By The Athletic, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı The Athletic’te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eğer genç bir basketbolseverseniz eski NBA maçlarını izlerken o dönemde mücadele eden oyuncuların günümüzde NBA’e nasıl uyum sağlayacağını düşünüyor olabilirsiniz.
En basitinden örnek vermek gerekirse bundan yaklaşık 30 yıl önceki pivot pozisyonu ile bugünkü pivotlardan beklentiler çok farklı. Eskiden uzun oyuncuların, rakiplerini sırtına alıp potaya yaklaşması beklenirken bugün daha çok çembere doğru koşan, yüzü potaya dönük oynayan atletik uzunlar tercih ediliyor. Dönemin NBA kurallarının değişmesi, koçların tercihlerin daha farklı hale gelmesi ve oyun tarzının değişmesi buradaki en büyük etken.
Ancak sporla alakalı tartışmalarda her zaman “Ya böyle olsaydı?” sorusu çekici gelmiştir. Bu yüzden bazı oyuncuların farklı dönemlerde oynasalardı nasıl oynayacaklarını merak etmeden duramayız. Basketbolun çok daha yüksek tempoda oynandığı, daha fazla üçlük atıldığı bir dönemde hangi oyuncular bu durumdan yararlanırdı merak etmeden duramıyor insan…
The Athletic ekibi olarak bu soruyu cevaplamanın eğlenceli olacağına karar verdik ve David Aldridge, James L. Edwards, John Hollinger ve Mike Vorkunov’dan oluşan bir grubu bir araya getirerek yakın geçmişte oynamış oyuncuların en iyi 20’sini sıralamasını istedik. Bu 4 kişi, kendilerine 5’er kişilik takımlar kurdular ve hangi oyuncuyu neden hangi sırada seçtiklerini açıkladılar.
Modern dönem tanımı: NBA 1988 yılında başlayan bir grup kural değişikliğinin sonu olarak 2004 yılında “hand check” kuralını getirdi. 1980 ve 1990’lı yıllarda NBA’de çok daha fiziksel bir basketbol oynanıyordu. Hand check kuralı da yıllarca savunmacıların en büyük yardımcılarından birisi olmuştu. Bu kuralın kaldırmasından sonra NBA’de oyuncuların skor bulması önemli bir ölçüde kolaylaştı.
Hand checke izin verildiği son senede ligde ortalama 102.9 sayı atılırken kuralın kaldırıldığı ilk sezonda bu ortalama 106.1’e kadar yükseldi. 2003-04 sezonunda sadece 5 oyuncu 50 sayı barajını aşmayı başarırken 2005-06 sezonunda bunu başaran oyuncuların sayısı 12’ye kadar yükseldi. Bu yüzden hand check kuralının kaldırıldığı tarihi NBA’in eski dönemiyle modern dönemi arasındaki net bir çizgi olarak görebiliriz.
Hangi oyuncular draft edilebilir? Bu düşünce egzersizinin iyiliği için 1985 ile 2004 yılı arasında draft edilen oyuncuları değerlendirmeye karar verdik. Lotaryanın ilk yılı ve hand check kuralının geçerli olduğu ilk yılın arasında kalan dönemdeki oyuncular bu egzersizde yer alabilecek. Bununla birlikte halihazırda Hall of Fame’de yer alan ve gelecekte Hall of Fame’e girmesi çok yüksek ihtimal olan oyuncuları da değerlendirmeye almadık. Bu yazının tüm amacı, hangi basketbolcuların başka bir dönemde daha başarılı olacağını görmek.
-
PG/SG Gilbert Arenas, Arizona (Golden State Warriors, 2001)
David Aldridge: 2005 ya da 2006 senesinde Houston Rockets, Washington Wizards’a konuk olurken Jeff Van Gundy’nin maç öncesi röportajında işlerin net olarak değiştiğini fark etmiştim Bir gazeteci Van Gundy’ye Gilbert Arenas’ı durdurmak için nasıl bir planları olduğunu sordu ve her zaman savunmaya önem vermiş koç “Açıkçası bir planımız yok.” demişti. Onun şaka yaptığını düşünmüştüm ama gayet ciddiydi. “Onu durdurmak için yapabileceğiniz hiçbir şey yok.” diyerek sözlerine devam etmişti. Arenas, Wizards ile geçirdiği ilk 4 senede bu kadar iyi bir oyuncuydu. Logodan istikrarlı şekilde şut attığını gördüğüm ilk oyuncu olan Arenas, dribblingle rakiplerini geçebiliyor ve çember etrafında da gayet güçlü şekilde pozisyonları bitirebiliyordu. Faul çizgisinden de yüzde 80 ile isabet sağlıyordu. Ki dış şut anlamında elit bir şutör bile değildi. Arenas’ın modern dönemde oynadığını ve üçlük atışlarına çok daha fazla ağırlık verdiğini düşünebiliyor musunuz? Üç sayı çizgisinin gerisinden istikrarlı şekilde %41-42 civarında şut atacağına neredeyse eminim. Arenas, Damian Lillard’ın daha fiziksel bir haliydi ve temaslara rağmen pozisyonları bitirebiliyordu. Yaşadığı diz sakatlıkları olmadan önceki Arenas, bugünün basketbolunda durdurulamaz bir oyuncu haline gelebilirdi.
-
PF/C Clifford Robinson, Connecticut (Portland Trail Blazers, 1989)
James L. Edwards III: Edwards, hücum anlamında bambaşka bir seviyedeydi. 1996 yılından 2003’e kadar NBA’de sadece 13 oyuncu Robinson’dan daha fazla şut denemişti ve bu oyuncular arasında forvet ya da pivot olan tek isim Atoine Walker’dı. Robinson, bu dönem boyunca toplam 2,180 üç sayılık atış kullanırken ona en yakın derecede üçlük deneyen uzun 1,312 denemeyle Sam Perkins’ti. Robinson, sadece üç sayılık atış denemekle kalmıyor aynı zamanda bu atışlarında yüksek bir isabet oranı da yakalıyordu. Portland’da oynadığı 1994-95 senesinde maç %37.1’lik bir üç sayılık yüzdesi yakalayan Robinson, bugünün NBA’inde ideal bir uzun olabilirdi. Savunmada birden fazla pozisyonu da savunabilen Robinson, hem şut tehdidi hem de çok yönlülük olarak bugünün oyununa çok uygun bir isimdi.