by Joel Brigham / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı ilk olarak BasketballInsiders.com’da 30 Mayıs 2017 tarihinde yayınlanmıştır.
Onlar her yıl karşımıza çıkarlar. Takımlar aynı hatalara düşmeye devam ediyor ancak bazı ekipler, olayı biraz çözmüş gibi gözüküyor. Genel olarak fiyasko seçimlerin nedenlerini aşağıdaki gibi sayılabilir:
7- Karakteri Hakkında Soru İşaretleri Olan Oyuncular Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü Dennis Rodman bir Şöhretler Müzesi üyesi. Dennis Rodman’ın dışında Amar’e Stoudemire ve Ron Artest gibi karakteri sıkıntılı ancak çok iyi kariyerlere sahip birçok örnek mevcut. Tabii ki böyle oyuncular genele bakıldığında istisna olarak gösterilebilir. Eğer karakteri hakkında soru işaretleri olan bir genç karşınıza çıkıyorsa, genelde onu seçmemek daha iyi bir karar olacaktır. Eğer soyunma odasında sıkıntıya neden olacaksa hiçbir yetenek, ilk tur hakkına değmez.
Örnekler: P.J. Hairston (Charlotte, 2014 draftı 26.sıra), Arnett Moultrie (Philadelphia, 2012 draftı 27.sıra) Terrence Williams (New Jersey, 2009 draftı 11.sıra), Sean Williams (New Jersey, 2007 draftı 17.sıra) ve Sebastian Telfair (Portland, 2004 draftı 13.sıra)
6- Sakatlık Geçmişi Olan Oyuncular Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü sakatlıklar geçici, yetenek kalıcıdır. En azından bu söz kolejde sakatlıklar yaşamış bir oyuncuyu ilk turdan seçerken takımların kullandığı motto. Her yıl sakatlık geçmişi olan bir oyuncu beklenenden çok ama çok daha aşağıdan seçilirken yine aynı soru işaretlerine sahip bazı oyuncular yukarıdan seçiliyor. Bazen kolejdeki sakatlıklar büyük bir sorun olmuyor (Kenyon Martin, Kyrie Irving) bazen ise (Greg Oden) sonuç yıkım olabiliyor. Eğer her şey eşit, sadece sakatlık konusunda soru işaretleri varsa, sağlıklı ve sakatlık geçmişi olan iki oyuncu arasından neden Kevin Durant’i seçmezsiniz ki?
Örnekler: Joel Embiid (Philadelphia, 2014 draftı 3.sıra), Greg Oden (Portland, 2007 draftı 1.sıra), Brandon Roy (Minnesota, 2006 draftı 6.sıra), Wayne Simien (Miami, 2005 draftı 29.sıra)
5- Tecrübe Yerine Potansiyel Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü yüksek tavan yüksek tabandan daha değerlidir. Sırf gelecekte daha iyi bir oyuncu olabilir diye güvenilir ismin önünden seçilen bir genci ne kadar sık görüyoruz değil mi? Genelde başarılı olacak ‘potansiyelli’ oyuncular herkesin ortak kanıda olduğu isimlerdir. ‘Şansımızı deneyelim’ denerek seçilen gençlerde başarı oranı çok daha düşük, ve sorun da burada başlıyor. Harika 2003 Draftı’nda LeBron’un ilk sıradan seçilmesine itiraz edemezsiniz ama ilk dörtten seçilen üç oyuncunun liseli olduğu 2001 Draftı’nda kolejde oynamış güvenilir oyuncular yerine bir umutla draft edilen isimler görmüştük. Genelde bu denemeler başarısızlıkla sonuçlanıyor ve liseden direkt olarak NBA’e adım atılmasının yasaklandığı günden bu yana buna benzer denemelerde sonucun pek farklı olduğunu söyleyemeyiz.
Örnekler: Anthony Bennett (Cleveland, 2013 draftı 1.sıra Victor Oladipo ve Otto Porter’ın önünden). Brandon Knight (Detroit, 2011 draftı 8.sıra Kemba Walker, Klay Thompson ve Kawhi Leonard’ın önünden). Marvin Williams (Atlanta, 2005 draftı 2.sıra Chris Paul ve Deron Williams’ın önünden). Shaun Livingston (LAC, 2004 draftı 4.sıra Luol Deng ve Andre Iguodala’nın önünden). Kwame Brown ve Eddy Curry (2001 draftı 1.ve 4.sıra Jason Richardson, Shane Battier, Joe Johnson, Richard Jefferson ve dahasının önünden).
4- Uluslararası Cevheri Bulmaya Çalışmak
Neden yapıyorlar: Çünkü okyanusun karşısından bir cevher bulduğu an, bir GM’in en akıllı gözüktüğü an. Aynı şekilde bazen takımlar finansal nedenler yüzünden kıta dışından bir oyuncu seçip kadroya birkaç yıl katmamayı seçiyorlar, bu da uluslararası oyuncuların seçilmesini artırıyor.
Bu trende rağmen birçok uluslararası seçimin başarısız olduğunu görüyoruz. Henüz bir şey ispat etmemiş oyuncuları NBA takımları yine de seçmeye devam ediyor ve Porzingis, Antetokounmpo, Gobert gibi cevherler bulamadıkları sürece denemeye devam edecekler gibi duruyor.
