NBA Tarihi: Üst Üste 4+ Şampiyonluk Kazanan 11 Oyuncu

05/Eyl/23 13:10 Eylül 5, 2023

Berkay Terzi

05/Eyl/23 13:10

Eurohoops.net

Eurohoops Çeviri, NBA tarihinde üst üste dört veya daha fazla şampiyonluk kazanan oyuncuları konu aldı.

by Nick Mac / Çeviri: Berkay Terzi / info@eurohoops.net

Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.

Bu yazı 24 Ağustos 2023 tarihinde Fadeaway World‘de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.

Her NBA oyuncusu, NBA şampiyonluğu kazanmanın kariyerleri boyunca yapabilecekleri en zor şey olduğunu söyleyecektir. Eğer bir şampiyonluk kazanmak zorsa, bunu arka arkaya yapmak daha da zordur. Üç kez üst üste şampiyon olmak o kadar zordur ki, tarihte bunu başaran sadece üç takım var.

Bir de üst üste dört ya da daha fazla şampiyonluk kazanan takımların üyesi olma şansına erişmiş NBA oyuncuları var. Bu sonuncusu o kadar nadirdir ki, lig tarihinde sadece 11 oyuncu bunu başarabildi.

Bir adım daha ileri gidersek, NBA tarihinde dört kez üst üste şampiyon olan bu 11 oyuncudan sadece bir tanesi 1960’ların Boston Celtics takımının bir üyesi değildi.

Bugün bu 11 oyuncuyu ve bu şampiyonluklara katkılarını inceleyeceğiz. Bazıları liderdi ve başarıyı doğrudan etkilediler. Diğerleri ise daha az etkiye sahipti. Her iki durumda da, tarihteki tüm NBA oyuncularının %0,5’inden daha azının yaşayabildiği bir şeyi yaptıkları için isimleri sonsuza dek tarih kitaplarına kazınacak.

***

Gene Guarilia – 1960’dan 1963’e

Gene Guarilia bu listeye girmeyi başaran 11 oyuncu arasında en şanslısı olabilir. Guarilia, NBA kariyerinde yalnızca dört sezon oynadı ve dördü de Celtics‘in şampiyonluklarına denk geldi. Bu süre zarfında normal sezonda toplam 129 maça çıkan Guarilia maç başına sadece 8,4 dakika süre aldı ve 3,2 sayı – 2,3 ribaund ortalamaları tutturdu.

Guarilia bu dört yılda playofflarda nadiren süre bulabildi. 1960 yılında yedi playoff maçına çıktı ve %22.2 şut isabetiyle maç başına 2.0 sayı ortalaması tutturdu. Guarilia, 1961 şampiyonluğunda yedek kaldıktan sonra 1962’de beş playoff maçına çıktı ve %25.0 şut isabetiyle maç başına 1.2 sayı ortalaması tutturdu.

Gördüğünüz gibi Boston’daki etkisi yok denecek kadar azdı ama yine de listemize girecek kadar şanslıydı.. Guarilia, Celtics’in 1963 şampiyonluğunun ardından emekli oldu.


John Havlicek – 1963’ten 1966’ya

John Havlicek NBA tarihinin en iyi forvetlerinden biri olarak bilinir. Havlicek, Boston’da Bill Russell döneminin zirvesinde ve 1963’ten 1966’ya kadar üst üste kazanılan sekiz NBA şampiyonluğunun yarısında Celtics forması giydi. 1962 Draftı’nda 9. sıradan seçilen lige yeni girmiş bir oyuncuydu ama ilk dört normal sezonda maç başına 17.8 sayı ve 5.7 ribaund ortalamaları tutturdu.

Playofflar sırasında istikrarlıydı ve Boston için daha da değerliydi. Bu dört şampiyonluk sırasında Havlicek maç başına 18.2 sayı, 6.8 ribaund ve 3.0 asist ortalamaları tutturdu. En iyi playoff performansı 1963 yılında 23.6 sayı, 9.1 ribaund ve 4.1 asist ortalamalarıyla Celtics’in üst üste sekizinci, Havlicek’in ise üst üste dördüncü şampiyonluğunu kazanmasına yardımcı olarak geldi.

Havlicek kariyeri boyunca dört NBA Finalinde daha yer aldı ve hepsini kazanarak Final kariyerinde 8-0’lık mükemmel bir derece elde etti. Aynı zamanda 1974 Finalleri MVP’si seçildi ve Boston Celtics tarihindeki en büyük oyunculardan biri olarak tarihe geçti.


