By Jason Lloyd / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı 24 Ekim 2017’de The Athletic’te yayınlanmış, ilk olarak The Blueprint: LeBron James, Cleveland’s Deliverance and the Making of the Modern NBA adlı kitapta yer almıştır.
Chris Grant’in üzerindeki baskı çok büyüktü. Dan Gilbert’ın üst üste üç yıl kaybetmekle geçen sezonların ardından artık kazanan bir takım beklediğini biliyordu ve bir daha ilk sıradan seçim yapıyor olmak bu beklentileri daha da yukarıya çekmişti. Ancak yönetim ilk sıradan seçecekleri oyuncunun vereceği katkının tartışılabilir seviyede olacağını biliyordu. Birçok eksiği bulunan gençlerin arasından birisini seçmesinin gerekmesi uykularını kaçırıyordu: Doğru seçimi yapmak zorundaydı. 2 sene önce Derrick Williams’ı beğenmediği gibi, o yıl da Anthony Bennett’ı beğenmiyordu. Irving mi Williams mı soruları üzerinden yaratılan tartışmaları dinlemezdi bile. Irving’i ilk sıradan seçeceğine çok önceden karar vermişti. Ancak bu sefer sıyrılan bir oyuncu yoktu. Grant, Ben McLemore’u beğeniyordu ancak herkes McLemore’un Irving’in yetenekleri ve kabiliyetlerinin yakınından bile geçemeyeceğini biliyordu. Cavs yönetimi kimin seçileceği konusunda oylama yaptığında 9-1 Bennett çıkmıştı. Bennett’e oy vermeyen tek kişi ise Chris Grant’ti.
Draft sabahı ofisine girmeden önce Grant’le konuşma imkanı bulmuştum. Bana kimi seçeceklerini söylemedi. Hala karar vermediğini iddia ediyordu. İki oyuncu arasında olduklarını söylemişti ancak bu iki oyuncunun ismini de menajerleriyle konuşmadığı için açıklayamazdı. Sonuç olarak Grant yönetimin kalanıyla ters düştü. Draft’tan önce Bennett’ın ilk 10’un dışına düşebileceği konuşuluyordu. Fakat Cavs beklenmeyeni yaptı, ilk sıradan Bennett’ı seçti.
Gilbert’ın favorisi Victor Oladipo 2.sıradan Magic’e, Nerlens Noel 6.sıradan Sixers‘a, McLemore 7.sıradan Kings‘e gitti. Grant, McLemore’dan vazgeçmiyordu. Kings‘ten 7.sırayı almaya çok yakındı ancak Sacramento, McLemore onlara düşünce masadan kalktı ve McLemore’u seçti. Irving’de olduğu gibi Cavs, Bennett ya da menajerine ilk sıradan seçileceğini söylememişti. Seçim Bennett dahil olmak üzere ligdeki herkesi büyük şaşkınlığa uğratmıştı. Kanadalı oyuncu, “Ben de en az herkes kadar şaşkınım” demişti.
O dönem bir takımın yönetimiyle Draft’tan sonra sohbet etme imkanı bulmuştum ve bana Bennett’ın ismini kendi tahtalarından tamamen sildiklerini ifade etmişlerdi. Grant da aynı günlerde Draft’tan sonraki medyayla buluşmalarında Bennett konusunda çok hevesli gözükmemişti.
“Tüm sene boyunca yaptığımız değerlendirmeler sonunda onun elimizdeki çekirdekle nasıl uyabileceğini ve yeteneklerinin bize yardımcı olabileceğini gördük” demişti Grant Bennett hakkında ve eklemişti, “Birçok kez, örneğin 2012’de Anthony Davis’te olduğu gibi, kimin ilk sıradaün seçileceği bellidir. Bu yıl bizim için Bennett hep sıralamalarımızda yukarılarda oldu, onun videolarını bir daha ve bir daha izledik. Kampüsüne gittik, herkesi ziyaret ettik ve çok iyi bir çocuk olduğunda karar kıldık. Çok yetenekli bir oyuncu, doğru şeyleri yapacak. Çok çalışmaya istekli.”
