by Jared Weiss / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 18 Nisan 2023 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’in veteran oyuncularından biri olarak Blake Griffin, kurallara uymanın önemini biliyor. Kurallar toplumumuzun yapısını oluşturuyor, bizi anarşiden ayıran ince çizgiyi kurallar çiziyor. Griffin de soyunma odasının olgun ismi olarak takım sağlığı için oyunculara örnek olmalı.
Yine de geçtiğimiz aralık ayında Boston Celtics, Los Angeles deplasmanına gittiğinde ve Griffin, Beverly Hills’teki otelde takımla birlikte kalmak yerine kendi evinde kaldığında kendi istediğini yapabilir ve en sevdiği arabasını salonun dışında Clippers‘tayken en çok sevdiği park yerine bırakabilirdi.
Griffin maç önü rutinine çoğu takım arkadaşından sonra başlıyor, müsait oluşuna göre salona gelebilirdi.
Peki o zaman neden maçtan birkaç saat önce takımın kaldığı otelin orada bekleyip ilk otobüsle salona gidiyor? Kırılmaz bir bağla bir araya gelmiş seçili oyuncuların “İlk Otobüs Çocukları” adlı grubunun fiili başkanı olarak görevlerini yerine getirmesi gerekiyor da ondan.
“Evet, muhtemelen tek kural bu: İlk otobüste ol.” diyor Griffin, The Athletic’e. “Eğer bunu yapmazsan üyeliğin bir sonraki -asla yaşanmayacak- toplantıda iptal edilebilir.”
“İlk Otobüs”te NBA’deki bütün takımlar için belirli isimler yer alıyor. Genelde rotasyonun sonlarında, maç önü antrenmanları en erken olan oyuncular o otobüsle gidiyor. Celtics‘in playoff yolculuğu Philadelphia 76ers serisiyle devam ediyor ve muhtemelen çoğunun uzun dakikalar sahada kaldığını görmeyeceksiniz. Fakat bir şekilde rol oynayabiliyorlar, playoff boyunca test edilecek pozitif soyunma odası havası kültürünü devam ettiriyorlar.
“Toplantıları” deplasman maçlarında otelden salona giden ilk otobüste gerçekleşiyor. Bu toplantılarda benç oyuncuları, koçlar ve takım görevlilerinden bir karışım yer alıyor. Kendi deyimleriyle “İlk Otobüs Çocukları” arasında ise Griffin, Luke Kornet, Sam Hauser, Payton Pritchard bulunuyor; bu sezon takaslanmadan önce Justin Jackson ile Noah Vonleh bu kadrodaydı.
Misafir katılımcılar arasında ise sık sık çift yönlü kontrat oyuncuları Mfiound Kabengele ile JD Davidson, takıma takas döneminde katılan Mike Muscala ve hatta bazen erken çalışmak istediğin Jaylen Brown yer alıyor. Grubun resmi olarak üyesi olmak için ise bir oyuncunun takip etmesi gereken tek bir kural var.
“Herkesi çok sıcak karşılayacağız ve istedikleri zaman gelebilirler fakat İlk Otobüs kuralını ihlal ederseniz, yani kısaca otobüste bulunmazsanız… Olay orada bitiyor.” diyor Kornet. “Tek dayanağımız katılım ve devamlılık.”
Gruptakiler yanlış yaptığında otobüs düşmanca bir tavır alabiliyor. Kornet’e göre bu durum esprili bir dille korku yaratıyor ve sahada olduğu kadar otobüste de birbirlerini sorumlu tutuyorlar. Bu yüzden Griffin, Los Angeles’ta otele geldiğinde kimse şaşırmamıştı.
“İşte gerçek adanmışlık bu. İyi bir takım arkadaşı olmak bu.” diyor Hauser. “Sadık bir ‘İlk Otobüs’ üyesi. Ondan daha azını zaten beklemezdim.”
Adanmışlık, İlk Otobüs Çocukları ile konuştukça sürekli tekrar edilen kelimelerden biri oldu. Bu aslında her şey keyifli gidiyorken hepsinin bir arada olduğunu gösteren yarı şaka bir söylem.
“Kimse otobüsü asla kaçırmıyordu ve bazen günümüzün en iyi kısmı o otobüse binip salona giden yolda sohbet etmek oluyordu.” diyor Griffin. “Özellikle evde kaldığınızda hiçbir şeyi kaçırıyormuş gibi hissetmek istemiyorsunuz. Bu şekilde bir dikkat dağınıklığı oluşsun istemiyorsunuz. Ben de bunların hepsini kabul ettim.”
Bir dakika… İlk Otobüs Çocukları için mi, asıl takım için mi?
“İlk Otobüs Çocukları için,” dedi Griffin. “Yani, ikisi için de.”
Griffin otobüsü kaçırmadı. Sonuçları biliyordu.
Sezon içinde hali hazırda bir kaçak durumu yaşamışlardı. Vonleh’in şut antrenmanın saati değişmişti ve salona giden bir sonraki otobüse binmişti. Bu olay iyi sonuçlanmamıştı.
