by Alex Kennedy / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı ilk olarak 11 Temmuz 2018 tarihinde HoopsHype’ta yayınlanmıştır.
Bir NBA oyuncusu serbest piyasaya girdiğinde hem heyecanı, hem de sinir katsayısı artar.
Süreç iyi ilerleyip oyuncu güzel bir kontrata imza atarsa oyuncu, ailesinin ileriki jenerasyonlarının bile geleceğini temin altına alabildiği için mutludur. Sonuçta o para hayat değiştirecek kadar yüksek bir miktar olur. Hatta bu yüzden çoğu oyuncu yeni kontratından sonra ailesi ile kutlama yapar.
Bazen ise bazı oyuncular için serbest piyasa umdukları gibi gitmez. Tabii ki her oyuncu olabildiğince hızlı şekilde en iyi tercihi yapmaya çalışıyor ancak işler farklı yöne gidebiliyor. Bundan dolayı Temmuz ayı kimileri için ideal, kimileri için kabus dolu anılar getirebiliyor.
Burada yer alacak birçok oyuncu ikinci kısma giriyor. Oyuncuların umduklarını bulamamasında menajerlerinin hatalarından takımın yöneticilerine kadar birçok faktör var. Kendi yanlışları da bunun içinde tabii ki.
Eurohoops Çeviri, çeşitli nedenlerle serbest piyasada kötü günler geçiren oyuncuların hikayesini karşınıza getiriyor.
Menajeriniz S..ıp Sıvayabilir
1.Oyuncu:
Menajerimin içinde yer aldığı çok kötü bir batırma hikayem var. Sınırsız serbest kaldığımda beni beğenen bir takımda oynamak istiyordum ve menajerim de bir sözleşme üzerinde anlaşabileceğinizi düşünüyordu. Gerçekten de oraya gitmek istedim, isteklerimi karşılıyordu yani. Görüşmelerle pek alakalı değildim ancak sürekli menajerimden bilgi alıyordum. Sonra takımdan bir yönetici, bana menajerimin takımda oynayan bir başka oyuncusuna daha yüklü bir kontrat alabilmek için beni koz olarak kullandığını söyledi. Önce diğer oyuncusuyla imzalamaları gerektiğini, sonra benim daha ucuza imza atacağımı söylemiş. Ben de öğrenince çok sinirlendim. Menajerimi kovdum ve bu olaydan sonra diğer menajerlere de güvenmekte çok zorlanır oldum.”
2.Oyuncu:
Gençken menajerimin çalışmalarından hoşnut değildim. Sonra onu kovdum. Benim bir sonraki sözleşmemden bir pay almadığı için sinirlendi ve burada çılgınlıklar sirsilesi başladı. Menajerim beni tehdit etmeye başladı. Küçük market takımlarından birinde oynuyordum. Bana, ‘Arkanı kollasan iyi olur, şehrinde adamlarım var!’ diye bağırıyordu. Önce güldüm. Gerçekten bunu söyledi mi diye düşündüm. Ona teşekkür ettim ve yaptıkları doğru kararı verdiğimi gösterdi. Sonunda aramızdaki ilişkiyi düzeltip menajerliğimi yapmaya devam etmeye çalıştı. Ancak olan olmuştu. Kısa süre sonra çok daha iyi bir menajerle anlaştım zaten.
3.Oyuncu:
Bir keresinde bir arkadaşım serbest kalacaktı ve ne yapmak istediğine dair çok fazla dedikodu ortaya atılıyordu. Basına bir açıklama yapmadığı için neden bu kadar bilginin medyaya yansıdığını anlayamıyordu. Kimin gelişmeleri sızdırdığına dair bir fikrimiz vardı. Arkadaşımla birlikte menajerine küçük ve yalan bir bilgi vermeyi ve bunun sızıp sızmayacağını görmeyi kararlaştırdık. Arkadaşım, gitmek istediği takımlar listesine bir takım daha ekledi. Sonraki gün bu bilgi, iki farklı muhabir tarafından haber yapıldı. Bu şekilde sızdıranı bulduk ve arkadaşım menajeri ile yollarını ayırdı.
4.Oyuncu:
Menajerim bana yetenek, pozisyon ve yaş olarak çok benzer bir oyuncuyla birlikte beni temsil ediyordu. İkimiz de draft öncesi süreçten geçiyorduk ve birkaç kişi, bana çok benzer bir oyuncuyla, yani Draft’taki sıram için rekabet ettiğim biriyle aynı menajeri paylaşmamın pek de iyi bir fikir olmadığını söylüyordu. Menajerim ise görüştüğü birçok takımla bizim gibi oyunculara ihtiyaç olduğunu, bundan dolayı ikimize de yer bulabileceğini anlatmıştı. Yine de kararımın doğru olup olmadığını bilemiyordum. Zaman geçti, ikimiz de serbest kaldık. Ancak diğer oyuncuya kıyasla benim tarafımda işler daha yavaş ilerliyordu. Ben iyi oynadığımı ve çok talibim olacağını düşünüyordum. Menajerim de kendisine güvenmemi ve sabırlı olmamı tembihliyordu. Daha sonra menajerimin diğer oyuncuya daha çok odaklandığını ve onun için daha çok uğraştığını duydum. Eğer bizim gibi bir oyuncu arayan bir takım varsa, diğer oyuncuyu öne çıkarıyormuş.