‘Franchise Player’ deyiminin hiç kullanılmadığına dikkat edin. Normalde o sıradan seçilen oyuncular All-Star kalibresindeki oyuncularla karşılaştırılır. Böyle bir şey de yapılmamış. Mike Brown, Bennett’ı beğendiğini ifade ediyordu çünkü Bennett’ın okulu UNLV, oğlu Elijah’ı istiyordu. Brown, Rebels’ı birçok kez izlemiş, etkilenmiş ve Bennett’ın ileride bir kısa forvete dönüşebileceğine inanmıştı. Yine de seçim, bir faciaya dönüştü.
Bennett Independenve’ta, Cavs’in antrenman tesislerine yakın bir yerde ev satın almıştı. Kısa süre içinde takım yetkilileri çalışma azmini sorgulamaya başladı, yakın zaman içinde de iki forvet mevkiisini de oynayamayacağı belli oldu. Tristan Thompson, Anderson Varejao ve Andrew Bynum’ın arkasında çaylak sezonuna başladı, hiçbirini rotasyonda geçemedi. İlk hazırlık kampına fazla kiloları ve formundan uzak görüntüsüyle geldi. Baldwin Wallace Üniversitesi kampüsünde yapılan takımın kendi arasındaki maçta, Ekim başında birkaç kez sahayı koştuktan sonra yorgunluktan ölüyordu. Kondisyonu hakkındaki soru işaretleri erken başladı ve hiçbir zaman yok olmadı.
Geriye düştü ve hiçbir zaman yakalayamadı. Cavs formasıyla en iyi maçı takımın ikinci hazırlık maçında Orlando deplasmanında geldi. Post hareketleri, geri çekilerek atılan şutlar ve üç sayı menzilini gösterdiği karşılaşmayı 14’ü son çeyrekte olmak üzere 16 sayıyla tamamladı.
Sonra normal sezon başladı ve Bennett kariyerinin ilk 16 şutunu kaçırarak girdi. Beşinci maçına kadar basket dahi atamadı. Öncesinde bulduğu tüm sayılar serbest atış çizgisinden geldi. İlk ay içerisinde kendi seyircisi tarafından yuhalandı ve çaylak yılını 4.2 sayı, 3 ribaunt gibi sönük ortalamalarla bitirdi. Hiçbir maça ilk 5 başlayamadı, yarısında kenardan dahi oyuna giremedi. Brown alışma sürecini atlatması için her şeyi denedi. 3 ve 4 numarada oynattı. Onu maçın önemsiz dakikalarına sakladı. Birkaç gün izin verip kafasını toplamasını istedi. İşe yaramadı. Cavs inatla onu D-League’e yollamayı reddetti. Oynaması gerekiyordu ama süre bulamıyordu. Takım da iyice bozulan moralinin yerle bir olmasından korkarak D-League’e göndermiyordu. 1 numaralı seçim heba olmuştu.
David Griffin yıllar sonra durumu şöyle açıklıyor:
“Anthony’yle ilgili sorun şuydu: Çocuğun zorlukları aşmak konusunda hiç hırsı yoktu ve bunu o zaman bilmemiz imkansızdı. İşler zorlaştığında hemen düştü. Hayatı boyunca yataktan herkesten daha iyi, daha büyük, daha yetenekli biri olarak çıkmıştı. İşler zorlaştığı anda, işi bitti. UNLV kampüsüne ben gittim ve bu manzaraya tam anlamıyla kandım. Bazen böyle s**biliyorsunuz. Chris Grant bu işin sorumlusu olarak kaldığı için kötü hissediyorum. Çünkü Bennett’ı seçmekte tereddüt eden aslında oydu.”
Bennett dört yılda dört takımın formasını giydi. 2016/17 sezonuna felaket haldeki Brooklyn Nets‘te başladı ve buna rağmen parkeye çıkamadı. Sadece 23 maça çıkmış ve ortalama 5 sayı atabilmiş bir oyuncu olarak Ocak’ta serbest bırakıldı. NBA’de artık kendine yere bulamayınca Türkiye’de oynamaya başladı. Draft tarihinin en kötü 1 numaralı seçimi olarak tarihe geçecek. Ama Cleveland’da başarısız oluşu aslında yalnızca 2013-14 sezonunda Cavaliers’da yanlış giden her şeyin bir özeti gibiydi. O draft kimsenin memnun olmadığı bir yazın ve bir sezonun başlangıç noktası oldu. LeBron’u Cavs’e döndürecek Büyük Plan’a artık büyük şüpheyle bakılacaktı.