by Bilal Baran Yardımcı / info@eurohoops.net
Boston Celtics, 2016-17 sezonundan itibaren günümüze kadar geçen yedi yılda hiç şampiyonluk yaşayamadı. Yine de bu dönemin en başarılı takımları arasında kesinlikle yer alıyorlar. Bunun sebebi de çok net: İstikrar ve başarının formülünü yakalamış kadro çekirdeği.
Bu yedi sezonda Celtics beş kez Doğu Konferansı finallerinde yer aldı. Erken biten iki sezonun bir tanesinde Kyrie Irving krizi yaşandı, öbüründe ise Jaylen Brown’ın sakatlığı takımı yaraladı. Bu konferans finallerinin sadece bir tanesinde finale çıkabildiler fakat bunun sebebi de biraz başarının sebebiyle paralellik gösteriyor: Takımı oralara kadar getiren çekirdeğin ana parçaları, bu yıllar boyunca çok gençti ve beraber büyüdüler.
Jayson Tatum, Jaylen Brown ve Marcus Smart… Bu üçlü, henüz kariyerlerinin ortasına bile gelmeden birlikte dört kez konferans finali oynamıştı. Açıkçası yazın başında Celtics’in kadrosunda bütün bunları düşünerek majör bir değişikliğe gitmeyeceğini düşünüyordum. Yanıldığımı öğrenmem ise uzun sürmedi.
Bugün yıllardır başarılı olan fakat bir türlü nihai hedefe, şampiyonluğa ulaşamayan takımın yaz döneminde iki büyük takasla tamamen değişen çehresine bakacağız. En sonda ise Celtics için bu senenin o sene olup olmadığını tartışacağız.
Porzingis ve Holiday Takıma Neler Katacak?
İlk olarak henüz haziran ayı bile bitmeden bu süreç boyunca takımın saha içinde ve dışında ruhani lideri olan Marcus Smart takaslandı. Yerine ise geçen sezonu Wizards formasıyla harika geçiren, Tatum ve Brown gibi yıldızların yanına daha çok uyabilecek Kristaps Porzingis geldi. Celtics taraftarları için bu hamleyi sindirmek hiç kolay olmadı. Fakat sonradan Brad Stevens’ın yaptığı açıklamalara bakınca, duyguları bir kenara bırakıp mantıkla düşününce hamlenin takımı ileri taşıdığı net bir şekilde ortaya çıktı.
New York Knicks ile başladığı kariyerinin ilk yıllarında “unicorn” olarak görülen oyunculardan biri olan ve süper yıldız olmasına neredeyse kesin gözüyle bakılan Porzingis, yaşadığı sakatlıkların başrolde olduğu sebepler yüzünden bir türlü hayal ettirdiği seviyeye ulaşamadı.
Önce şansını Dallas Mavericks’te Luka Doncic ile deneyen Porzingis, takımla ve Luka ile bir türlü tam olarak bir olamadı ve başarısız bir dönemi daha geride bıraktı. Ardından Wizards’ın yolunu tutan yıldız uzun için açıkçası “şampiyon takımın parçası olabilecek bir oyuncu değil” düşünceleri bende ağır basmaya başlamıştı.
Geçtiğimiz sezon ise bu düşünceleri biraz değiştirdi. 65 maçta forma giyerek 2016-17 sezonundan sonra en fazla maçta oynadığı sezonu geride bırakan Porzingis, sahada yaptıklarıyla da bunu pekiştirdi ve kariyerinin en iyi sezonunu geçirdi. 23.2 sayı – 8.4 ribaund – 2.7 asist ortalamalarının yanında yayın gerisinden 5.5 şut deneyerek %38 ile isabet buldu.
Porzingis, uzun pozisyonundan getireceği şut tehditi, hücum çeşitliliği ve ikili oyun tehditiyle Celtics hücumunda pek çok kilidi açacak. İşin gelişmiş istatistik kısmına girdiğimizde ise Celtics’te yüzlerin gülmesi için daha da fazla sebep ortaya çıkıyor.
Porzingis, Second Spectrum’un verilerine göre geçtiğimiz yıl close-out’lara saldırdığı pozisyonlarda pozisyon başına 1.23 sayı üretti ve bu alanda ligin beşinci sırasında. Uzun pozisyonlarında hep tek çeşit tehditi olan oyuncular bulunduran Celtics için hem yüzdeli üçlük atan, hem de topu yere vurup sayı üretebilen bir uzun pek çok şeyi çözecektir.
