By Jon Krawczynski – Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı TheAthletic’te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Kevin Garnett’in NBA’in gördüğü en rekabetçi oyunculardan birisi olduğunu bilmeyen yoktur. Ancak Garnett’in aynı zamanda takımının en çok para kazanan oyuncusu olduğu için takım arkadaşlarıyla kart oynarken bilerek kaybedecek kadar düşünceli birisi olduğunu biliyor muydunuz?
Garnett’in genç oyunculara mentorluk yapan birisi olduğunu büyük olasılıkla biliyorsunuzdur. Peki Garnett’in Gladyatör filminde Maximus’un Commodus ile son dövüşünü çaylak oyunculara NBA’^de kazanmak için ne yapmaları gerektiğini gösterebilmek için örnek olarak kullandığını biliyor muydunuz?
Garnett’in NBA tarihindeki uzun oyuncular arasında en iyi ayak fundamentallarından birisine sahip olduğunu neredeyse bilmeyen yok. Peki Garnett’in aynı ayak oyunlarını bir golf kulübünde düzenlenen özel bir partide tüm gece boyunca dans ederken sergilediğini biliyor muydunuz?
Garnett, NBA’de toplam 21 sene oynadı. Taraftarlara, koçlara, medyaya ve takım arkadaşlarına yardımcı olabilmek için zaman ayırmaktan asla çekinmedi. The Athletic de geçtiğimiz günlerde Basketbol Şöhretler Müzesi’ne giren Garnett hakkındaki hikayeleri öğrenebilmek için tam olarak bu isimlere başkalarının bilmediği anılarını sordu.
Bu yazıda yer alan herkese gidip “İnsanların bilmediği bir Garnett hikayesi anlatmanız gerekse bu ne olurdu?” diye sorduk. Garnett gibi bir efsanenin kariyerini kutlamak için daha iyi bir yöntem olamazdı.
REKABETÇİ
Zach LaVine, Chicago Bulls, eski Timberwolves takım arkadaşı: Çaylak yılımda (2015) takıma takas olduktan sonra tesislere sürekli en erken gelen o olurdu. Çaylak oyuncular olarak genellikle maç günleri saat 15.00 – 15.30 gibi salonda olurduk. Soyunma odasında eskiden mutfaktaki bir televizyon ve kanepe olurdu. Oraya girdiğimde Garnett’i gördüm. Bir süredir ordaymış gibi gözüküyordu ve televizyonda Gladyatör’ü izliyordu. Russell Crowe’un ölümüne savaştığı son dövüş sahnesi vardı. O esnada Garnett beni ve Andrew Wiggins’i gördü ve bizi yanına çağırdı.
Biz yanına gittiğimizde kendisini filme iyice kaptırmıştı. “Bunu görüyor musunuz? İşte her şey bununla alakalı. Gerekirse inandığınız şey için, yanınızdakiler için ölümü göze almalısınız. Maça çıkarken tam olarak bu zihniyete sahip olmanız gerekiyor. Her şey savaşla alakalı. Takım arkadaşlarınızla sonuna kadar savaşmaya hazır olmalısınız. Bunu çok seviyorum, tüylerim diken diken oluyor.” dedi.
Kollarına baktığımda gerçekten tüylerinin diken diken olduğunu gördüm. Ben çok büyük bir Garnett hayranıyım ve “Seni anlıyorum adamım. Böyle oynamamız lazım.” dedim. KG de “Aynen öyle Zach. Ne dediğimi anladın mı Wiggs?” diye sordu.
Wiggins, “Gladyatör’ün ne olduğunu bilmiyorum bile, bu filmi daha önce duymadım.” cevabını verdiğinde Garnett’in yüz ifadesi inanılmazdı. Kızgın değildi ama dehşete düşmüştü. Bize doğru baktı ve “Gidip maça hazırlanın.” dedi.
