by Rob Mahoney / Çeviri: Berkay Terzi / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 15 Ağustos 2023 tarihinde The Ringer‘da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eğer bu NBA sezonu bizlere bir şey öğrettiyse, o da takımların ‘yeniden yapılanma’ yöntemlerini değiştirdiğidir. Birkaç ay önce NBA ve NBA Oyuncular Birliği yeni bir toplu iş sözleşmesine (CBA) imza attı. Bu yeni sözleşme, maaş bütçesinde en çok harcama yapan takımları gözle görülür şekilde cezalandırıyordu. Ancak en az harcama yapan takımlara da sessizce düşman kesilmişti.
Genç bir kadroya sahip yapılanma (tanking) ekiplerinin cimrilik yapması uzun süredir yaygın olan bir uygulama. Eski CBA’de onların harcama yapması için herhangi bir teşvik yoktu, bu da birkaç takımın sezona maaş sınırının çok altında gireceği bir ortam yaratıyordu. Maaş boşluğuna sahip yapılanma ekipleri, takas döneminin son gününde diğer takımların istenmeyen oyuncularını alarak draft hakkı koleksiyonlarını genişletmeye uğraşıyordu.
Durum artık böyle değil. 2023-24 sezonuna girilirken maaş sınırının 315 bin dolar altında yer alan Detroit Pistons, NBA’in en büyük maaş boşluğuna sahip. Bu meblağ, takımların geçtiğimiz sezonlarda sahip olduğu milyonlarca dolardan çok uzakta. Çünkü yeni CBA sözleşmesi ile birlikte harcama yapmayıp parayı elde tutmak bir seçenek değil.
Geçen sezon ligin en genç kadrosuna sahip olan Houston Rockets‘ın bu yaz ciddi harcamalar yapması buna bir örnek. Evet, Rockets‘ın daha agresif hamleler yapmak için bazı geçerli sebepleri vardı: 2024 ilk tur draft hakkı Oklahoma City’de, takımdaki oyun kurucu eksikliği gençlerin gelişimini baltalıyor ve veteran oyunculara ihtiyaç var. Yine de, 2023 yazına 60 milyon dolarla giriş yapan Rockets, yeni CBA kapsamında bu paranın önemli bir kısmını harcamak zorundaydı.
Yeni bir CBA imzalandığı zaman takımların pazara adapte olması birkaç sezon alır, ancak Rockets duvarı aşan ilk takım oldu: Fred VanVleet, Dillon Brooks, Jock Landale ve Jeff Green için milyonlar saçtı. Houston bu savurganlığını bir yandan da dengelemeye çalıştı. VanVleet ve Green için takım opsiyonu koydu, Brooks ile azalan sözleşme imzaladı ve Landale’in kontratı yarı garantili.
Eski CBA’da takımlar, normal sezonun son gününe kadar maaş bütçesinin yüzde 90’ını harcamaları için nazikçe teşvik ediliyor ve bunu yapmadıkları takdirde anlamlı bir yaptırımla karşılaşmıyorlardı. Yeni CBA, bunun sezonun ilk gününe kadar yapılmasını istiyor ve yaptırımlar çok daha tehditkar. Bu yüzden kemer sıkma politikaları artık geçmişte kalmak üzere. Her kulüp öyle ya da böyle bütçesinin en az %90’ını sezonun ilk gününe kadar harcamak zorunda kalacak.
Detroit Pistons‘ın Joe Harris, San Antonio Spurs‘ün Cedi Osman ve Cam Payne hamleleri bunun bir sonucu. Böylece alt sıradaki takımlar pazarda daha aktif bir rol oynadı ve takaslarla tecrübeli isimleri kadrosuna kattı. San Antonio geçen sezona yaklaşık 30 milyon dolarlık bir boşlukla girmişti. Şu anda maaş sınırının 19 milyon üstüne çıkmış durumdalar.
Bu tip takımların maaş bütçesini doldurması, takasın son günündeki hareketliliği biraz değiştirebilir. Zira sözleşmesinin son yılına giren veya kadroda istenmeyen oyuncuları yapılanma takımlarına göndermek daha zor hale gelecek.
Bununla birlikte bu bir deney. Çünkü Houston tartışmasız bir şekilde geçen sezondan daha iyi, daha eksiksiz bir kadroya sahip. All-Star bir oyun kurucuyu ve önemli roller oynaması beklenen bir grup veteranı, genç oyuncuların hala kendilerini bulmaya çalıştığı bir ekosisteme dahil etti. Bunun nasıl sonuçlanacağı büyük bir merak konusu.
Bir takım şu anda ne kadar genç ve maliyetsizse, o kadar fazla ekleme yapmak zorunda kalacak ve işler o kadar karmaşık hale gelebilir. Yapılanma takımlarının çok fazla hamle yapmamasının bir nedeni vardı. Çünkü harcamalarla birlikte beklenti de geliyor. Örneğin Dillon Brooks gelecek sezon Jalen Green, Alperen Şengün ve Jabari Smith’in maaşlarının toplamı kadar kazanacak. Peki sahada 18’de 3 şut isabetiyle ayrıldığı zaman bu durum soyunma odasında nasıl karşılanacak? VanVleet şu anda ligin en yüksek maaş alan 14. oyuncusu. Eğer yine kötü bir sezon geçirir veya gelişmekte olan bir takımın yıldızı olarak yetersiz kalırsa bu bir tartışma konusu haline gelebilir. Rockets’ın VanVleet gibi kendini kanıtlamış bir guarda ve ne kadar tartışmalı olsa da Brooks gibi sert savunmacılara ihtiyaçları var. Ancak ihtiyacınız olanı almak, Amen Thompson’ı draftta dördüncü sıradan seçtikten hemen sonra benchten getirmekle sonuçlanabilir. Kevin Porter’ı yerinden etmek ya da Cam Whitmore’a istikrarlı bir rol verememek anlamına gelebilir.
Yeni CBA’nın bir diğer yansıması ise şöyle: Houston, Detroit ve San Antonio gibi takımların veteran rol oyuncularını stoklaması, zaman içinde piyasayı sıkıştırabilir ve takasın son gününde NBA’in orta sınıfını yeniden şekillendirebilir. NBA kontratlarının büyük çoğunluğu garantili, ancak bu gelişmeler (Jock Landale gibi) garantisiz anlaşmaların artmasını sağlayabilir. Ayrıca süresi dolan kontratların değeri, bu maaşı alabilecek daha az takımın olduğu bir ligde bu kontratların değerini tekrar yükseltebilir.
Her CBA istenmeyen sonuçlarla doludur ve henüz yeni imzalanmış anlaşmanın tam etkisini bilemeyiz. Yine de bu yeni finansal ortam, yeniden yapılanan kulüplerin iç dinamiklerini tamamen değiştirme potansiyeline sahip. Elbette genç takımlar hala daha az harcıyor. Ancak tanıyıp bildiğimiz NBA’de bu takımlar sistemin kendisi tarafından riskten kaçınmaya teşvik ediliyordu. Temkinli bir şekilde hareket etmek, bu takımları daha kötü ve daha az ilgi çekici hale getirdi. Belki ligin cazibesine de olumsuz etki yaptı. Şimdi kimsenin tam olarak anlayamadığı bir pazarda yapılanma ekipleri için başka bir yol olup olmadığını Rockets aracılığıyla göreceğiz.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
NBA gündemindeki son gelişmeler için tıklayın!
2023-24 EuroLeague kadrolarına ve transferlerine ulaşmak için tıklayın!
Eurohoops’un DEV Dünya Kupası rehberine ulaşmak için tıklayın!