Ayrıca sezonlar ilerledikçe iyi bir yönlendirici ve pasör olma konusunda emin adımlar atan Jayson Tatum için de bu takas olumlu sonuçlanabilir. Smart’ın da gidişiyle bu rolü daha fazla üstlenecek olan Tatum, daha önce kariyerinde neredeyse hiç sahip olmadığı bir ikili oyun partneriyle oynayacak. Porzingis, ikili oyunlardan sonra kendi başına tehdit yaratabilen bir oyuncu. Al Horford, Rob Williams gibi oyuncular daha niş tehditleri olan, savunması daha kolay profilde uzunlardı. Perdeyi getiren isim Porzingis’ken Tatum’un ikili oyunlarda karşılaştığı baskı da eskisi gibi olamayacak. Bu da yıldız oyuncunun hücumda daha rahat nefes alabilmesi demek.
İşin savunma kısmında ise Porzingis’in repütasyonundan daha başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Yine Second Spectrum’un istatistiklerine göre Porzingis, savunduğu pick&roll’lerde pozisyon başına 0.93 sayıya izin veriyor. Anthony Davis, Steven Adams ve Giannis Antetokounmpo’nun ardından bu alanda da ligin dördüncü sırasında yer alıyor. Bütün bu istatistiklere rağmen soru işareti oluşturan kısımlar yok mu? Tabii ki var. Onları ise Jrue Holiday eklemesine de değindikten sonra konuşacağız.
Jrue Holiday takasına sadece Celtics‘in açısından bakmamak gerekiyor. Zira bu takası tetikleyen en önemli olay Damian Lillard’ın Milwaukee Bucks‘a takaslanması oldu. Bu takas sırasında Bucks, Holiday’i Portland’a yollamıştı. Açıkçası Lillard ve Giannis gibi iki büyük yıldızın bir araya gelmesinin ardından Bucks’ın Doğu’nun açık ara favorisi haline geldiğini düşünmüştüm. Brad Stevens da aynısını düşünmüş olacak ki hemen Holiday’i kadroya katmaya yönelik çalışmalara başladı ve takası gerçekleştirdi.
Lillard & Bucks evliliğinden sonra bu takas Celtics için bir nevi zorunluluk haline gelmişti. Bucks’ın yetenek seviyesiyle mücadele edebilir seviyeye gelmek istiyorlarsa net bir şekilde Jrue’nun da kadroda olması gerekiyordu. Peki Jrue, sahaya aradaki farkı kapatacak neler getiriyor?
Öncelikle sizi beş yıl önceye, Batı Konferansı playoffları ilk turuna götürmek istiyorum. Portland Trail Blazers, ağır favori çıktığı New Orleans Pelicans serisinde süpürülmüştü. Pelicans‘ın bu büyük başarısında ise üç isim öne çıkıyordu: Anthony Davis, Rajon Rondo ve Jrue Holiday.
Holiday, seri boyunca Lillard ile oldukça iyi eşleşmiş, savunmasında çok iyi iş çıkarmış, bunların yanında hücumda da Lillard’ın zaaflarının üzerine fiziğiyle gitmeyi başarmıştı. Celtics’in elinde böyle bir örneğin bulunuyor olması, olası Bucks eşleşmesinde Lillard için endişeleri şimdiden azaltıyor.
Tabii ki yanında Giannis gibi bir güç varken Lillard’ı savunmak beş sene önceki gibi kolay olmayacak. Fakat Celtics’in bu konuda ligde en avantajlı takım olduğunu söyleyebiliriz. Derrick White da Jrue Holiday de ligin perimetrede en iyi, en baskıcı savunmacıları arasında yer alıyor. Başka hiçbir takımın savunmasının ilk ayağında böylesine büyük kozları yok.
Jrue’nun savunmada getireceklerinin yanında ek olarak hücumda da pek çok katacağı şey bulunuyor. Marcus Smart’ın yerine geldi gibi düşünürsek takıma getirdikleri daha da büyük önem kazanıyor. İlk olarak Smart’tan daha dengeli, daha ne alacağınızın kesin olduğu bir oyuncu. Şutu daha güvenilir, birebir skor üretimi konusunda son yıllarda büyük gelişme kaydetti. Bucks, 2021 yılında şampiyon olurken Jrue’nun üçüncü skor opsiyonu olarak takıma kattıkları kritik rol oynamıştı. Celtics’te ise Jrue, Porzingis’in durumuna göre dördüncü skor opsiyonu olarak bile kalabilir.
