by Alonzo Warond / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 23 Mayıs 2018 tarihinde FadeawayWorld’de yayınlanmış
Oyuncular, nereye imza atacaklarını ve ilerleyen yıllarda nerede oynayacaklarını seçtiklerinde kendi kaderlerini tayin edebiliyorlar ancak genellikle bu takımlar kendilerini daha düşük ekiplere takasladıklarında söz sahibi olmuyorlar.
Genel menajerler sürekli veteranlarından en büyük verimi almak için bazı parçaların yerini değiştirmeye çalışıyor. Bazen de takımın geleceği için drafta yatma ya da yeniden yapılanma ile başka bir oyuncunun yerini değiştirebiliyorlar. Hatta bir başka oyuncunun maaşından kurtulma isteği bile herhangi bir oyuncunun yerinin değişmesine neden olabiliyor.
Doğal olarak da böylesi takaslar sonrası bedelini oyuncular ödüyor ve takas öncesi iyi olup da aynı şekilde performansını sürdüremeyen yüzlerce oyuncu gördük. Bugün huzurlarınıza kariyerleri takas ile mahvolan 10 NBA oyuncusunu taşıyoruz…
10. Joakim Noah
Chicago’da 9 Sezon: 9.3 PPG, 9.4 RPG, 3.0 APG, 1.4 BPG
New York’ta 2 Sezon: 4.6 PPG, 7.9 RPG, 2.0 APG, 0.7 BPG
Joakim Noah, Chicago Bulls döneminde ligin en üst düzey savunmacı uzunlarından biriydi ve aynı zamanda da alçak postta harika işler yapabiliyor, birçok oyun kurucu meziyetini sergileyebiliyor ve hatta garip şut mekaniğine rağmen iyi şut yüzdeleri yakalayabiliyordu.
Ancak New York Knicks‘e gittikten sonra Noah yakasını bir türlü sakatlıktan kurtaramadı, savunmada hep ağır kaldı ve hatta serbest atışlardaki yüzdesi bile düştü. Öyle ki takımın rotasyonunun tamamen dışında kaldı.
9. Ben Gordon
Chicago’da 5 Sezon: 18.5 PPG, 3.0 RPG, 3.0 APG
Detroit’te 3 Sezon: 12.4 PPG, 2.2 RPG, 2.4 APG
Ben Gordon, ligin elit bench skorerlerinden biriydi ve Chicago Bulls‘un lider oyuncuları arasında yer alıyordu. 2004’te lige girdiğinde yılın çaylak takımına seçilmiş ve hatta yılın altıncı adamı ödülünü bile kazanmıştı.
Ancak Bulls ile üst üste üç sezon 18+ sayı ortalama yakaladıktan sonra şutör guardın kariyeri Detroit’te büyük bir düşüş yaşadı. Asla maç başına 26+ dakika almadı, çok yavaş gözüktü ve sahanın her iki tarafında da zayıf kaldı.
8. Luol Deng
Chicago’da 10 Sezon: 16.1 PPG, 6.4 RPG, 2.5 APG, 1.0 SPG
Cleveland’da 40 Maç: 14.3 PPG, 5.1 RPG, 2.5 APG, 1.0 SPG
Luol Deng, her iki forvet pozisyonunu da oynayabiliyordu ve ligin en iyi kanat skorerlerinden biriydi. Ama Chicago Bulls‘ta sezonun ilk üçte birlik diliminde 19 sayı, 6.9 ribaund, 3.7 asist ortalamalarını yakaladıktan sonra takım, iki kez All-Star seçilen oyuncusunu Andrew Bynum ve gelecekten draft hakları karşılığında Cavs‘e yollamaya karar verdi.
Bu takas, Joakim Noah, Tom Thibodeau ve Derrick Rose’u fazlasıyla öfkelendirirken Deng’in kariyeri de kısa Cleveland döneminde dev bir düşüş yaşadı.
7. Michael Carter-Williams
Philadelphia’da 2 Sezon: 16.0 PPG, 6.2 RPG, 6.7 APG, 1.7 SPG
Milwaukee’de 2 Sezon: 12.4 PPG, 4.7 RPG, 5.3 APG, 1.7 SPG
Michael Carter-Williams, Sixers formasıyla ilk sezonunda Yılın Çaylağı ödülünü kazanmayı gerçekten hak etmişti. Savunmadaki uzmanlığı, atletizmi ve fiziği nedeniyle gerçekten muhteşem gözüküyordu ama devamlı sakatlıklar ve orta mesafe ile uzak mesafe şut eksikliği, takımın onunla yollarını ayırmasına yol açtı.
MCW ağrılarından bir daha asla kurtulamadı ve aşağı yukarı tüm ritmini, çabukluğunu ve skorer yönünü kaybettikten sonra farklı takımlarda dolaştı.