“Eğer otobüste olmayacaksanız bize önceden haber vermek zorundasınız.” diyor Hauser.
Bazen belli durumlar oluşuyor ve İlk Otobüs kurallarını çiğnemeniz gerekiyor fakat bu tarz ihlaller keyfi yapılamaz. Aslında sorun otobüsü kaçırması değil, yokluğunun sebebini açıkça belirtmemesiydi.
Verilen mesaj net: İlk Otobüs Çocuklarının grubunda kendini resmi olarak açıkla ya da idari işlemle karşı karşıya kal.
“Konuşma ‘İlk Otobüs Çocukları için verdiğin güven mektubu şu an sorgulanıyor’ şeklinde başlamıştı.” diyor Justin Jackson. “Tabii ki hepsi şakaydı fakat bunun sayesinde kafasının nerede olduğunu, İlk Otobüs konusunda ciddi olup olmadığını gördük. Söylemeye gerek bile yok, o andan itibaren her zaman İlk Otobüste yer aldı.”
Bir keresinde de Pritchard, takım arkadaşları ilk otobüs için toplanmadan bile önce Uber kiralayarak salona çok erkenden gitmişti.
“Oldukça misafirperver bir grubuz ancak kalıcı bir statünüz varsa, o zaman çok sert bir grubuz.” diye açıkladı Kornet.
Peki İlk Otobüs Çocuğu olmak için otobüste yer almak dışında ne gerekiyor? Varoluşsal tartışmalardan sarkastik sohbetlere ve zararsız meraklara her şeyi barındırıyor bu.
“Yıl boyunca şakalar yaptık, filmlerden sözler alıntıladık, mizah anlayışımız iyi.” diyor Hauser. “Tamamen odaklı olmanız gereken ana, salona gelene kadar eğleniyor ve iyi bir enerji oluşturuyorsunuz.”
Griffin ise “O mu, bu mu?” sorularını çok sevdiklerini ve rasgele sorularla birbirlerinin seçimlerini duyarak daha iyi tanıdıklarını söylüyor.
Bu arada bir çok etkileyici, genelde ise saçma sapan oluyor.
“Bazı şeyleri tabii ki kayda geçiremeyiz.” diye yanıtlıyor Pritchard, bu sezon otobüste en sevdiği an sorulduğunda.
Bazı oyuncular için konuşulan konu, bazıları için ise sadece birlikte vakit geçirmenin getirdiği hava önemli oluyor.
“Başlarda bir keresinde otobüse bindim ve Sam ile Luke ‘Evet!’ diye bağırdı. Ben de ‘EVET!’ diye bağırdım ve sonra otobüsteki herkes ‘EVEEEEET!’ diye bağırmaya başladı.” diyor Griffin. “Sonra arkamı döndüm ve koçların hepsinin ‘Neler oluyor?’ diye baktığını gördüm. Böyle bir şeydi. Enerji işte bu. Keyif alıyoruz.”
İlk Otobüs Çocukları’nın resmi bir tema müziği bile var: Billy Joel’un Uptown Girl adlı şarkısının remix’i. Hauser’ın anlattığına göre otobüste o şarkıyı söylerlerken Kornet’e ilham gelmiş. Kornet bu şarkıyı soyunma odasında sık sık kendi kendine söylese de o an adeta işi şova dökmüştü.
Dinleyicisinden heyecan dolu bir tepki alınca da tam olarak bir tema şarkısı yazmaya karar verdi.
“Üzerine çalışmamız gereken birkaç dörtlük mevcut.” diyor Kornet.
Peki Kornet’i bu şarkıyı yazmaya iten ne oldu?
“Can sıkıntısı.” diyor Kornet. “Yaratıcı zihinlerin serpilmesi gerekiyor.”
Dediğine göre yazması bir otobüs yolculuğunda 10 dakikasını almış, sonra da ekibe söylemeye başlamış.
“Çok güzel bir sesi var. Otobüste yazarken onu dinledik, o insanüstü sesi yeterince dinledim.” diyor Griffin. “Bir otobüs yolculuğunda özellikle sessizdi, sonra elinde şarkı sözleri oldu. Belki de o zaman yazmıştır.”
Kornet, İlk Otobüs Çocukları’nın hayal gücü merkezi, NBA oyuncusu olarak ek mesai yapan İngiliz profesörü gibi. Şutlara kendine has el gösterme stilinden medya gününde bir şekilde “flegmatik” terimini kullanmasına Kornet’in NBA geleneklerine uyan bir özelliği neredeyse yok.
“Kornet bir keresinde bençte ‘rastlantısal bir sekme’ dedi, Kabengele dönüp ‘O ne demek?’ diye sordu.” diyor Griffin, mart ayında oynanan bir maçı anlatıp kahkahalara boğuluyorken. “Kelime bilgimin iyi olduğunu düşünüyorum. Luke’un akademik çevresine ayak uydurabildim. O çok zeki biri ve bu tarz kelimeler kullanıyor fakat ben ayak uydurabildiğimi düşünüyorum. Eğer uyduramazsam da telefonumu açıyor ve ‘Hey, Siri’ diyorum.”