Fiziğiyle ligdeki her guarda karşı doğal ters eşleşme yaratabilen, kendi şutunu istikrarlı olmasa da zaman zaman üretebilen, çembere gitme konusunda kararlı ve verimli bir guardın Jayson Tatum & Jaylen Brown ikilisinin yanında oldukça faydalı olacağını tahmin etmek zor değil.
Daha önce şampiyonluk yaşamış, playoff tecrübesi oldukça yüksek bir oyuncu olması da kadroya uyumunu kolaylaştıracaktır.
İki ekleme de güzel, hoş. Peki Celtics’in kaybettiği hiçbir şey yok mu? Tabii ki var.
Smart ve Rob’un Yokluğu, Daralan Rotasyon
Celtics, Marcus Smart’ın yokluğunu saha içinde Jrue Holiday’le birlikte kapatmış, hatta geliştirmiş gözüküyor. Fakat Smart’ın asıl aranacağı anlar her şeyin yolunda gitmediği, işlerin düzen dışına çıktığı playoff maçları olacak.
Kariyeri boyunca güvenilir bir skorer olmayan Smart, bu tarz playoff maçlarında sorumluluk almaktan asla çekinmemesi sebebiyle takımı pek çok kez ipten aldı. Tabii ki Smart’ın bu denli sorumluluk alması sebebiyle kaybedilen maçlar, seriler de oldu. Ki Brad Stevens’ın böylesine önemli bir figürü takımdan yollamayı tercih etmesinin arkasında da bu yer alıyor.
Jayson Tatum, artık takımın en iyi oyuncusu olduğu kadar lideri de olmalı. Bu sezon karar anlarında sorumluluğu ondan alacak bir Smart olmayacak. Soyunma odasında herkesten çok sesi çıkan, takımı bir arada tutan bir Smart olmayacak. Tatum, erken yaşta pek çok tecrübe edindiği başarılı kariyerine bir de liderlik meziyetlerini eklemek zorunda. Zira şampiyon takımlara baktığımızda her zaman bu tarz bir figür olduğunu görüyoruz.
Rob Williams’a gelince… Takımın final oynadığı senede sakatlıklar sebebiyle hayal ettirdiği katkıyı istikrarlı şekilde verememişti. Geçen sene ise Joe Mazzulla’nın Rob’ın köşeden yardıma gelerek boyalı alanı kapattığı savunma düzeninden vazgeçmesi sebebiyle oyuncuyu maksimum veriminde izleyemedik. Hücumda da fiziksel anomaliliği sayesinde yaptıkları dışında faktör olamamıştı. Bu yüzden Jrue gibi bir oyuncu için vazgeçilmesinde sıkıntı görmüyorum.
Fakat Rob’un dikey tehditini Celtics hücumu oldukça fazla arayacak. Hücum sıkıştığında çembere yaklaşmak için Celtics’in en önemli kozlarından biri Rob’la oynanan ikili oyunlardı, artık bu kadar rahat çembere yaklaşmak için farklı yollar izlenmesi gerekecek. Ayrıca Rob’un hücum ribaundu tehditi de Celtics’in mevcut kadrosunda arayacağı özelliklerden biri.
Porzingis, yukarıda da bahsettiğimiz gibi ikili oyunlarda farklı ve daha önemli faktörleri sahaya getirecek olsa da burada da rotasyon için soru işaretleri beliriyor. Jayson Tatum, Jaylen Brown, Kristaps Porzingis, Jrue Holiday, Derrick White, 37 yaşındaki Al Horford… Altı etti. Celtics’in rotasyonunun devamında kesinlikle playoffta süre alabileceğine emin olduğumuz biri yok.
Sam Hauser, Wenyen Gabriel, Lamar Stevens, Payton Pritchard, Oshae Brissett, çaylak Jordan Walsh… Celtics’in normal sezonda bu oyunculardan en az iki tanesinden verimli rotasyon oyuncusu çıkartması gerekiyor. İmkansız değil fakat işleri pek kolay da olmayacak.
Genel Bakış; ‘O Sene’, Bu Sene mi?
Geriye dönüp baktığımızda Celtics‘in oldukça başarılı bir yaz dönemi geçirdiğini düşünüyorum. Yaz döneminin başında Smart, Williams ve Brogdon yerine Holiday ile Porzingis gelecek deseler, muhtemelen herkes bu teklifi kabul ederdi.