Clayton Wilson, eski malzeme sorumlusu: Onun için her antrenman final serisinin 7. maçı gibiydi. Antrenmanlardan önce Kevin McHale yanıma gelirdi ve Garnett’i sinirlendirmemi isterdi. Bu şekilde antrenmandaki ciddiyet seviyesi daha da artardı.
Bu yüzden antrenman başladıktan sonra Sam Mitchell’a “O seni savunamaz Sam! Kıçını tekmele! KG’nin takımını mahvedin!” diye bağırırdım.
KG bana dik dik baktıktan sonra Mitchell’ı savunmada kitlerdi ve trash talk yapmaya başlardı. Daha sonra Mitchell, dişliğini çıkarıp bana çenemi kapatmamı söylerdi. Zaten Garnett’e karşı oynamak giç kolay değildi. Bir de üstüne Garnett’in gaza gelmesi Mitchell’ın işine hiç gelmezdi. Ben de bunu gördükten sonra kendi işlerimi halletmek için oradan uzaklaşırdım ve McHale de bana teşekkür ederdi.
Ryan Saunders, eski Timberwolves koçu, Flip Saunders’ın oğlu ve 1990’lı yıllarda top toplayıcı çocuk: Babam, çoğu zaman Garnett’i antrenmanlarda özellikle ilk beş oyuncularıyla birlikte oynatmazdı. Sam Cassell, Latrell Sprewell, ve Wally Szczerbiak gibi isimlere karşı oynamak onu gaza getirirdi. Bir keresinde karşı takımda oynayan Wally bir şut soktuktan sonra tansiyon iyice artmıştı. Wally, şutu attıktan sonra savunmaya doğru dönerken bana beşlik çakmıştı. Ben o zaman sadece 15 yaşındaydım ve neler olduğunu tam olarak anlayamamıştım. KG bir anda bana diğer takım için amigoluk yaptığım için bağırmaya başladı. Daha sonra arka arkaya birçok sayı atıp savunmada inanılmaz şeyler yapmaya başladı. Her yaptığı olumlu hareketten sonra bana bağırıyordu. Bunu onu çok sevdiğimi bilmesine rağmen yapıyordu.
Randy Wittman, eski Timberwolves koçu: Bir sezonun son dönemine doğru antrenmandan önce koçlarla yaptığımız antrenmanda Garnett’i dinlendirebilmek için idmana çıkmamasına karar vermiştik. Garnett’in sağlıklı kalmasına ihtiyacımız vardı. Flip, Garnett’in yanına gidip “Kev, bugünkü antrenmana katılmayacaksın.” dedi.
Garnett ona dehşet dolu bir surat ifadesiyle bakıp “Hadi be ordan!” diye bağırdı. Büyük oyuncuları büyük yapan da tam olarak bu zihniyettir. Garnet, her zaman böyle birisiydi.
Chad Hartman, eski maç spikeri: Sam ve Spree takıma ilk katıldığında basına açık bir antrenman maçı yaptılar. Sam ve Spree, diğer takımda oynuyordu ve Kevin’ın takımını çok zorluyorlardı. Bu daha önce hiç olmamıştı. Diğer oyuncular da sıkı oynuyordu ama antrenmanda olduklarının da farkındalardı. Sabah saat 11.00’di ve buna göre oynuyorlardı. Ama KG, oynadığı her maçta akşam 21.00’miş gibi oynardı.
Garnett böyle motive oluyordu. Bu durum, onu daha iyi olmak için hırslandırıyordu. “Şerefsizler, beni artık hazırlık maçlarında yenemeyeceksiniz!” diye bağırıyordu. Bunları çok ciddiye alıyordu.
