by Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net
Cleveland şehri Amerika’daki bütün spor organizasyonlarında lanetli bir konumda.
Zira ne Amerikan Futbolu takımları Cleveland Browns ne de beyzbol takımları Cleveland Indians, kendi liglerinde sportif geçmiş olarak iyi bir itibara sahip değiller. Bizim asıl konumuz olan NBA takımı Cleveland Cavaliers da bu durumdan çok farklı bir konumda değil.
2016 yılındaki efsanevi şampiyonluğa kadar tarihinde şampiyonluğu bulunmayan Cavs, LeBron James’in forma terlettiği yılların dışında hiçbir zaman şampiyonluk için iddialı bir takım olmadı. 2016 şampiyonluğundan sonra üst üste 2 sene alınan ağır final mağlubiyetlerinin ardından LeBron James de Cavs’e veda etti.
3 sene boyunca playoff’un yakınlarına bile yaklaşamayan Cavs, bu üç senede sırasıyla lotaryadan Collin Sexton, Darius Garland ve Isaac Okoro’yu draft etti. Özellikle ilk senelerinde haklı olarak çok eleştirilen Sexton-Garland ikilisi, LeBron zamanından kalmış kötü kontratlı yaşlı oyuncular ve asla yapılamayan iyi serbest oyuncu eklemeleri, Cleveland’ın kaotik bir 3 sene geçirmesine sebep oldu.
Ancak geçen sene James Harden-Brooklyn Nets merkezli takasa katılarak aldıkları Jarret Allen, takasla kadroya dahil olan Ricky Rubio, bu sene 3. sıradan draft edilen Evan Mobley gibi oyunculara gelişim göstermiş Collin Sexton-Darius Garland ikilisi de eklenince, 2021-2022 sezonunda takımın daha derli toplu olacağı kesinleşmişti.
Ancak kimse onlardan bu kadar keyifli bir basketbol oynayıp aynı zamanda da sonuç alarak Doğu Konferansı’nda iddialı ekiplerden birisi olmalarını beklemiyordu. Gelin bu süreci, 2021-22 Cleveland Cavaliers’ı daha yakından inceleyelim.
Collin Sexton-Darius Garland İkilisinin Gelişimi
Özellikle ilk senesindeki oyun kurucu oyuncular için NBA’e alışmak her zaman çok zordur. Bir de üstüne Cleveland gibi kaotik bir kadroda bu işi kotarmaya çalışmak tabii ki bu oyuncuların gelişimine köstek vurdu. Fakat seneler geçtikçe Collin Sexton top öldüren, asla iyi karar veremeyen şuursuz bir oyun kurucu olmaktan iyi skorer, az çok hücum yönlendirebilen bir oyuncuya evrildi.
İlk senesinde %43 ile 16.7 sayı ortalaması tutturan Sexton, 2. senesinde bunu %47 ile 20.8 sayı, 3. senesinde ise %47 ile 24.3 sayıya çıkardı. Sadece bu istatistiklerden bile Sexton’ın verimli bir NBA skoreri olma yolunda önemli adımlar attığını çıkarmak zor olmaz.
Darius Garland’ın da özellikle 2. senesinde top elinden biraz daha alınınca ne kadar etkili olabildiğini gördük. Zaman zaman top yönlendirebilme belirtileri de gösteren Garland, kendini NBA için ortalama üstü bir ikincil oyun kurucu konumuna getirdi. Zira ilk senesinde 3.9 asist ortalaması tutturan Garland, 2. senesinde bunu 6.1’e, bu sene ise 7.3’e çıkardı. Maç başına 6.8 üçlük deneyerek yayın gerisinden %38 isabet oranı tutturan Vanderbilt çıkışlı oyun kurucu, kendisini iyi bir şutör olarak da konumlandırmış durumda.
