Steve Francis Anlatıyor: “Basketbol Her Şeyimdi, Depresyondan Yardımla Çıkabildim”

21/Oca/22 10:08 Ocak 21, 2022

Mehmet Bahadır Akgün

21/Oca/22 10:08

Eurohoops.net
HOUSTON - 2000: Steve Francis #3 of the Houston Rockets drives during a game played circa 2000 at the Compaq Center in Houston, Texas. NOTE TO USER: User expressly acknowledges and agrees that, by downloading and/or using this Photograph, user is consenting to the terms and conditions of the Getty Images License Agreement. Mandatory Copyright Notice: Copyright 2000 NBAE (Photo by Bill Baptist/NBAE via Getty Images)

Steve Francis, kaosun ve uyuşturucunun eksik olmadığı çocukluk günlerinden kariyerinin sonlarında yaşadığı ve depresyonla boğuştuğu karanlık dönemlere ilham verici bir hikaye anlatıyor! Eurohoops Çeviri ise bu hikayeye elçi oluyor.

by Steve Francis / Çeviri: Bahadır Akgün / info@eurohoops.net

Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.

Bu yazı 20 Aralık 2021 tarihinde The Players Tribune‘de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.

2016’da depresyona girmiştim.

Yüksek sesle ve açık bir şekilde tekrar söyleyeyim: Depresyona girmiştim.

Benim gibi birinin bunu söylemesi çok acayip gelebilir, biliyorum. Sonuçta ben Organizasyon’um. Şehir’im. Hayatım mucize bir hayat. Dert edecek neyim var? Kendi mahallemden çıktım. Ligde milyonlarca dolar kazandım. O zamanlar Big Meech’ten daha çok şişe açtırıyorduk. Houston’a uğradığınız zaman kesin iyi zaman geçiriyordunuz. Özellikle Hakeem emekli olunca prangalar tamamen çıkmış oldu. Dream, artık bana akıl vermek için etrafımda değildi ve ben, Houston için meşaleyi taşımalıydım.

Sırf gösteri olsun diye gece kulübünde 20.000 dolar bırakırdık. Veuve Clicquot şişelerini Noel Baba gibi saçıyorduk. Gerçekten. Gecenin sonunda fişe bile hiç bakmışlığım yok. Muhasebecim gelip de ayın sonunda kart ekstresini getirene kadar ne kadar harcadığımızdan haberim olmazdı. Kulaklarından dumanlar çıkardı. “Steve!” derdi, “Yapma yahu!”

Sıfırlarla, virgüllerle, bir sürü virgülle dolu bir ekstre olurdu.

Kimse, bu konuda Houston Rockets gibi değildi. Kimse bu konuda Steve Francis’ten daha büyük değildi ve yine olsa yine yaparım…

Birçok oyuncu, lige adım atabilir.

Birçok oyuncu, All-Star olabilir.

Birçok oyuncu para kazanabilir.

Fakat kaç oyuncu “şehrin kendisi” olabilir?

Şu anda sizinle konuşan kişi işte bu. Terapist değil. Öğretmeniniz değil. Banliyöde büyümüş bir adam değil.

Şehir, sizinle konuşuyor. Dolayısıyla anlattıklarımın gerçek olduğunu biliyorsunuz.

Altı yıl kadar önce zihinsel sağlığımla ilgili sorunlar yaşamaya başladım. O dönemde o kadar stres ve anksiyete ile boğuşuyordum ki yapmak istediğim tek şey, beynimi susturmak için içmekti. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Düşünmek istemiyordum. Sadece Juice and Goose’da, kendi dünyamda oturmak istiyordum.

Sadece bomboş durmak istiyordum. En iyi böyle anlatabiliyorum. Çok kısa süre sonra her gün içmeye başladım. Kariyerim bitmişti ve ne olacağını bilmiyordum. Kaybolmuştum.