By Joe Vardon– Çeviri: Buğra Uzar / buzar@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı The Athletic’te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
900.000 dolarlık bir bahisti. Sahip olduğu her şey…
Ulysses “Junior” Bridgeman, 12 yıllık NBA kariyerinden kalan tüm parasını basit bir sorunun cevabını bildiği inancıyla bir bahse yatırdı.
Evet, patates kızartmalarınızı bununla seveceksiniz.
Bridgeman; “Bence bir şeye dahil olacaksanız herkesin yediği bir şey hakkında bir şeye dahil olun. Basketbolu bıraktığımda Wendy’s restoranlarını alabilecek kadar param vardı ve ben de tüm paramı bunları almak için kullandım. Başarılı olmak zorundasınız yoksa siz de sahip olduğu her şeyi kaybeden oyuncular kervanına katılırsınız” diyor.
68 yaşındaki Bridgeman, Chicago’nun doğusunda büyümüştü. Bu büyük bahsi yaptı ve sahip olduğu bütün çipleri masanın ortasına doğru iten her adamın yapacağı şeyi yaptı.
Önlüğünü giydi, eline bir pas pas aldı ve patatesleri kaynayan kızgın yağın içine attı. Yatırımını tam 667 kat artırmış oldu.
Bridgeman, Wendy zinciri, Chili’s lokantaları, Coca-Cola şişeleme operasyonları ve Afro Amerikalılara özgü Ebony ve Jet dergisinin sahibi olarak iş hayatında başarılı işler yapan NBA oyuncularının babası olarak görülüyor. 600 milyon dolarlık servetiyle bir dönem profesyonel basketbol oynamış oyuncuların sahip oldukları servetler listesinde sadece Michael Jordan’ın gerisinde yer alıyor. Üstelik bu alanda Magic Johnson’ı da geride bırakmış durumda.
Bridgeman’in başarı hikayesi Jordan’dan, Magic’ten ve hatta hala kariyeri süren LeBron James’inkinden çok daha farklı çünkü yüksek reklam gelirleri yoktu, yüzü her billboard’ın üzerinde değildi, reklamlarda yer almadı ve New York’la Los Angeles’ta basılı reklamları yoktu. “İyi” ya da “sağlam” diye nitelendirebileceğimiz bir NBA kariyeri vardı. Milwaukee Bucks ve Los Angeles Clippers formalarıyla ligde 12’den fazla yıl oynadı. Bu sürede 13.6 sayı, 3.5 ribaunt ve 2.4 asist ortalamaları yakaladı. Ama adı hiçbir zaman Michael, Magic ya da LeBron gibi isimlerin arasında yer almadı.
Ve bu yüzden muhtemelen iş dünyasında ikinci bir kariyer elde etmeyi uman NBA oyuncuları için “baba” olarak görülüyor. Ortalama bir NBA kariyeri 4.5 yıl sürüyor. Bu yüzden bu da birçok oyuncunun çok yüksek miktarlar kazanamayacağı anlamına geliyor.
Bridgeman, The Athletic’e verdiği röportajda; “Basketbol oynayan isimler, benim zamanımdaki isimlerin sadece hayalini kurabilecekleri işlere girebileceklerinin farkına varıyor. Şimdi nesilden nesile aktarılan mirasın ne olduğunu değiştirmeye başlıyor musunuz? Evet, tabii ki çocuklarının, torunlarının ve daha fazlasının geçimlerini sağlayabilecek kadar para kazanabiliyorlar. Ama ben çok büyük, milyar dolarlar değerindeki bir şirketi ellerinde bulundurmalarından bahsediyorum. Daha da önemlisi ülkede yaşananları etkileyebilecek konumda olmalarından bahsediyorum” diyor.
Bridgeman, Chicago’da doğmuştu. Babası, Chicago’dan Gary, Indiana’ya birçok yerde demir madenlerinde çalışmıştı. Bazı yıllar toplam 7,000 dolar kazandığı olmuştu. Junior büyürken hayali basketbol oynamak ya da büyük paralar kazanmak değildi. Eğitimdi. Junior, Louisville Üniversitesinden burs kazanmıştı.
1975 NBA draftında sekizinci sırada Lakers tarafından seçilen Bridgeman’in bir sezonda kazandığı en yüksek miktar 350,000 dolardı. Bugünkü ortalamaya vurduğumuzda ise 7.9 milyon dolar ediyor ama bu parayı kazandığında o miktar iyi sayılabilecek bir miktardı. Bridgeman, 1987’de Bucks‘tan emekli olduğunda kazandıklarını saklayacak kadar zekiydi.
Bridgeman, emekli olduktan kısa süre sonra ortağı Paul Thompson ile birlikte Milwaukee’de beş adet Wendy’s restoranı aldı.
Bridgeman; “O zamanlar bunlar çok da iyi restoranlar değillerdi. Bu yüzden onları çekip çevirmeniz gerekiyordu. Daha sonrasında Milwaukee’de kar yağdığında bunun hiç de az olmadığını öğrenmem gerekiyordu. Kar yağdığında ve her yer kar olduğunda kimse bir buçuk gün boyunca dışarıda yemek yemek istemiyordu. Bu yüzden hiç müşteriniz olmuyordu. Ama yine de masraflarınız ve ödemeniz gereken maaşlar oluyordu. Bu yüzden başlangıçta işler çok zordu” şeklinde anlatıyor.
Bridgeman ve Thompson günde ortalama 18 saat çalıştılar. Üstelik bir ofisleri ya da genel merkezleri yoktu. Her zaman dükkandalardı. Tuvaletleri temizlediler. Çalışanlarının sadece isimlerini değil aynı zamanda hayatlarına dair şeyleri de öğrendiler. Kasada durup para aldılar, köfteleri çevirdiler. Bridgeman sık sık bir Bucks taraftarının tezgahın arkasında dururken kendisini tanıdığını ve bir yerel radyo kanalını arayarak bir eski NBA oyuncusunun bir fast food lokantasında çalışmak zorunda kalmasının ne kadar üzücü olduğunu söylediğini anlatır.
İlk satın alımı yapmalarından 18 ay sonra Bridgeman ve Thompson, Milwaukee’deki diğer Wendy’s restoranlarını da satın aldılar. Birkaç dükkan inşa ettiler. Madison’da, Wisconsin’de birkaç dükkan daha açtılar. Toplamda sahip oldukları dükkan sayısı da 16’dan 30’a yükseldi.
2016 yılında Bridgeman Yiyecek Şirketi, dünyada en çok Wendy’s restoranına sahip olan ikinci şirket oldu. 100’den fazla Chili’s restoranına da sahipler. Aynı zamanda Fazoli’s ve Blaze Pizza’nın da hissedarları durumundalar. Bu aile şirketi, 2017 yılında Coca Cola şişeleme işine, 2020 yılında da medya işine girdiler.
Bridgeman; “Birçok insandan gördüğüm, NBA’de şöyleydim, böyleydim diye düşünerek hangi işe girerlerse girsinler başarılı olacaklarını düşündükleri. Normalde işler pek de böyle gitmiyor. Bence eski oyuncular ‘NBA oyuncusu olmak için neler yapmam gerekti?’ diye düşünürlerse iş dünyasında daha çok oyuncu başarılı olabilir. Ben hiç kimseden daha zeki filan değildim. Ama Malcolm Gladwell’in kitaplarında yazdığı gibi, bunu başarmak için 10,000 saat harcamanız gerek” diyor.