Jabbar Washington, Minneapolis Lise’sinin eski yıldızı: Timberwolves’un verdiği bir yemeğe davet edilmiştik. Sofranın kurulduğu yerin hemen yanında bir basketbol potasını da vardı. Garnett, yanımıza yaklaştı ve bizi izlemeye başladı. Bizim kim olduğumuzu bilmiyordu bile. Garnett daha yeni draft edilmişti ve biz de kendimizi çok iyi sanıyorduk. Daha sonra Garnett ve Khalid El-Amin arasında bir serbest atış kapışması başladı. Bir noktadan sonra işler iyice kızıştı. Birbirlerine deli gibi trash talk yapıyorlardı. Wolves’un koç ekibinden birkaç kişi gelip bizi ayırmak zorunda kaldı. Garnett ile daha ilk kez tanışıyorduk ama rekabetçi yanı direkt olarak devreye girmişti. Neden bilmiyorum ama şut atarken Garnett’in elinde beyzbol eldivenleri vardı. Attığı her şuttan sonra “Elimde eldivenler var ama yine de sizin k*çınızı tekmeliyorum.” diye bağırıyordu.
Daha sonra zaman zaman Khalid ile birlikte Garnett’in evine giderdik. O gerçekten gördüğüm en havalı süperstardı.
BATIL İNANÇLAR
Sam Mitchell, NBATV yorumcusu, eski koç ve oyuncu: KG eskiden ayakkabasının içine 2 Dolarlık bir banknot koyardı. Eğer bunu yapmazsa kötü oynayacağını düşünürdü. Bir gece 2 Dolarlık banknotunu kaybetti. Ben de o dönemde çok sık karşıma çıkmadığı için 2 Dolarlık banknotların koleksiyonunu yapıyordum. Cüzdanımda 5-6 tane vardı. Bir noktadan sonra eğer KG 2 Dolarlık banknot bulamazsa diye bunları yanımda taşımaya başladım.
Wilson: Bir tane banknotu, sağ ayakkabasının tabanına yerleştirirdi. Bir maçta Garnett çok da iyi oynamıyordu. Devre arasında soyunma odasına girdiğimizde etrafına bağırmabaya başladı ve bana “Bu p*ç kurularına söyle benim dolabımdan uzak dursunlar.” dedi. Ben de herkesin onu duyduğunu ama yüzlerce Dolar kazanan adamların onun 2 Dolarlık banknotunu almaya çalışmaz dedim.
O esnada Sam Mitchell, tartışmaya dahil oldu ve “Az önce koridorda bulduğum 2 Dolardan mı bahsediyorsunuz?” diye sordum.
KG, “K*hpe herif, 2 Dolarımı çaldın.” diye bağırdı.
Sam de ona “Hiçbir şey çalmadım, koridorda buldum.” dedi.
Mitchell: Gerçekten benim çaldığımı düşünmüştü. O yüzden cüzdanımı çıkardım ve 2 Dolarlık banknotları gösterdim. Bunların şans getireceğini düşünüyordum bu yüzden o paraları asla harcamadım. Dışarda susuzluktan ölsem ve üstümde başka para olmasa bile onları harcamıyordum.
Wilson: Bir gün Utah’ta oynuyorduk ve KG bana “Bugün siyah taytımı mı yoksa mavi taytımı mı giymeliyim?” diye sordu. Ben de renk dışında ikisinin arasında bir fark olup olmadığını sordum.
Garnett cevap olarak “Mavi taytımı giydiğimde takım kazanıyor, siyah olanı giydiğimde ben iyi oynuyorum.” dedi. Ben de ona mavi taytla maça çıkmasını, takım kazandığı sürece onun da mutlu olacağını söyledim.
KG duraksadıktan sonra “Evet ama ben iyi oynarsam yine kazanırız.” dedi. Ben de bunun üstüne en iyisinin hangisi olduğunu düşünüyorsa onu yapması gerektiğini söyledim.