6. Monta Ellis
Bay Area’da 7 Sezon: 19.6 PPG, 3.7 RPG, 4.4 APG, 1.7 SPG
Milwaukee’de 2 Sezon: 18.9 PPG, 3.8 RPG, 6.0 APG, 1.9 SPG
Monta Ellis, Stephen Curry’den çok daha iyi olduğunu düşündüğü ve takımın gelecek vaat eden çaylağı ile sürelerini paylaşmaktan memnun olmadığı için Golden State‘ten takasını istedi ve Milwaukee Bucks‘a ligin en iyi skorerlerinden biri olarak takas oldu.
Ellis’in tarzının modası çabuk geçti ve birkaç yıl sonra Pacers‘ta daha düşük bir rolü kabullenmek zorunda kaldı. Curry ise iki kez MVP oldu, üçüncü NBA şampiyonluğunu kazandı. Ellis ise artık bir takımda oynamıyor.
5. Josh Smith
Atlanta’da 9 Sezon : 15.3 PPG, 8.0 RPG, 3.2 APG, 1.3 SPG, 2.1 BPG
Detroit’te 2 Sezon: 15.5 PPG, 6.9 RPG, 3.7 APG, 1.4 SPG, 1.5 BPG
Josh Smith, postta ölümcül bir silah, her iki forvet pozisyonunda da dominant ve güçlü bir skorerdi ve üst vücudu ile sertlik seven yapısı sayesinde tüm rakiplere üstünlük kurabilirdi. Ancak üçlükçü olma inadı ve sürekli tuğla atmaya devam etmesi, kariyerinde ileriye adım atmasının önüne geçti.
Smith, şansını Pistons‘ta denedi ama o yükü kaldırıp da takımı ileriye taşıyamadı. Sonra da hala kontratı bulunmasına rağmen takım tarafından serbest bırakıldı. Daha sonra Rockets‘a da gitti ama bir daha ne düzenli ilk 5 oynayabildi ne de istikrarlı bir skorer olabildi.
4. Lamar Odom
Lakers‘ta 7 Sezon: 13.7 PPG, 9.5 RPG, 3.7 APG
Dallas’ta 1 Sezon: 6.6 PPG, 4.2 RPG, 1.7 APG
Lamar Odom, en iyi dönemlerinde ligin en hünerli forvetlerinden biriydi. Çok yönlülüğü sayesinde her iki forvet pozisyonunu da oynayabiliyor ve savunabiliyordu. Hatta Clippers ve Lakers formalarıyla stretch 5 olarak bile görev yaptı. Lakers’ın iki şampiyonluğunda önemli rol oynadı, bir kez yılın altıncı adamı oldu.
Yine de yetenekli forvetin düşüşü, kendisinin Dallas Mavericks‘e takaslanması ile başladı. Odom, oradan sonra hem saha içi hem de saha dışında önemli sorunlar yaşadı.
3. Deron Williams
Utah’ta 6 Sezon: 17.3 PPG, 3.2 RPG, 9.1 APG, 1.1 SPG
Brooklyn’de 5 Sezon: 16.6 PPG, 3.2 RPG, 7.5 APG, 1.1 SPG
Deron Williams, bir zamanlar agresifliği, hücumdaki çok yönlülüğü, sürekli maç kazandıran hareketler yapması ve takım arkadaşlarını oyuna dahil edebilmesi gibi özellikleriyle dünyanın en iyi oyun kurucuları arasında görülüyordu. Bunlar genelde Utah Jazz döneminde yaşandı.
Ancak Brooklyn’e gittikten sonra müzmin sakat bir oyuncu haline gelen Williams, vasatlık girdabında kısıldı kaldı ve sürekli sakatlık nedeniyle maç kaçırdı. Nets de asla zirveye oynayamayınca Williams, şansını bir de Dallas ve Cleveland’da denedi.
2. Isaiah Thomas
Boston’da 3 Sezon: 24.7 PPG, 2.7 RPG, 6.0 APG, 1.0 SPG
Cleveland’da 15 Maç: 14.7 PPG, 2.1 RPG, 4.5 APG, 0.6 SPG
Isaiah Thomas, draftta son sıradan seçildikten sonra Sacramento’dan Phoenix’e, en son da Boston’a giden kariyeri boyunca tüm önyargıları aşmıştı. Celtics formasıyla sonunda ligin üst düzey skorerlerinden biri olarak kendisini ispatlamaya hazır gözüküyordu.
Ancak sezonu kapatmasına yol açan kalça sakatlığı ve Kyrie Irving’in Cavs‘den ayrılmak istemesiyle Danny Ainge, onu rakibine gönderdi. Ne yazık ki IT, Cavs‘in günah keçisi oldu ve Lakers‘a gönderildi. Orada da formdan düşmüş ve ritmini kaybetmiş gözüken IT’nin değeri giderek daha da dibe vurdu.