Bu iki oyuncunun tüm gelişimine rağmen, karar verme mekanizmaları çok yerinde ve topu 48 dakika emanet edebileceğiniz kısalar olduğunu söylemek doğru bir sonuç olmaz. Tam da bu noktada takıma dahil olan Ricky Rubio, bu iş için belki de ligdeki en iyi seçeneklerden biriydi.
Ricky Rubio’nun Getirdikleri
Ricky Rubio genç yaş gruplarından itibaren yıldız adayı olarak görülen bir oyuncuydu. Oyunundaki defoları çok belli olan ve bu defoları zamanla geliştirmesi beklenen İspanyol oyuncu bir türlü istenen gelişmeyi gösteremedi. Şut volümü de isabet oranı da günümüzdeki bir kısa için yeterince sıkıntı yaratıyor ancak Rubio boyalı alanda bitirme konusunda da kariyeri boyunca sıkıntı yaşadı.
Bu sene Garland ve Sexton gibi iki dağınık kısanın yanında kariyeri boyunca en iyi yaptığı işleri, top yönlendirme ve oyunu okuyabilme yeteneklerini sahaya koyması zaten Cleveland’ın birçok problemini çözecekken Rubio aynı zamanda kariyerinin açık ara en fazla üçlük denediği sezonunu yaşıyor. Maç başına 5.1 üçlük deneyip %33 ile isabet bulan tecrübeli oyun kurucu, bu ufak gelişimle bile takıma beklenenden çok daha fazla katkı verdi.
Darius Garland’ın 2. senesinde top yönlendirebilme belirtileri gösterdiğini söylemiştim. Bu sene Rubio ile beraber oynamanın da verdiği konfor alanıyla Garland bunu bir üst seviyeye daha çıkardı. İspanyol oyun kurucunun Garland’a bu konuda saha dışında da katkısı olduğunu iddia etmek asla hayalcilik olmaz.
Gelelim işin savunma kısmına. Cleveland Cavaliers son 3 sezonda iki kez NBA’in en kötü, bir kez de en kötü 5. savunma rating’ine sahip takımıydı. Bu sezon an itibariyle en iyi 2. savunma rating’i Cleveland Cavaliers‘ta. Böyle köklü bir değişimin özellikle günümüz NBA’inde kısa bir oyuncu tarafından sağlanması zaten imkansız fakat Rubio’nun takımın perimetredeki dirençsizliğine yaptığı katkı da göz ardı edilemez. Kariyeri boyunca fena bir savunmacı olmayan Rubio, takım savunmasının ilk hattına rakip kısaların sorun yaşayabileceği bir sertlik getirdi.
Ama tabii ki savunmadaki bu gelişimin ana sebebi Ricky Rubio değil. Değişimin ana kahramanlarına değinmenin zamanı geldi. (Editör notu: Bu yazı 29 Aralık tarihinde yazıldığında, oyuncunun sezonu sakatlık sebebiyle kapattığı bilgisi mevcut değildi.)
İkiz Kuleler: Evan Mobley ve Jarrett Allen
Günümüz NBA’inde savunma yapmak boyalı alanı savunabilmekle başlıyor. Jarrett Allen’ın takıma monte edilmesinin zaten bu açığı bir ölçüde kapatacağı belliydi. Fakat çaylak oyuncu Evan Mobley’in lige girdiği andan itibaren yaptığı savunma ve bunu Jarrett Allen ile beraber oynarken yapması bu seneki çaylak sınıfındaki belki de en etkileyici olay.
Uzun kolları ile pota savunma konusunda zaten sıkıntı yaşamayan çaylak; şu an bir NBA uzunu için belki de en önemli özellik olan switch sonrası kısaların karşısında kalabilme işini de çok iyi kotardı. Zaten Cleveland Cavaliers‘ta iki tane uzun ile oynayan takımların yaşadığı sıkıntıların yaşanmamasının sebebi Jarrett Allen ve Evan Mobley’in savunmadaki çeşitlilikleri. Arka alanı uzun kollarıyla ve çember savunma bilgileriyle çok rahat karartan bu ikili; adam değişip tepeye ya da forvetlere çıktıklarında da rakiplerinin karşısında kalabiliyorlar. Bunun takıma sağladığı faydayı sadece savunma rating’lerinden bile görebiliyor olmamız ise görüşlerimi kanıtlar nitelikte.