İkinci çeyreğin bitmesine 10 dakika kala Garnett, kullandığı 6 şutun hepsini kaçırmıştı ve Stockton ile Malone karşısında 10 sayı gerideydik. Garnett, faul atmak için çizgiye giderken bana doğru döndü ve ikinci yarı için siyah taytı hazırlamamı söyledi. Daha sonra Flip onu oyundan çıkardı ve ben de soyunma odasına gidip hemen taytını değiştirmesini söyledim. Bana devre arasına kadar olmaz diye bağırdı.
Ben de “Şimdi değiştirmen lazım çünkü bu durum kafanı meşgul ediyor ve sadece 60 saniyede üstünü değiştirebilirsin.” dedim. Daha sonra soyunma odasına gittik. Yol boyunca Garnett, siyah taytı giymesi gerektiği hakkında söylendi. Daha sonra siyah taytı giydi ve tekrar oyuna girdi. Sonra kullandığı 12 şutun 10’unda basketi buldu ve Utah’ı birkaç sayı farkla yendik.
Saunders: 13 yaşındayken top toplayıcı çocukluk yapıyordum ve benchin yakınlarında bekliyordum. Garnett gerçekten çok batıl inançlı birisiydi ve mutlaka uyduğu rutinleri vardı. Maça girmeden önce eşofmanını çıkarırdı ve yere atardı. Ben Garnett’in batıl inancını bilmiyordum. Garnett, kimse yakalayamasın diye eşofmanını çok sert şekilde yere atardı. Bir keresinde ben eşofmanı yere düşmeden yakaladım. Yanıma geldi, eşofmanı eline aldı ve ayaklarımın önüne yere fırlattı. O sırada ben sadece 13 yaşındaydım. Maçtan sonra birisi gidip Garnett’e ne yaptığını anlatmış. Garnett, maç esnasında böyle bir şey yaptığının bile farkında değildi.
Mitchell: Clayton, her maçtan önce ayakkabısındaki bantı imzalardı. Bir maçtan önce Clayton bunu yapamamıştı. Maç esnasında KG, Flip’e mola almasını söyledi ve ayakkabularını çıkardı. Clayton’a bağırıp ayakkabısındaki bantı imzalamasını söyledi. Clayton imzaladıktan sonra KG tekrar ayakkabuları giydi.
İşin ilginç yanı, bu andan sonra Garnett bir anda sakinleşti. Çok sinirliydi ama bir anda hipnotize olmuş gibi durulmuştu. Bir anda surat ifadesi değişti. Birbirimize bakıp ne olduğunu anlamaya çalıştık. Garnett’i bu yüzden çok seviyorduk.
Wilson: KG, çaylak sezonundayken elimde iki parmağının arasındaki perdeyi kesmişti. Parmaklarının birbirine yakın kalabilmesi için özel bir parmaklık takmaya başladı. Sakatlığı iyileşene kadar birkaç hafta o parmaklıkları takması gerekiyordu. Ancak o dönemde o kadar iyi oynamaya başladı ki Garnett, o parmaklıkları sonraki 20 yıl boyunca her maçta taktı. KG, parmaklığın getireceği şans kaçmasın diye onları yıkamıyordu bile. Takımla birlikte seyahat ederken de parmaklıklarını ayakkabısının sağ tekinin içine bırakırdı.
2003-04 normal sezonunun son maçına Memphis’te çıkacaktık. Eğer maçı kazanırsak konferansı ilk sırada bitirecektik. Kaybedersek 4.sıraya kadar gerileyip ilk turda Lakers ile karşılaşacaktık. Sabahki şut idmanında Garnett, parmaklıklarının nerede olduğunu sordu.
Ben de ona “Ayakkabının sağ tekinin içinde değil mi?” diye sordum. Takımımızın görevlilerinden birisi, bir önceki gece Minnesota’dayken KG’nin ayakkabısının tabanlarını değiştirmiş. O esnada da parmaklıkları ayakkabıdan çıkarmış. Garnett, yeni parmaklık takmazdı ve deplasmandayken kullanılmışını bulmamızın da imkanı yoktu. Şut idmanından sonra Garnett’in yanına gittim ve ona haber verdim. Ben, Andre ve Gregg Farnam, suçu hep beraber üstlendik.