Steve Kerr – 1996’dan 1999’a

Steve Kerr bu listede Boston Celtics forması giymemiş tek oyuncu. Suns ve Cavaliers döneminin ardından 1993-94 sezonunda Chicago Bulls‘un yolunu tuttu. 1994’ten 1998’e kadar beş sezon boyunca Bulls‘ta kaldı. Kenardan gelerek attığı üçlüklerle Chicago’nun 1996’dan 1998’e kadar üst üste üç NBA şampiyonluğu kazanmasına yardımcı oldu.

Bulls’un şampiyonluk sezonlarında NBA playofflarında Kerr maç başına 5,5 sayı ve 1,5 asist ortalamaları tuttururken şutlarda %43,8 ve üçlüklerde %38,2 ile oynadı. 1997 NBA Finalleri’nde Kerr, Jordan’ın Utah Jazz‘a karşı maçın sonlarında topu ona vermesiyle NBA’deki en ikonik anını yaşayacaktı. Kerr kritik şutta isabet bularak Bulls’a Michael Jordan dönemindeki beşinci NBA şampiyonluğunu kazandırdı.

1998 sezonundan sonra Kerr San Antonio Spurs‘e katıldı. Normal sezonda 44 maçta görev aldı ve maç başına 4.4 sayı ortalaması tutturdu. O sezon NBA playofflarında Kerr, San Antonio için sadece 11 maçta oynadı ve maç başına 9.0 dakikadan az süre aldı. Üst üste dördüncü NBA şampiyonluğu için %46,3 üçlük isabetiyle maç başına 4,9 sayı ortalaması tutturdu. Kerr, 2003 yılında Spurs ile beşinci şampiyonluğunu da yaşadı ve Golden State Warriors‘ta koç olarak geçirdiği dönemlerle birlikte toplam dokuz şampiyonluğu bulunuyor.


Bob Cousy – 1959’dan 1963’e

Bob Cousy’nin NBA tarihinin en büyük oyun kurucularından biri olduğuna hiç şüphe yok. Pozisyonunun öncülerinden biriydi, top hakimiyeti ve pas yetenekleri açısından zamanının çok ötesindeydi. Cousy kariyeri boyunca toplam altı NBA şampiyonluğu kazandı, ancak hiçbir dönem Celtics‘in 1959’dan 1963’e kadar olan döneminden daha dominant değildi.

Bu süre zarfında Cousy kariyerindeki sekiz asist şampiyonluğunun ikisini kazandı. Boston formasıyla maç başına 17.2 sayı, 4.1 ribaund ve 8.1 asist ortalamaları tutturdu. Skor rakamları düşse de Cousy NBA playofflarında diğer her şeyi daha iyi yaptı. 1959’dan 1963’e kadar NBA playofflarında maç başına 16.2 sayı, 4.3 ribaund ve 9.3 asist ortalamaları tutturarak Celtics‘e üst üste beş NBA şampiyonluğu kazandırdı.

Cousy 1963 şampiyonluğunun ardından emekli oldu ancak 1970 yılında 41 yaşındayken Cincinnati Royals formasıyla kısa bir süreliğine sahalara döndü. Cousy yedi maçta oynadı ve bu maçlarda 0.7 sayı ortalaması tutturdu, ancak bundan sonra bir daha oynamadı.


Jim Loscutoff – 1959’dan 1964’e

Toplamda yedi kez NBA şampiyonu olan Jim Loscutoff, 1956’dan 1964’e kadar dokuz sezon boyunca Celtics forması giydi. Boston’daki kariyeri boyunca Loscutoff toplam 511 maçta maç başına sadece 6,2 sayı ve 5,6 ribaund ortalamaları tutturdu.

Bu inanılmaz dönem boyunca Celtics’in neredeyse her playoff maçında forma giydi. Loscutoff 1959’da maç başına 8.1 sayı ve 6.6 ribauntla Celtics’in 60’lı yıllardaki dominasyonunu başlatan şampiyonluğa katkıda bulundu.

Playoff kariyerinin geri kalanında Loscutoff’un Boston’ın şampiyonluklarının sonucu üzerinde çok az etkisi oldu. Sonraki beş şampiyonlukta sadece 3.6 sayı ve 3.4 ribaund ortalamaları tuttururken maç başına sadece 11.4 dakika oynadı. Loscutoff toplam dokuz sezonda Boston ile yedi NBA şampiyonluğu kazandı.


Frank Ramsey – 1959’dan 1964’e

Loscutoff’un minimal etkisinin aksine Frank Ramsey, 1955’ten 1964’e kadar dokuz yıllık kariyeri boyunca Boston’ın sahadaki başarısının hayati bir parçasıydı. Ramsey, Celtics kariyerinde normal sezonda maç başına 13,4 sayı ve 5,5 ribaund ortalamaları tutturdu. Takımın 1959’dan 1964’e kadar altı kez üst üste olmak üzere toplam yedi NBA şampiyonluğu kazanmasına yardımcı oldu.

