By Semih Altınbaş / info@eurohoops.net
Bu yazının tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Herkesin harcı değil. Avrupa basketbolunda söz sahibi olması beklenen bir takımın liderliğini üstlenip onu başarıyla sürdürmek ve sürdürdüğü başarıyı bir istikrara bağlamak herkesin harcı değil.
Bunu yapabilenleri başımızın üstünde tutuyoruz veya onları baş üstünde tutacak güçler kıtanın dışından ensemize vuruyor.
Yapamayanları ise ya tarihe gömüyoruz ya da onları öyle kabulleniyoruz.
Darüşşafaka‘daki performanslarıyla bir EuroLeague oyuncusu haline gelen Scottie Wilbekin’in ise gösterdiği potansiyele ulaştığını söylemek mümkün mü? Yoksa o potansiyel tümünden bir yanılsama olabilir miydi?
Onu öylece kabullenebiliyor muyuz yoksa onu da birçoğu gibi tarihe gömecek miyiz?
Geçen yıl bu durumun Türkiye A Milli Takımı’nın da bir parçası olan ABD kökenli oyuncu için daha olumlu yönde gittiğini söyleyebiliyorduk, rahatlıkla ondan iyi bir lider olacağı yönünde bahsedebiliyorduk. Oktay Mahmuti’nin Daçka günleri akla geliyor da, Wilbekin’in o zamandan bu zamana gösterdiği gelişimi daha net anlayabiliyoruz.
Fakat bazı şeylerin, bazı kalıplaşmış fikirlerin değişmesi o kadar da uzun zaman almıyor. Bugün, Wilbekin’i arka planda bırakan ve performansını düşüren saha içi etkenlere odaklanmaya karar verdik.
Eurohoops Fırın, milli oyuncunun Maccabi Tel Aviv‘deki son 2 sezon performansı özelinde derinliklerine iniyor.