by Berkay Terzi / info@eurohoops.net
NBA’de 2022-23 normal sezonu kısa süre önce sona erdi. Batı’da orta sıralarda müthiş bir play-off yarışına tanıklık ederken Doğu’da eli kuvvetli şampiyonluk adaylarının güç gösterisini seyrettik.
Kaos, hayal kırıklığı, şaşırtan yükselişler, sakatlıklar ve birbirinden güzel hikayelere sahne olan 2022-23 sezonu; arkasında konuşulmaya değer birçok konu bıraktı. Bunların başında ise kuşkusuz bireysel ödüllerdeki yarışlar geliyor.
MVP yarışında bir kez daha Nikola Jokic – Joel Embiid düellosunu izliyoruz. Yılın Savunmacısı yarışında ise daha önce görmeyi alışık olduğumuz isimler gitti, ödülü ilk kez kazanmaya yaklaşan isimler başı çekti. Yılın Çaylağı ve En Çok Gelişen Oyuncu ödülleri de her zamanki gibi çeşitli tartışmalara sahne oluyor. Altıncı Adam ve Koç ödüllerinin yanında bu sezon yeni bir kategori daha meydana çıktı: Yılın Clutch Oyuncusu.
Anlayacağınız üzere, sizleri yine uzun bir yazı ve çeşitli fikir ayrılıkları bekliyor. Eurohoops Fırın, normal sezonun bitişiyle birlikte sezon ödüllerini ve plase adaylarını belirliyor…
Yılın Çaylağı
Paolo Banchero (Orlando Magic)
2022 NBA Draftı’nın 1 numarası, bu sezon neden ilk sıradan seçildiğini kanıtlarcasına oynadı. Kısa bir süreliğine çaylak duvarına çarpmış gibi gözükse de, sezonun ilk maçından son maçına kadar en istikrarlı çaylak oyuncuydu. Paolo Banchero, henüz 20 yaşında olmasına rağmen ligin kaliteli hücum güçlerinden birisi olmayı başardı. Hiçbir çaylak oyuncu rakip savunmaların dikkatini Paolo kadar üstüne çekemedi. İkili sıkıştırmalarla karşılaşması pek uzun sürmedi.
Fiziği ve uzunluğu, topla hareket etme becerisi, ikili oyun yönlendirme ve pasör potansiyeli, skorer yetenekleri derken ortaya komple bir paket çıkıyor. Şu ana kadar 20.0 sayı – 6.9 ribaunt – 3.7 asist ortalamalarıyla mücadele eden yıldız, kendini draft sınıfının diğer üyelerinden ayırmayı başardı. 208 cm boyunda ve 113 kg ağırlığındaki İtalyan, iki yıl sonra ilk kez %40 galibiyet yüzdesinin üstüne çıkan Magic’in bir numaralı opsiyonuydu ve ileride sürükleyici oyuncu olabileceğinin sinyallerini verdi.
Etkileyici performanslara imza atan birkaç çaylak daha var ama hiçbirinin yaptıkları ve yapabilecekleri Paolo Banchero kadar özel değil. Şut menzili, verimlilik gibi göze çarpan eksiklerine rağmen çaylak senesinde 20 sayı ortalama yapmayı başardı.
İkinci: Walker Kessler (Utah Jazz)
Çaylak yarışında ikinci sıra için iki farklı aday var: Walker Kessler ve Jalen Williams. Her iki oyuncu da sezonun ikinci bölümünde ivme yakaladı ve takımlarına müthiş katkı sağladı. Williams verimli skorerliği ve ikincil yönlendirici başarısıyla Thunder‘ın play-in macerasına etki ederken Kessler henüz çaylak yılında ligin en iyi çember koruyucularından biri haline geldi. Ancak Kessler’ın yaptıkları bana daha nadir geldiği için ikinci sırayı o aldı. Çaylak senesinde ana çember koruyucu haline gelen, ikili oyun savunmasına bu kadar sık dahil olan bir pivot bulmak kolay değil.
Üçüncü: Jalen Williams (Oklahoma City Thunder)
Yılın Savunmacısı
Brook Lopez (Milwaukee Bucks)
NBA’de bu sezon Yılın Savunmacısı yarışı ilginç bir biçimde seyretti. Neden mi? Çünkü alışık olduğumuz isimlerin hiçbiri yok. Kawhi Leonard’ın gidişine zaten bir süre önce alışmıştık. Ancak Draymond Green, Giannis Antetokounmpo, Rudy Gobert gibi her sezon adından söz ettiren savunmacıların hiçbiri öne çıkmıyor. Bu yüzden 2022-23 sezonunda yarışı kazanacak kişi, muhtemelen bu ödülü ilk kez evine götürecek.
Bana kalırsa, bu ödülü evinde sergileyecek kişi Brook Lopez. Geçen sezon sakatlığı sebebiyle yalnızca 13 maça çıkabilen deneyimli uzun, “artık toparlanamaz” diyen herkesi yanılttı. 34 yaşındaki pivot, sakatlık öncesinden bile daha iyi gözüküyor. P&R’de drop savunmasındaki başarısı, uzunluğu ve elit zamanlamasıyla çember savunmasına etkisi, pota etrafındaki caydırıcılığı… Bunlar zaten bildiğimiz şeyler. Ancak bu sezon bunları gözümüze soka soka yapıyor ve takdir etmemek elde değil.