Kevin, yaklaşık 15 dakika sessiz kaldıktan sonra “Baktığınız zaman bu benim suçum. Parmaklıkları, ayakkabımın içine koymak benim görevimdi.” dedi. Sonraki 30 dakika boyunca odada çıt bile çıkmadı ki bu daha önce karşılaştığımız bir durum değildi. Kevin odadan çıktıktan sonra maçı kaybedersek bunun parmaklık yüzünden olacağına ikna olmuştuk.
Biz de Minnesota’yı aradık, tesislerdeki görevlilerden birisi Garnett’in dolabından bir parmaklık aldı. Sam Cassell’in bir arkadaşı parmaklığı havaalanına götürdü ve Memphis’e uçacak bir pilota verdi. Daha sonra havaalanından parmaklığı alması için bir şöfor tuttuk. Maçın başlamasından 30 dakika önce salonun otoparkında parmaklığın gelmesini bekliyordum. Şöfor sonunda parmaklığı getirdi, ben de koşarak soyunma odasına gittim. KG, o sırada soyunma odasında maç kasetlerini izliyordu ve ısınmaya çalışıyordu. “İşte burada” diyerek parmaklığı avcunun içine bıraktım. Sevinçten delirmişti. Maçın ilk pozisyonunda Pau Gasol’ün üzerinden step-back attı. Daha sonra savunmaya dönerken göğsünü yumruklamaya ve parmağıyla beni göstermeye başladı.
Flip doğal olarak bunun neyle alakalı olduğunu anlamak için bana sordu. Ben de ona bu sorunun cevabını bilmek bile istemeyeceğini söyledim.
Garnett, o geceki maçı 26 sayı – 9 ribaunt – 2 blok ile tamamladı ve Timberwolves maçı 107-90 kazandı.
TAKIM ARKADAŞI
Mitchell: Uçakta kendi aramızda kart oyunları oynardık. KG, görebileceğiniz en kötü kumarbazdı. Bunu kabul etmek benim için kolay değil ama takımda en çok kazanan kişi Garnett olduğu için kart oynarken sürekli hile yapardık.
Garnett’in bilmediği oyunlar oynardık. Pokerin farklı versiyonlarını oynamaya başladık. Garnett’e bir oyunu öğretirdik, oyunu onun için iyice karmaşık hale getirirdik. Garnett’in kafasını o kadar karıştırırdık ki ona yardımcı olmamız için elindeki kartları bize göstermesi gerekirdi. Bunun parasına kart oynarken yaşandığını unutmamak gerekiyor. Garnett de bunlar yaşanırken sürekli olarak gülerdi.
Onun hakkındaki en ilginç şeylerden birisi bu kadar para kazanmasıyla alakalı kendisini rahat hissetmesiydi. O kadar rahattı ki bize bilerek para kaybetmek onu hiç rahatsız etmezdi.
Ervin Johnson, eski Timberwolves oyuncusu: Benim Minnesota’da geçirdiği sezondaki ilk deplasman yolculuklarımızdan birisiydi. Maçtan sonra uçağa bindiğimizde yememiz için orada yemek hazırlamışlardı. KG, takımın tecrübeli isimleri olduğumuz için benim, Latrell Sprewell’ın ve Sam Cassell’ın diğer herkesten önce yememizi sağlardı. Süperstarlardan böyle bir hareket sık sık görmezdik. Biz yedikten sonra takımdaki diğer oyuncuların yemesini sağlardı. Bu, Garnett’in diğer kişilere duyduğu saygıyı net olarak gösteriyordu. Garnett hakkında en çok sevdiğim şeylerden birisi de buydu.
