlıyor. Yunanistan’a gittiği günden itibaren duyduğu bir oyuncu vardı. Yeni evinin mucizeleri arasında Acropolis, humus ve Spanoulis de vardı.
Spanoulis hakkında daha çok şey öğrendikçe Pitino da onunla ilgili söylenenleri daha çok anlıyordu.
“Benim yaptığım şeyi yapmıştı bir bakıma” diyor Pitino. “Ben Kentucky’den Louisville’e gitmiştim. O da Panathinaikos‘tan Olympiakos’a gitmişti.”
Panathinaikos – Olympiakos rekabeti çok daha ateşli. Öyle ki iki takım, Yunanistan Ligi’nde geçen sezon karşılaşamadı zira Olympiakos, yabancı hakemler olmadan sahaya çıkmayacağını söyleyince küme düşürüldü. Fakat daha önce sezon karşı karşıya geldiklerinde rakip analizinin bir kısmı çok açıktı: Maç kritik anlara girdiğinde top Spanoulis’e gidecekti. “Fazlasıyla saygıdeğer, korkuyorsunuz…” diyor Pitino.
Pitino artık kolej basketboluna geri döndü ama almaya çalıştığı oyuncu bir lise öğrencisi değil ve o oyuncuyu da Iona College’a almaya çalışmıyor. Yunan Milli Takımı’nın baş antrenörü olarak Pitino’nun başka bir hedefi var: Spanoulis’i milli takımdan emekli olma kararından döndürmeye çalışıyor. “Bence gelebilir” diyor Pitino.
Basketbolda emeklilikten dönen ilk oyuncu o olmaz.
“Michael Jordan ile büyüdüm” diyor Spanoulis. “En sevdiğim oyuncu o’ydu.”
Artık basketbolu farklı bir açıdan görüyor. Doncic’i türünün tek örneği olarak görüyor. “Gelmiş geçmiş en iyi oyunculardan biri olmasını diliyorum” diyor Spanoulis. Antetokounmpo’nun motivasyonunu kıskanıyor. “Umarım çok yakında şampiyon olur” diyor.
Spanoulis ailesinde bu iki oyuncunun tek hayranı da o değil.
“Çocuklarım da öyle” diyor.
Altı çocuğunun en büyüğü, NBA’i de takip eden bir erkek çocuk. Doncic ve Antetokounmpo, en sevdiği oyunculardan ikisi. “Baba” diyor, “onların videolarını göstersene bana.”
Çocuğunun idolleri de Vassilis Spanoulis için aynı şeyleri söylüyordu. Basketbolda döngü bu. Jordan’dan Spanoulis’e, ondan Doncic’e, Antetokounmpo’ya ve başka bir Spanoulis’e.
“Artık çok fazla çocuğa ilham veriyorlar, benden de çok.”
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!