Bismack Biyombo: Miami’den İstanbul’a Uzanan Drama ve Dönüş Mücadelesi

23/Şub/22 09:11 Şubat 23, 2022

Bilal Baran Yardımcı

23/Şub/22 09:11

Eurohoops.net

Eurohoops Çeviri, babasının vefatından aylar sonra NBA’e geri dönen Bismack Biyombo’nun hayatına bir bakış atıyor…

by Marc J. Spears / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net

Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.

Bu yazı 29 Eylül 2020 tarihinde The Undefeatedte yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.

Geçen ay oynanan Phoenix Suns karşılaşmasından 1.30 saat önce Bismack Biyombo, saha kenarında otururuken babasından düzeni olarak aldığı maç önü mesajını alamamıştı. François Biyombo, oğlunun her NBA maçından önce cesaretlendirici mesajlar atar, sonrasında da Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nden maçı izler ya da ertesi sabah istatistikleri kontrol ederdi.

Biyombo, Undefeated’a 26 Ocak’ta Suns‘ın Utah’a karşı aldığı 105-97’lik galibiyetten önce şunları demişti:

“Babam, benim için her şeydi. Bütün kariyerim boyunca maç öncesi babamdan mesaj alırdım. Bazen Kongo’da saat gece 3, 4 olurdu. ‘Bu saate neden ayaktasın baba?’ derdim. Her zaman beni ve oyunumu kontrol ederdi.”

François Biyombo, 29 yaşındaki Bismack dahil 6 çocuğun babası ve bir eşti. Biyombo, babasının geçtiğimiz Temmuz ayında COVID-19’a yakalandığını, diğer hastalıkların da etkisiyle 61 yaşındayken 2021 Ağustos’ta vefat ettiğini söyledi. (Biyombo, babasının sağlık durumu hakkında detay vermeyi reddetti.)

11 yıldır NBA’de oynayan veteran uzun, babasının acısını yaşadıktan sonra ocak ayında Suns ile imzaladı. Ancak kendisine iyi bir insan olmayı, ihtiyacı olana yardım etmeyi öğreten; sürekli akıl veren, cesaretlendiren ve sevgisini gösteren bir babası artık yoktu.

François Biyombo’nun göçüyle beraber gitmeyen şey ise oğlunun yaşadığı “hayatın yol haritası”.

“Benim için sonsuza kadar minnettar olacağım mükemmel bir örnekti. Benim mentörümdü. İş arkadaşımdı. Dostumdu. Bazı zor zamanlarımda direkt telefonumu açar ve onu arardım. Bazen telefonda sadece ağlardım ve o bundan hiç rahatsız değildi. O ve annemi ararken biliyordum ki sadece kendim olacağım ve onlar beni doğru yola yönlendirecek.

Muhteşem çocuklar yetiştirdiği için ona minnettarım. Kız kardeşlerim ve erkek kardeşlerim, hepsiyle çok yakınız ve çok iyi arkadaşız. Hiçbir problem yaşamadan vakit geçirebiliyoruz. Ve Tanrı bana hayatın yol haritasını gösteren eşsiz bir baba verdiği için şükran duyuyorum. İnsanlar bana ‘Çok iyi bir insansın, asla değişmiyorsun.’ diyor. Bunun sebebi tamamen sahip olduğum ebeveynlerdi. Herkese, zengin de olsa fakir de olsa herkese aynı şekilde yaklaşıyorum.”