by Peter Croatto / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 17 Şubat 2022 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA 75’e hoş geldiniz. Ligin 75. yılına özel The Athletic, tarihin en iyi 75 oyuncusunu sıralıyor. 18 Şubat’a kadar haftanın her günü, The Athletic’in NBA staff’ı tarafından belirlenen yeni bir oyuncu açıklanacak.
Bunlar, Bryna Jones’un hayatından parçalar. K.C. Jones, 2020 Noel Günü’nde 88 yaşındayken vefat etmeden birkaç ay önce Bryna, 6 çocuğundan 4.’sü, sosyal medya hesaplarını (Instagram: @becoming_bryna; Twitter: @Becoming_Bryna) babasının basketbol hayatından anılarını ve fotoğraflarını paylaşarak kullanmaya başlamıştı. Şimdilerdeyse vaktini o kutularla, her zaman kendini dışarıya çok az açmış o adamın hayatını öğrenmekle geçiriyor.
Babası Celtics‘in başına antrenör olarak geçtiğinde ve Hall of Fame seçildiğinde o, bunları haberlerden öğrenmişti.
“Eninde sonunda öğrenecektin zaten.” dedi babası ona.
Ocak ayının sonlarına doğru üvey annesi tarafından son derece düzenli dizilmiş 20 kutunun sadece 7’sini elden geçirebilmişti. Bryna, kutuların içeriğini ilk gördüğünde duygular adeta bir çığ gibi geldi: Üzüntü, minnettarlık, mutluluk, rahatlama, pişmanlık ve babasıyla daha fazla vakit geçirme isteği… Halasının dediğine göre 20 tane daha kutu olabilir. Bryna’nın babasını onurlandırmak için birden fazla sosyal medya hesabı açmak planlardan biri. Bryna, bir podcast serisine başlamak, web sitesi açmak ve bir vakıf kurmak istiyor. Amaç ise hala aynı. Basketbol hayranlarına Kevin McHale, Robert Parish ve Larry Bird’e koçluk yapmış K.C. Jones’u anlatmak. Bir çırpı internet aramasında kütüphaneden bilgilerle desteklenmiş savunmacı Hall of Fame oyuncunun azimli kariyerini öğrenebilecekler.
Bryna Jones, toplumun asla görmediği ama kendisinin tanıdığı K.C. Jones’u anlatmak istiyor. Bundan o da yarar görüyor. Online olarak onu paylaşmak, K.C. hayattayken bile kuramadığı bir bağ kurmasını sağlıyor.
Bryna’nın dediğinde göre bir basketbolcunun çocuğu olarak büyümek zordu. Diğer babalar daha düzenli bir hayat yaşarken K.C. Jones’un hayatı durmayan bir hareketlilikle geçiyordu. Basketbolcu olarak kariyeri bittikten sonra uzun bir koçluk kariyerine başladı. NBA’e ek olarak ABA, kolej ve ömrü çok uzun sürmemiş kadın basketbol ligi ABL’de de koçluk yaptı. NBA ise onun mükemmel bir koç olduğunu kanıtladığı yerdi. 1984 ve 1986 yıllarında Celtics ile mutlu sona ulaştı.
Bazen haftalarca gittiği olurdu. Bryna, “Kendimi hüsran dolu hissederdim. Onun da diğer herkesin babası gibi saat 6’da evde olan bir baba olmasını istemiştim.” diyor.
Döndüğü zamanlarda ise dargınlık ve gerginlik bir anda kaybolurdu.
“O, bizimleydi.” diyor Bryna.
Çocuklar o anların her dakikasının tadını çıkarırdı. K.C. Jones, çizgi romanlara bayılırdı ve Foghorn Leghorn‘a özel bir ilgisi vardı. Gizemli ve Batı kaynaklı olanları tercih ederdi. John Wayne fanıydı, harika bir mizah anlayışı vardı ve iğneleyici laflara da teşneydi. Bu iki durum da 1977’de her çocuk için mühim bir olay olan Star Wars’a çocuklarıyla gittiğinde örneklendi.
“Çekilmiş en iyi filmdi, değil mi baba? Sen sevdin mi?”
“Sadece ‘Son’ yazdığı kısmı sevdim.”
Bir de San Francisco’daki küçük bir tekneyle yapılan eğlence gezisinde yaşanan olay var. Bryna en öne oturmuştu. Dalga geldi ve Bryna eğildi. Böylece Celtics‘in efsane savunmacısı başından aşağı ıslanmıştı. Herkes kahkahalara boğuldu. O da neşeyle ortama ayak uydurdu.
56 yaşındaki Bryna, “Babam her şeyi harika hale getirirdi.” diyor.
Basketbol, aile yaşamına da dahil olmamıştı. Eve dönüş yolunda hiç basket yoktu, yeni bir genç yıldız yetiştirme girişimi de yoktu. Bryna bazen babasıyla eğlencesine basketbol maçı izlerdi. Celtics’ten takım arkadaşlarının ziyaretleri olurdu ve Bryna, o koca koca adamların yanında kendini her zaman güvende ve sevilmiş hissederdi.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
NBA, K.C.’nin oğluna söylediğine göre bir işti, gösteri değil. Evine bir olay hariç iş getirmedi. 1983-84 sezonunda Celtics’in artık tahmin edilebilir bir dominantlığı olduğu düşüncesi onu hüsrana uğratıyordu. Gelen galibiyetler de derde deva olmuyordu.
Bir gün Boston Globe okurken oğluna “Ah be oğlum, kazanırken bile düzgünce kazanamıyorum.” dedi.
O sezonun sonunda ise K.C. Jones, başantrenör olarak ilk kez NBA şampiyonu olacaktı.