by Antonis Stroggylakis/ info@eurohoops.net
2016/17 sezonu Bogdan Bogdanovic için olabilecek en mutlu, en «sonsuza kadar mutlu yaşadılar» sonuyla bitse de herhalde daha kötü başlayamazdı.
Büyük hedefler, olumlu bir hava ve sınırı gökyüzüyle ölçülebilecek bir özgüvenle başladı her şey. Sırp milli takımının Olimpiyatlar’da aldığı gümüş madalya sayesinde çok mutluydu.
Birçoklarınca EuroLeague’in MVP’si olabilecek isimler arasında sayılırken normal sezonun üçüncü maçında Zalgiris Kaunas karşısında, İstanbul’da oynanan bir maçta bileğinden sakatlandı.
İki aydan uzun süre parkelere dönemedi.
Ocak ayının sonuna doğru işler onun için tekrar iyi gitmeye başladı. Olympiakos’a 27 sayıyla patladığı maçta Ülker Arena’yı dolduran coşkulu taraftar, çok sevdikleri Sırp yıldızın gerçek anlamda dönüşünü kutladı.
Ne yazık ki daha birkaç hafta sonra bir kez daha bileğinden sakatlanacaktı. Brose Bamberg‘e karşı oynanan kilit bir maçta ilk çeyrek bitmeden hemen önce acı içinde olduğu görülüyordu.
Fakat derdi yalnızca fiziksel acı da değildi. EuroLeague normal sezonunun kaderinin belirleneceği virajda sahada olamamak zihnen ve ruhen canını yakıyordu.
Bogdanovic bu üzüntü ve öfkeyi playoff’a kadar sahalara dönemeyeceğini söyleyen doktorların tahminlerini paramparça etmek için kullandı.
Sadece çabucak iyileşmekle kalmadı, iyileştiğinde öyle bir döndü ki genelde oyuncularına büyük övgülerde bulunmaktan imtina eden Koç Obradovic bile fedakarlığı karşısında hayranlığını ifade etti.
Daha sadece ısınıyordu. Panathinaikos karşısındaki çeyrek final serisinde sayısal olarak (ve birçoklarına göre de basketbol olarak) playoff tarihinin en unutulmaz, en büyük seri performansına imza attı.