Örnekler: Georgios Papagiannis (Sacramento, 2016 draftı 13.sıra), Bruno Caboclo (Toronto, 2014 draftı 20.sıra), Lucas Nogueira (Atlanta, 2013 draftı 16.sıra), Jan Vesely (Washington, 2011 draftı 6.sıra), Yi Jianlian (Milwaukee, 2007 draftı 7.sıra), Fran Vasquez (Orlando, 2005 draftı 11.sıra), Darko Milicic (Detroit, 2003 draftı 2.sıra), Nikoloz Tskitishvili (Denver, 2002 draftı 5.sıra).
3- Uzun Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü boy, öğrenilemez. En uzun oyuncular genelde ligi en çok etkileyen, domine eden isimler olduğu için takımlar boyun büyüsüne kapılıyor. Yıllardır birçok kez uzun ama yeteneksiz gencin kısa ama yetenekli gençten önde seçildiğini gördük ve bunun temel nedeni olarak takımların uzun boylu isimlerin bir şekilde parkeye daha çok etki edeceğini umması gösterilebilir. Maalesef ki bu umudun boşa çıkması çoğu kez karşımıza çıkan sonuç oluyor. GM’ler ise bu hataya düşmekten bıkmayacaklar, çünkü olası kazanç onlara göre oldukça büyük. Çok büyük.
Örnekler: Jakob Poeltl (Toronto, 2016 draftı 9.sıra), Frank Kaminsky (Charlotte, 2015 draftı 9.sıra), Meyers Leonard (Portland, 2012 draftı 11.sıra), Bismack Biyombo (Charlotte, 2011 draftı 7.sıra), Hasheem Thabeet (Memphis, 2009 draftı 2.sıra), Patrick O’Bryant (Golden State, 2006 draftı 9.sıra), Mouhammed Saer Sene (Seattle, 2006 draftı 10.sıra), Pavel Podkolzin (Utah, 2004 draftı 21.sıra), Sagana Diop (Cleveland, 2001 draftı 8.sıra).
2- Pozisyonuna Göre Küçük Oyuncular Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü 1.75’lik guardlar veya 2.01’lik uzun forvetler seçmek akıllara Isaiah Thomas, Muggsy Bogues, Spud Webb, Charles Barkley, Carlos Boozer ve Dennis Rodman gibi hikayeler getiriyor ve GM’ler, bu ilham verici hikayelerin tekrarlanacağını düşünüyorlar. Yukarıdaki oyuncular kariyerinin zirve dönemlerinde harika performans sergileyen isimlerdi ve takımlar çok açık şekilde pozisyonlarına göre kısa, küçük ama oldukça yetenekli basketbolcuların fiziksel dezavantajlarını yetenekleriyle kapatacaklarına inanabiliyorlar. Bazen bu denemeler olumlu sonuç verse de, çoğu zaman karşımıza çıkan durum en üst seviyede rakipleri tarafından fiziksel olarak ezilen basketbolcular oluyor.
Bu profilde oyuncuların çoğu kez ikinci tura kadar düşüyor olmalarının ana sebebi takımların bir üst seviyede oynayıp oynayamayacakları konusunda tereddüt yaşaması ve bu yüzden bu oyunculara garanti para harcamak istememeleri. Bazen bu oyuncular seçilmeleri gereken sıradan çok daha yukarıdan seçiliyorlar, bu da yapılan en büyük hatalardan biri.
Örnekler: Johny Flynn (1.75, 2009 draftı 6.sıra), Ike Diogu (2.04, 2005 draftı 9.sıra), Sean May (2.04, 2005 draftı 13.sıra), Mike Sweetney (2.04, 2003 draftı 9.sıra), Speedy Claxton 1.78, 2000 draftı 20.sıra)
1- En İyi Oyuncu Yerine İhtiyaca Göre Seçmek
Neden yapıyorlar: Çünkü mantıklı olan şey o. Ama mantık her zaman başarıyı garanti etmez ki bunu daha önce birçok mantıklı seçimin yanlış sonuçlandığına tanık olduğumuzda gördük. Eğer 1984’te Portland Trail Blazers’sanız ve elinizde Clyde Drexler varsa Michael Jordan genci seçmek mantıklı değildir, değil mi?
Mantıklı olanı yapmak doğru seçim de olabilir ancak bu yol GM’leri sıkıntıya düşürebiliyor. Ancak bu seçimlerin yine de büyük hatalar listesinde çok fazla yer kapladığını söyleyemeyiz.
Örnekler: Sam Bowie (1984 draftı 2.sıra, Michael Jordan’ın önünden), Darko Milicic (Detroit, 2003 draftı 2.sıra, Carmelo Anthony, Chris Bosh ve Dwyane Wade’in önünden).
***
Kimse mükemmel değildir ve oynadığımız fantezi basketbol takımları bize gösteriyor ki takım kurmada hiçbirimiz pek de iyi değiliz.
Buradan çıkarılması gereken ders ise uzun, atletik ve genç oyuncuların en iyi oyunculara dönüşme ihtimalinin en yüksek olduğudur. Kolej geçmişi tercih edilir ama bir zorunluluk değildir, aynı şekilde büyük belirsizliklerden ve neredeyse hiç tanınmayan uluslararası gençlerden uzak durmak, alınabilecek en iyi oyuncuyu almak ve takımın ihtiyacını ikinci plana atmak, ardından da seçilen oyuncunun potansiyeline ulaşmak için karakterinin uygun olduğunu ummak başarı şansını artırır.