By Joe Vardon / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 27 Mart 2018 tarihinde Cleveland.com’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Cedi Osman ve Ante Zizic, çaylak sezonlarında bir LeBron James takımında oynayan ilk Avrupalılar.
Birkaç saniye bir düşünün. Ne kadar karmaşık olduğunu anlayacaksınız.
Cedi 22 yaşında, Zizic ise 21. İki oyuncu da Doğu bloğu ülkelerinde doğdular. Cedi Makedonya’da doğup 4 yaşındayken Bosna’ya taşınıyor. Zizic ise Hırvatistan doğumlu.
Her iki oyuncu da NBA’e gelmeden önce Birleşik Devletler’de bulunmamışlardı. New York’un keşmekeşini, Los Angeles’ın parıltısını ya da Cavs‘de James’in etrafında her akşam dönen medya güruhunu bilmiyorlardı.
Her iki oyuncu da biraz İngilizce anlıyor ve konuşabiliyordu ancak Cedi’nin dil becerileri, Zizic’in becerilerinin çok daha ötesinde bu anlamda.
Her iki oyuncunun da bir pası alamadıkları ya da savunma rotasyonunda bir şeyi ıskaladıkları zaman James’ten gelecek ilk ölüm bakışına dair en ufak fikirleri yoktu.
Hiçbir şey onları James ile oynamanın getirdiği daimi fırtınanın ortasına düşmeye hazırlayamazdı. Dev kazanma beklentisi ve baskısı… Her şeyden öte, bu durum James’in sekizinci kez üst üste finale kalma arzusunun temelinde yatıyor. Cavs eğer o noktaya gelemezse, James’in takımdan ayrılacağına dair de genel bir inanış var.
Dış dünyadan sürekli bir ilgi var. Onlarca muhabir soyunma odasında röportaj kovalıyor, yüzlerce taraftar otellerin ve yolda takım otobüslerinin önlerinde bekliyor.
Bir de her sene, sezon içinde baş gösteren ve soyunma odasının içiyle ilgili dedikoduların döndüğü bir iç drama var. Ya da en azından James’in Cleveland’daki dört yıllık macerasında hep böyle oldu.