Savunmada iki uzunu sahada tutabildiniz, ancak hücumda bunu yapabilmeniz için hakikaten özel iki oyuncu olması gerekir. Jarrett Allen işin hücum kısmında iyi bir devrilici ve pota altında yüksek yüzdeli bitirici olması dışında ekstra bir özellikle karşımıza çıkmıyor.
Evan Mobley ise hücum tarafında da bir o kadar çeşitli bir oyuncu. Sırtı dönük oynayabiliyor, orta mesafede ve boyalı alanda rahat bitirebiliyor, iyi bir pick&roll partneri, fena olmayan bir pasör ve en önemlisi menzilini yayın gerisine taşıyacağının sinyallerini veriyor. Bu kadar şeyi yapabilen bir uzun, yanında hücum yönünden kısıtlı bir 5 numara olsa da onun defolarını kapatabiliyor.
Tartışmasız bu senenin en iyi çaylaklarından Mobley’i oyununu her gün geliştirirken izlemesi çok büyük keyif. Kesinlikle yıldız bir uzun olacağının sinyallerini veren Mobley şimdiden takımın belki de en önemli parçası. Garland-Mobley ikilisinin yakaladığı uyum gelecek adına Cavs‘i en çok heyecanlandıran şey olmalı.
Tamamlayıcı Parçalar
Ana çekirdeğin üzerine kurulduğu oyuncuların hepsi için çok iyi şeyler söyledik. Bunun yanında değinmemiz gereken birkaç oyuncu daha var.
Bir sene öncesinin 5. sıra draft’ı Isaac Okoro’nun iyi bir kanat savunmacısı olacağı daha lige girerken belliydi. Onun ne seviye bir NBA oyuncusu olacağını belirleyecek şey hücumda göstereceği gelişim olacaktı. Bu sene biraz bu gelişimin sinyallerini veren Okoro, zaten iyi olan savunmasının yanına topla biraz daha fazla haşır neşir olabilmeyi de ekleyince çok değerli bir parça haline geldi. Bu gelişimi ne kadar devam ettirebileceği ise onun NBA kariyeri için belirleyici olacak.
Cedi Osman’ın ise bu takımda kendine bir rol bulduğunu söyleyebiliriz. Kenardan gelerek takıma yüksek enerji veren Cedi, geçen sene %30 ile üçlük atarken bu sene bunu %39’a çıkardı. Çok daha güvenilir bir şutör haline gelmesine sebep olan bu gelişme onun oyununda da bazı şeyleri açıyor. Topla ne yapacağına daha iyi karar vermeye başlayan Cedi, oyunun iki yönünde katkı verebilen bir kanat oyuncusu olarak takımda adeta bir tutkal görevi görüyor.
Normalde Kevin Love’dan tamamlayıcı parça olarak bahsetmememiz gerekir fakat takımla bir türlü uyuşamayan, aldığı kontrat ve sürekli yaşadığı sakatlık problemleri yüzünden artık bir yük haline gelen oyuncudan şu anki oyuncuya evrilmesi Cavs için sürpriz yumurta oldu. Geçtiğimiz sezon forma giydiği toplam maç sayısını şimdiden geçen Love, her zaman iyi yaptığı şeyleri artık bir veteran havası ile sahaya yansıtıyor. Maç başına 5.7 üçlük deneyip %42 ile isabet bulan uzunun pasörlüğünü ve oyun görüşünü de ortaya koymasıyla Cleveland hücumu bir boyut daha kazanıyor. Her şeyden önemlisi saha dışında takımdan kopmuş görünen tecrübeli oyuncuyu tekrar istekli şekilde basketbol oynarken görmemiz çok sevindirici.