Kadronun özellikle hücumda pek çok opsiyona sahip olduğu, geçen senelere göre daha çeşitli olduğu kesin. Benim takıma dair en çok endişelendiğim konu ise uzun rotasyonu ve bu rotasyona uygun savunma şemalarının uygulanıp uygulanamayacağı.
Celtics‘in çok iyi iki perimetre savunmacısı, çok iyi iki kanat savunmacısı var. Pota altında Al Horford ligin en iyi çember koruyucularından biri olmasına rağmen artan yaşı, onu eskisi kadar aktif görmemize engel olacak. Haliyle uzun süreler sahada kalacak olan Porzingis’i ise daha önce playoff sertliğinde hiç görmedik. Normal sezonda bile temastan kaçınan, boyundan beklenen kadar iyi çember koruyamayan, ayaklarının yavaşlığı problem yaratan oyuncu; playoffta yoğunluğun ve sertliğin üst düzeyde olduğu serilerde ne kadar zaaf oluşturacak?
Bucks ve Celtics’in konferansın açık ara favorisi olduğu bir gerçek. Çok büyük olaylar yaşanmazsa bu iki takımı konferans finalinde izleyeceğiz. Bu yüzden eşleşme üzerinden gitmekte bir sıkıntı görmüyorum. Geçtiğimiz yıllarda Celtics’in Bucks‘a karşı ters gelmesinin en büyük sebebi Giannis ile mükemmel eşleşebiliyorken Bucks’ın Tatum ve Brown ile hiç eşleşemiyor olmasıydı. Bu kadroda şu anda Giannis’i savunma görevini kim üstlenecek?
Porzingis, kariyeri boyunca Giannis’e rakip olduğu maçlarda bu konuda sınıfta kaldı. Al Horford’ın bu konuda başarılı olduğunu bilsek de uzun süreler güvenemeyeceğiniz kadar yol almış durumda. Jayson Tatum, hücumdaki bütün yükünün yanında bir de oldukça fazla efor sarf etmesinin gerekli olacağı Giannis savunmasını mı üstlenecek?
Bütün bu yazdıklarımız sezon içerisinde boşa çıkabilir. Zira Celtics’in elinde hala iki birinci tur, sekiz ikinci tur draft hakkı bulunuyor ve Brad Stevens’ın rotasyona ekleme yapmak için bu hakları kullanmaktan hiçbir zaman geri durmadığını defalarca gördük. Eğer pota altında sertlik getirebilecek, rotasyona direkt olarak girebilecek bir isim bu takıma eklenirse, Celtics’in son dönemdeki en güçlü Celtics olacağına şüphem yok.
Bir de tabii ki koç Joe Mazzulla var. Geçen sene bir anda kendisini baş antrenörlük rolünde bulan Mazzulla, haliyle soyunma odası kontrolü ve maç içi yönetimde sıkıntılar yaşadı. Geçtiğimiz günlerde JJ Redick’in podcastine katılan Mazzulla, normalde bir koçtan duymayacağımız dürüstlükte açıklamalar yaptı. Kendi hatalarının ve eksiklerinin farkında olan ve bunlarla barışık olan Mazzulla, asıl şovun oyuncularında olduğunun da farkında. Bu da hatalarından ders çıkarabilecek, kadrodaki oyunculara konfor alanı sağlamak için elinden geleni yapacak bir koç profili çizmesi için umut veriyor.
İkinci senesinde elinde kağıt üstünde çok daha yüksek profilli bir kadro var. Mazzulla’nın saha içinde ve dışında direksiyonunu Tatum’a vermesi, rotasyon düzenlemelerini iyi yapması, kadrodaki yedinci ve sekizinci oyuncuyu çıkarması, oyuncu profiline uygun savunma şemalarını uygulaması gerekiyor.
Düşüncelerimi toparlamak gerekirse… Celtics’in bu yüz değişikliğine ihtiyacı olduğuna ikna olmuş durumdayım. Takımın anahtarlarının tamamen Jayson Tatum’a teslim edilmesi gerekiyordu, bunu yaptılar. Buna ek olarak iki büyük oyuncu fırsatı geldi ve tereddüt etmeden kullandılar. Feda ettikleri şeyler de büyük fakat değdi mi? Bence değdi.
Eğer takım bu yeni düzene hep birlikte uyum sağlayabilirse, Tatum da alması beklenen o “şampiyon takımın en iyi oyuncusu” apoletini sezon boyunca taşıyabilirse… Evet, sanırım ‘O sene’, bu sene.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!