Maç başına 2.5 blok savunan Lopez, ligin en fazla şuta el gösteren oyuncusu ve rakibin şut yüzdesine -5 etki yapıyor. Çember etrafında ise şutlara en çok el gösteren 4. oyuncu ve rakibin yüzdesine -13.4 gibi bir etki yapıyor. Bunlar gerçekten etkileyici rakamlar ve geçen sezon savunmada 14. sırada bitiren Bucks‘ın yeniden ilk 5’e girmesinde ana etken.
İkinci: Jaren Jackson Jr. (Memphis Grizzlies)
Bu sezon Brook Lopez kadar savunma etkisi yapan bir uzun varsa o da Memphis’ten Jaren Jackson’dır. Kariyer sezonunu geçiren 23 yaşındaki Jackson, maç başına 3 blok ve 1 top çalma yapıyor. Elit düzeydeki savunma istatistiklerine rağmen ödülü eve götüremezse bunun sebebi, az süre alması ve faul problemidir. NBA önümüzdeki sezondan itibaren 65 maç kriterini hayata geçirecek. Eğer bu yenilik bu sezon geçerli olsaydı, 63 maça çıkan Jackson ödüle aday bile olamıyordu. Daha da kötüsü, Jackson’ın faul probleminden ötürü yalnızca 28 dakika oynaması. Toplamda 1787 dakika sahada kalabilen Jackson, maç başına 3.6 faul yapıyor.
Üçüncü: Evan Mobley (Cleveland Cavaliers)
En Değerli Oyuncu
Joel Embiid (Philadelphia Sixers)
Bu ödülü kime verirsek verelim, bir diğerine yazık olacak. Fakat üst üste iki yıl ödülü Jokic’e verdikten sonra artık Joel Embiid’in de hak ettiğini alması gerekiyor. Üstelik geçen senelerden bile daha dominant oynuyor. Stephen Curry’nin de dediği gibi, “Zaten dominant bir oyuncu olmasına rağmen birçok insanın beklemediği bir sıçrama daha yaptı.” Bu sezon 33.1 sayı ortalamasıyla üst üste ikinci kez sayı kralı olan Embiid, şut yüzdesini 49’dan 55’e yükseltti. Bunların yanına da 10.2 ribaunt, 4.2 asist, 1.7 blok, 1.0 top çalma ve 1.0 üçlük ekledi.
Nikola Jokic’in triple-double’a yakın istatistikleri kafa karıştırsa da, Joel Embiid’in savunma etkisini göz ardı etmemek gerek. Embiid’in gerekmedikçe %100 eforla savunma yapmadığını biliyoruz ama cüssesi, uzunluğu ve pozisyon alma bilgisiyle boyalı alandaki varlığı bile tehdit yaratıyor. Bu açıdan Jokic’in önünde olduğunu söylemek yanlış olmaz. Pasörlük bakımından Jokic’in gerisinde olsa da, ikili sıkıştırmalarda pas opsiyonlarını değerlendiremediği günler geride kaldı. Zaten ikisi de kendi takımının lideri ve hem Nuggets hem Sixers hücumda en iyi beş takım arasında.
Bu kadar yakın bir yarışta adayların birbiriyle olan düellolarını da göz önünde bulundurmakta yarar var. Embiid, bu sezon Jokic ile karşı karşıya geldikleri tek maçta kelimenin tam anlamıyla domine etmişti.
İşin özü, Joel Embiid’in Nikola Jokic’ten bir adım önde olduğunu düşünüyorum. Hücumda Jokic’ten ortalama 27 kez daha az topla oynamasına rağmen en az onun kadar dominant bir sezon geçirdi ve savunmada da daha iyi bir etki yaptı. Embiid’in varlığı, Sixers’ın en iyi 10 savunma arasında yer almasının sebeplerinden birisi.
İkinci: Nikola Jokic (Denver Nuggets)
Bakmayın ödülü Embiid’e verdiğimize, Nikola Jokic de tarihi bir sezon geçirdi. Böyle bir istatistik kağıdı, geçtiğimiz birçok sezonda ödülü kazanmasına yeterli olabilirdi. Hala “three-peat” yapmasını sağlayabilir ama birkaç yıldır elit düzeyde oynayan Embiid’e hak ettiğini vermek gerek. Jokic, bu sezon %63.2 gibi inanılmaz bir yüzdeyle 24.5 sayı – 11.8 ribaunt – 9.8 asist ortalamaları yakaladı. Batı’yı lider tamamlayan (buna rağmen Sixers bir galibiyet daha fazla aldı) Nuggets’ta her şey ondan soruluyor. Ödülü bir kez daha kazanırsa kimsenin itirazı olmamalı.
Üçüncü: Giannis Antetokounmpo (Milwaukee Bucks)