Bütün bu muziplikler onlara tüm çalışmalarına rağmen maçların büyük bölümünü bençte geçirmeleri gerçeğini unutturuyor.
Griffin ve Pritchard gibi playoff tecrübesi bulunan oyuncular için bu durum hayal kırıklığı yaratabilir. Rotasyondan düşmüş Hauser ve Kornet gibi oyuncular için de takıma ait olmadıklarını hissetmek çok kolay.
“Biraz gevşemenizi sağlıyor, her zaman kendinizi çok ciddiye alamayacağınızı anlıyorsunuz.” diyor Hauser. “Burada gevşeme, eğlenme, gerçek karakterinizi gösterme ve aynısını yapan insanlarla bir arada olma şansınız var.”
Genelde tonu belirleyen isim geçmişte bir yıldız olan, şu an ise bençten gelerek hustle oyunlara imza atan ve ikinci hayatına başlayan Griffin oluyor. Koç Joe Mazzulla da Griffin için “enerji kaynağı, ihtiyaç anlarında takım için istikrarı sağlayan kişi” cümlelerini kullanıyor. Griffin, soyunma odası lideri olma görevini tamamen üstlendi.
Sezon içerisinde birkaç kez Griffin’in Boston’ın soyunma odasının Brooklyn’de geçirdiği zamana göre nasıl bir yükseliş olduğuna dair açıklamalar yaptığını gördük. İlk Otobüs’te vakit geçirmek de bu deneyimin büyük bir parçası oluyor, tavsiye arayan genç oyuncuların yanında olması için zamanı oluyor.
“Buraya gelmemin bir sebebi var.” diyor Griffin. “Oynamadığım maçlar olacağını biliyorum, oynayacağım dönemler de olacak. Bu yüzden herkesin enerjisinin iyi ve yüksek olduğundan emin olmak istiyorum. Sanırım yaptığınız işten keyif almanızın yolu bu.”
İlk Otobüs Çocukları’nın sık sık üzerinde durduğu nokta ise diğer takımların çoğunda o otobüs yolculuğunun sessiz geçiyor olması. Herkesin kulaklıkları takılı oluyor, salonda tamamen maça odaklanmadan önce yalnız kalabilecekleri ufak vakitleri arıyorlar. Bu otobüste işler öyle değil. Bu otobüste insanlar koltuklarına oturdukları andan inene kadar susmuyorlar.
“Herkes için bazı günler daha iyi geçiyor.” diyor Griffin. “Oraya gelip enerji getirmek, herkesle konuşup herkesi yükseltmek bir veteran olarak, görmüş geçirmiş bir oyuncu olarak bu işin önemli bir parçası. Kariyerimin bu noktasında çoğu şey beni çok etkilemiyor.”
Oyuncuların maç öncesi şut antrenmanı rutininden önce 15 dakikalık vakitleri oluyor, çeşitli antrenmanlar yaparak kendilerine uygun yerlerde ritim bulmaya çalışıyorlar. Bir süre sonra taraftarların dolacağı salonda hali hazırda yürüyen bir ekosistem ve parçaları var: Dansçılar, devre arası şovlarda görev alanlar, milli marş söyleyicileri ve sahada fotoğraf çekinen özel misafirler…
Bazen bir oyuncu koçtan aldığı perdeden çıktığında dönme hareketinin ortasında olan bir dansçıyla çarpışabiliyor. Kornet bir keresinde kendini salonda ışıklar kesildikten sonra milli marş provası yapan grubun ortasında buldu. Hauser da yayın tepesinin genelde ısınmasını engelleyecek şeylerle dolu olduğunu, bu yüzden zaman zaman bazı şutların antrenmanını yaşamadan devam etmesi gerektiğini söylüyor.
“Miami’de hep yaşlı insanların olduğu dans grupları oluyor, yolumuza çıkıyorlar.” diyor Hauser. “Fakat onların işlerini yapmasına izin vermeli ve siz de bir şekilde kendi işinizi yapmak zorundasınız. Ben çok dans etmem, bu yüzden herhangi bir hareket öğrenebileceğimi sanmıyorum. Fakat aynı zamanda o gece tıpkı bizim gibi onların da bir görevi olduğunu anlıyorum, bu yüzden birbirimizin alanlarına ve zamanına saygı duymalıyız.”
İlk Otobüs ile salona gelmek demek genelde o oyuncuların sonradan gelen takım arkadaşlarının ve taraftarların görmediği antrenmanlar yapıyor olması demek.
Griffin, Clippers‘tayken bir keresinde bir adamın maç öncesinde Staples Center’a kaçak girdiğini ve elinde bıçakla sahanın içine daldığını anlatıyor.
“Adamı plastik mermilerle vurmak zorunda kaldılar. Soyunma odasında herkes tamamen odaklanmıştı.” diyor Griffin. “Olayı yayından izliyorduk, sonrasında yayından kaldırdılar çünkü kimsenin görmesini istemiyorlardı fakat çılgın bir deneyimdi.”
“Maçlardan önce garip şeylerle karşılaşabiliyorsunuz.”