Ramsey 1959’da ilk şampiyonluğu sırasında playofflarda maç başına 23.2 sayı ve 6.2 ribaund ortalamalarıyla oynayarak Boston’ın 1958 Finalleri’ni kaybettikten sonra tekrar zirveye çıkmasında kilit rol oynadı. Bunu takip eden beş şampiyonluk boyunca Ramsey daha küçük ama değerli bir rol oynadı. Boston beş şampiyonluk daha kazanırken 1960’tan 1964’e kadar playofflarda maç başına 11.5 sayı ve 4.4 ribaund ortalamaları tutturdu.


Satch Sanders – 1961’den 1966’ya

Üst üste altı kez NBA şampiyonu olanlar arasındaki son oyuncu Satch Sanders. Sanders, 1961’den 1973’e kadar Boston Celtics formasıyla, kariyerinin başında üst üste altı kere olmak üzere toplam sekiz NBA şampiyonluğu kazandı. Normal sezonda Sanders maç başına 10.6 sayı ve 7.7 ribaunt gibi mütevazı bir ortalama tuttursa da savunmadaki etkisiyle Bill Russell’dan daha iyi bir performans sergiledi.

Eski All-Defensive Takımı üyesi, sahanın bu tarafında bir İsviçre çakısıydı ve neredeyse beş pozisyonu da savunabiliyordu. 1961’den 1966’ya kadar maç başına 11.0 sayı ve 7.6 ribaunt ortalamaları tuttururken inanılmaz savunma oyunuyla rakip takımı boğuyordu.

Sanders 1968 ve 1969 yıllarında Celtics ile iki NBA şampiyonluğu daha kazanarak kariyerindeki toplam şampiyonluk sayısını sekize çıkardı. Kariyeri boyunca 9.6 sayı ve 6.3 ribaund ortalamaları tutturan Sanders 2011 yılında Hall of Fame’e dahil edildi.


Tom Heinsohn – 1959’dan 1965’e

Sıradaki dört oyuncu Boston Celtics’in 1960’lardaki dominasyonunda belki de en önemli dört oyuncudur. Bu oyunculardan ilki, toplam sekiz NBA şampiyonluğu kazanan üretken bir skorer ve şutör Tom Heinsohn’du. Eski Yılın Çaylağı, Boston’daki dokuz yıllık kariyerinde 18.6 sayı ve 8.8 ribaunt ortalamaları tutturdu ve şampiyonluk kazanamadığı tek sezon olan 1958’de lige girdi.

Heinsohn, 1959’dan 1965’e kadar üst üste yedi şampiyonluk boyunca Boston’un en büyük hücum tehditlerinden biri olacaktı. Bu süre zarfında maç başına 19.7 sayı ve 8.7 ribaunt ortalamaları tuttururken saha içinden %41.0 ile şut attı. Maç başına 20.0 sayının üzerinde üç farklı playoff serisi geçirdi ve 1963’teki şampiyonluklarında maç başına 24.7 sayıyla kariyerinin en yüksek rakamına ulaştı.

Heinsohn yedi şampiyonluğun yanı sıra kariyeri boyunca altı All-Star ve dört All-NBA Takımına seçildi. 1986’da oyuncu olarak, 2015’te ise koç olarak Hall of Fame’e seçildi.


K.C. Jones – 1959’dan 1966’ya

K.C. Jones, Boston Celtics tarihinin en tuhaf isimlerinden biri. Rakamları bu statüye uymasa da şüphesiz bir efsanedir. Jones, 1967 hariç kariyerinin her sezonunda NBA şampiyonluğu kazanırken Boston kariyeri boyunca maç başına sadece 7,4 sayı, 3,5 ribaund ve 4,3 asist ortalamaları tutturdu.

Jones daha çok sahanın savunma tarafındaki katkılarıyla tanındı. Boston’ın yedi şampiyonluğunda maç başına sadece 6.3 sayı ve 3.6 asist ortalamaları tutturdu ve 1966’da sadece bir kez maç başına 10.0 sayının üzerine çıktı. Jones, oynadığı günlerde kaydedilen savunma istatistiklerinin eksikliği nedeniyle hak ettiği övgüyü alamadı, ancak herhangi bir taraftar, takım arkadaşı veya koç size onun ne kadar önemli olduğunu söyleyecektir.

1984-1988 yılları arasında Celtics’te Baş Antrenör olarak görev yapan Jones, büyük sahneye çıktığı dört sezonda iki NBA şampiyonluğu daha kazandı. 1989’da oyuncu olarak Hall of Fame’e kabul edildi.