Wally Szczerbiak, TV yorumcusu, eski Timberwolves oyuncusu: Krispy Kreme’in donutlarını çok severdi. Ben çaylakken, takımdaki bütün çaylaklardan maçlardan önce Krispy Kreme’e yollayıp donut aldırırdı. Antrenmanlardan önce sürekli donut yerdi.
Jim LaBumbard, Timberwolves’un eski halkla ilişkiler uzmanı: Benim favori Garnett anılarımdan birisi NBA rekoru kıran 126 milyon dolarlık sözleşmesini imzaladığı gün yaşandı. Ofisime geldi ve otomattan cips alabilmek için benden 1 dolar borç istedi. Bana hala o 1 doları geri vermedi.
Mitchell: Oyuncuların takımdan kesileceği günlerde Garnett antrenmanlarda erken ayrılırdı. Takım arkadaşlarının takımdan kesildiğini görmeye katlanamazdı. Takımdakilerin basketbol oynamayı ne kadar çok sevdiğini biliyordu. Antrenman kamplarında sürekli olarak beraber zaman geçirdiğiniz için birbirinizi daha yakından tanırdınız. Arkadaşlarından birisi takımdan kesildiğinde bunu kaldıramazdı. Antrenmandan erken ayrılırken gözlerinin dolu olduğunu görürdünüz. Flip ile KG’nin bu kadar iyi anlaşmalarının sebeplerinden birisi de buydu. Flip de bunu asla kaldıramazdı.
YÜREK
Fred Hoiberg, eski Timberwolves oyuncusu: Garnett’in takım arkadaşı olduğum 2 yıl, hayatımın en güzel dönemleri arasında yer alıyor. Ancak onun hakkında aklımda kalan en net şey şu: Kalp ameliyatı geçirdikten sonra iyileşme sürecim biraz sıkıntılı geçiyordu. Bir gün evime geldi. Ben ameliyat sonrasında yaklaşık olarak 20 kilo kaybetmiştim ve hiçbir şey için enerjim yoktu. Göğüs bölgemde rahatsızlık olduğu için çocuklarımın benden uzak durması gerekiyordu. Kevin, evime geldi ve 3 saat boyunca alt katta oğlum Jack ile zaman geçirdi ve video oyunları oynadı. Onun böyle bir şey yaptığını görmek çok güzeldi. Bunu daha önce ona söyledim mi bilmiyorum ama iyileşmeme gerçekten yardımcı oldu. Onun evime gelip çocuğumla böyle ilgilendiğini görmek moralimi çok düzeltmişti. Zaman içerisinde Jack ile aralarında harika bir ilişki gelişti. Ona küçük Freddie derdi. Garnett’in rekabetçi yapısını Jack ile zaman geçirirken de görüyordum. PlayStation’da basketbol oynarlardı ve Garnett ona hiç acımazdı. Jack o zaman sadece 6 yaşındaydı… Bunlar Jack’in ve ailemin asla unutmayacağı şeylerdi.
Mitchell: Timberwolves’ta oynadığım dönemde eşim bana sürpriz bir doğum günü partisi vermişti. Minnesota’daki golf kulübünde parti için bir araya gelmiştik. Kulübe ilk gittiğimizde ben sadece yemek yiyeceğiz sanıyordum. Daha sonra bir anda kapılar açıldı ve korkudan altıma kaçırıyordum. KG ve bütün takım arkadaşlarım kulübe gelmişti. Gecenin ilerleyen saatlerinde de parti devam etti. Artık kulübün kapanma saati gelmişti ama KG hala dans ediyordu. Kulüp üyeleri, partiye katılmalarına izin vermemiz durumunda istediğimiz kadar devam edebileceğimizi söylediler. Bunun üzerine sabaha kadar kulüpte kaldık. KG sürekli olarak dans pistindeydi ve kulüpteki neredeyse herkesle dans etti. KG’nin ne kadar eğlenceli birisi olduğuna inanamamışlardı. Yaşlı kadınlar, Garnett ile dans etmek için sıraya girmişti. Gerçekten çok eğlenceli bir geceydi.
Wittman: İnsanlar bana sürekli olarak KG’ye koçluk yapmanın nasıl olduğunu soruyordu. Ben de onlara sürekli olarak Garnett’in tanıdığım en mütevazı süperstar olduğunu söylerdim. Oğlum 7. ya da 8. sınıftayken bir Indiana deplasmanına bizimle beraber gelmişti. KG, daha önce hiç oğlumla zaman geçirmemişti. Indiana’daki antrenmanımızda KG, oğlumu sahaya çıkardı ve onunla bire bir oynamaya başladı. Oğlum şu anda 32 yaşında ve onun da bir oğlu var. O gün Garnett ile oynadığı bire biri bugün bile kendi oğluna anlatıyor. Garnett’in yaptığı bu tarz şeyler çok değerliydi. Böyle bir şey yapmama gerek yok, ben Kevin Garnett’im diye düşünebilirdi. O bir süperstardı, ama buna rağmen her zaman insanların hayatına dokunmaya devam etti.
Timberwolves’ta çalışmabay başlamadan önce Wilson, Minnesota’nın beyzbol takımı Twins için çalışıyordu. Bu dönemde birçok beyzbol oyuncusuyla arkadaş olan Wilson, 2006 yılında hayatını kaybeden Hall of Fame üyesi Kirby Puckett’ın da yakın arkadaşıydı.
Wilson: KG ve Kirby zamanla çok yakın olmuştu. KG kötü bir maç geçirdiğinde ya da takımla veya özel hayatıyla alakalı bir sorun yaşadığında ben Kirby’yi arardım. KG de telefonda onunla dertleşirdi. Birbirleriyle saatlerce telefonda konuşurlardı. Kirby, bir takımın parçası olmanın, medyanın yarattığı sorunların, özel hayatta denge kurmanın ne anlamageldiğini biliyordu. Malik Sealy ve Sam ile birlikte Kirby de Garnett’e çok yardımcı olmuştu.
Kirby’yi en son Phoenix’teyken görmüştük. Kirby, Phoenix’e taşınmıştı ve ben de onunla nişanlısına maç için bilet ayarlamıştım. Maçı kazandık ve karşılaşmanın ardından Kirby, soyunma odasının dışında bekliyordu. Ben de ona soyunma odasına gelmesine söyledim. KG, onu görünce ona sıkı sıkı sarıldı ve bir süre sohbet ettiler.
Daha sonra Kirby’nin komaya girdiğinin haberini aldığımızda ben hemen Phoenix’e gittim. Phoenix’e gitmek için yola çıkmadan önce de ayakkabısının üstüne Malik’in ismini yazdığı yere Kirby’nin de ismini yazdım. Birkaç hafta sonra Phoenix’e gittik. Maçın ardından takım Los Angeles’a dönüyordu. KG, özel bir jet kiraladı ve Kirby’nin cenazesi için Minnesota’ya geri döndük.
KONUŞAN
Timberwolves’un forveti, Garnett’in yakın arkadaşı ve 21 numaralı formayı giymesinin arkasındaki ilham kaynağı olan Malik Sealy, 2000 yılında trajik bir kazada hayatını kaybetmişti. Timberwolves’un en büyük taraftarlarından birisi olan ve maçlarda saha kenarında duran “koç” lakaplı Bill Beise de Sealy’nin cenazesine katılmak için New York’a gitmişti.
Bill Beise, Timberwolves taraftarı: Cenazeye gittiğimde Malik’i ve onu izlediğim maçları düşünüyordum. Indiana karşısında attığı üçlüğü düşünürken birisi benim omzuma dokundu. Dokunan kişi Joe Smith’in annesiydi. Yıllar içerisinde onu tanıma şansım olmuştu. Bana birisinin benimle konuşmak istediğini söyledi. Ben de ona kim olduğunu sordum.
“Kevin seninle konuşmak istiyor.” cevabını verdi.
Beni arka kapıdan çıkardı ve alt kattaki özel bir odaya götürdü. Orada Kevin ve Sealy’nin ailesinden 3-4 kişi vardı. Herkes doğal olarak çok duygusaldı.
Kevin yanıma geldi ve “Buraya geldiğine inanamıyorum. Burası tehlikeli bir bölge. Buna rağmen Malik’e saygını sunmak için buraya kadar geldin. Bunun için sana çok büyük saygı duyuyorum.” dedi.
Daha sonra biraz basketbol ama genellikle hayat ve yaşamın ne kadar kırılgan olduğu hakkında konuştuk. Kimse hayatın ne kadar süreceğini bilemiyor. Bu tarz şeyleri kontrol edemiyorsunuz. Benim için de çok duygusal bir andı. Kevin’in beni orada gördükten sonra bana zaman ayırmasından çok etkilenmiştim. Yaklaşık 45 dakika boyunca Malik’in ailesi ve Garnett ile sohbet etmiştim.
Hartman: Maçlardan sonra radyo programlarına katılan tek yıldız Garnett’ti. Maçlardan sonra yayına katılması yaklaşık olarak 20 dakika alırdı. İç saha maçlarında yayına salondan katılırdı. Deplasmandaki maçlarda daha bile iyiydi. Oyun hakkında birçok bilgi verirdi. Duygusaldı, duygularını paylaşmaktan asla çekinmezdi. Bazen onun kızacağı bir şeyler söylersem bana çok sinirli şekilde bakardı. Bana yaklaşık 15-20 kez bağırdığı bile oldu.
Mümkün olduğu kadar açık sözlü davranmaya çalışırdı. Daha önce beraber zaman geçirdiğim hiçbir sporcuya benzemiyordu. Onun çözülmesi için zaman harcamama gerek yoktu. Mağlubiyetleri aşması pek de kolay olmazdı. Maçlardan sonra hep beraber otobüse binerdik. Oyuncular da gelirdi ama hareket etmek için Garentt’i beklerdik. Garnett, maçı geride bırakmaya çalışırdı. Uçağa bindiğinde maçı tamamen arkasında bırakmasa bile kart oynayacak ve takım arkadaşlarıyla zaman geçirebilecek hale gelirdi. Ancak mağlubiyeti belirli bir ölçüde hazmetmeden salondan ayrılmak istemezdi.
Beise: Lynx maçları esnasında Garnett ile çok güzel sohbetler gerçekleştirirdik. Garnett’in koltukları, benimkinin hemen yanındaydı. Onunla basketbol hakkında konuşurken bile gözlerindeki hırsı görebiliyordum. WNBA maçlarındaki hakemlerle adeta kukla gibi oynardı. Onu gördükçe şoka giriyordum. Sürekli olarak hakemlerin kulağındaydı. Gerçekten harikaydı. Benim için çok eğlenceli dönemlerdi.
Saunders: Garnett, benim ve ailem için çok çok önemli birisi. Özellikle babam için… Babam onu ailemizin bir parçası olarak görürdü. Umarım bir gün herhangi bir şekilde Minnesota Timberwolves’un tekrar bir parçası olur ya da bir şekilde onurlandırılır. Bunu onun kadar hak eden başka birisi yok. Genç yaşımda bulunduğum bu pozisyona Garnett olmadan gelemezdim. Eskiden onunla beraber antrenman yapmama, şut atmama izin verirdi. Onun gibi birisine sahip olduğum için gerçekten çok minnettarım.
Mitchell: Onu çok sevmemin sebebi, insanların sahip olduğunu sık sık duyduğumuz özelliklerin hepsine Garnett’in sahip olması ve bunu çekinmeden göstermesiydi. İnsanlara yardım edebileceği bir şey olduğunda bunu gerçekleştirmeden evine gidip yatağına giremezdi.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!