by Zach Buckley / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 14 Eylül 2018 tarihinde BR’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de yaz döneminin en güzel tarafı da sonraki sezon için neredeyse her şeyin mümkün gözükmesi.
Elbette zirve yarışında bir avuç takımın olacağını varsayabiliriz. Hatta Warriors‘ın son beş yıldaki dördüncü şampiyonluğunu almasını bekleyebiliriz muhtemelen.
Ancak basketbolun en büyük maratonunda final aşamasından önce çok daha fazlası var.
Genelde bu macera sonuç kadar, hatta bazen sonuçtan da iyi oluyor. 30 takımın tamamı bu yolculuğa başlamak üzere ve gelin kristal topa bakarak takımlar için en iyi senaryoları bir inceleyelim.
Yeni başantrenör Lloyd Pierce, Atlanta Hawks‘ı zorlu bir takım yapan savunma öncelikli bir anlayış yerleştirir ancak takım çok fazla maç kazanmaz ve 2019 ilk tur draftındaki yeri pek düşmez.
Trae Young, Stephen Curry klonuna dönüşür ve yılın çaylağı seçilir. Kevin Huerter, yılın çaylak takımında yer alır. John Collins, genişletilmiş bir hücum yeteneğine ve istikrarlı bir dış şut becerisine sahip olarak yılın en çok gelişim gösteren oyuncularından biri olur. Son olarak da veteran oyunculardan bazıları 7 Şubat öncesi draft hakları karşılığında takas edilecek kadar iyi işler yaparlar.
Boston Celtics, son dört sezonun her birinde öncekinden daha çok maç kazandı. İlk yıllarda iki kez ilk turda elenirken sonraki iki sezonda üst üste Doğu Konferansı finali oynadılar. Bu grubun ne kadar yükseğe tırmanabileceği apaçık ortada.
Boston.com’un haberine göre “Bir sonraki adım finale çıkmak ve nihayetinde şampiyon olmak,” diyordu Paul Pierce.
Başantrenör Brad Stevens, mutfaklarında neden bu kadar yemek olduğunu sorguladığımız için herkesi şaşırtır. Kyrie Irving, Gordon Hayward, Jaylen Brown, Jayson Tatum ve Al Horford basketboldaki en iyi beşliyi -pardon, Ölüm Takımı- oluştururlar ve 18. şampiyonluk TD Garden’da yükselir.
Brooklyn Nets, yeniden yapılanma konusunda arafta olduğu için iki ayrı en iyi senaryo sunacağız:
Kenny Atkinson koçluk konusunda gelişmeye devam eder. D’Angelo Russell nihayet All-Star tartışmalarında yer alır. Jarrett Allen yılın en çok gelişim gösteren oyuncusu ödülü için yarışa girer ve Dzanan Musa, en skorer beş çaylaktan biri olur. Brooklyn yine de lotaryadan seçim yapacak kadar maç kaybeder ve gelecek yaz büyük bir maaş boşluğu ile çekirdeğini güçlendirecek üst düzey bir isim arar.
Diğer yolculukta ise genç oyuncuların gelişimi tamamlanmış ve veteranlar da şaşırtıcı derecede iyi oynamış gözüküyor. Kenneth Faried ve Ed Davis, pick-and-roll hücumlarında ligin ender oyuncularından biri olurlar ve 36 dakika başına ribaundlarda istatistikleri domine ederler. Allen Crabbe, Shabazz Napier ve Joe Harris, %40 ile üçlük atarlar. Nets, üç yıllık playoff orucunu bitirmekle kalmaz 2013-14’ten beri ilk kez 41 maçtan fazla galibiyet alırlar.
Son dört sezon içinde ilk kez Charlotte Hornets, beklendiği düzeyde galibiyet alacak performansı sergiler. 2015-16 sezonundaki 48 galibiyetlik performansa çok benziyor bu durum. Kemba Walker hücumu yönetir, Nicoals Batum boşlukları doldurur ve veteran bir yedek istikrarlı skor katkısı verir. (O dönemde Al Jefferson’dı, şimdi Tony Parker.)
Walker üst üste üçüncü kez All-Star seçilirken bunu da çok büyük bir yük üstlenmeden yapar. Hem Parker gibi iyi bir yedeği vardır hem de Malik Monk’un çıkışı ona yarar. İlk 5, hem savunma hem de hücumda taş gibidir ve bench de Parker, Monk, Jeremy Lamb, Miles Bridges ve Frank Kaminsky gibi oyuncularla değer kazanır.Worst Case
Chicago Bulls başantrenörü Fred Hoiberg, istediği yüksek tempoyu yapabilecek, dış hücum oynayabilecek bir kadrosu olunca neler yapabileceğini gösterir. Kris Dunn asist krallığında tırmanır, Zach LaVine, Jabari Parker, Lauri Markkanen ve Bobby Portis’i mutlu edecek kadar şut şansı verir.
Hücum son üçten en iyi 15 hücumdan biri arasına yükselirken Dunn ve Wendell Carter Jr. da savunmanın felaket olmamasını sağlar. Playoff oynayacak kadar yetenekli bir takım değil ama genç oyuncular hep birlikte gelişir ve takım, üst üste bir kez daha ilk 10’dan seçim yapar draftta.
Kevin Love, hücumun temel direği olmakla kalmaz aynı zamanda Timberwolves dönemindeki formuna dönüş yapar. All-Star düzeyinde bir ilk 5 oyuncusu olur ve ligin 20+sayı 10+ ribaund performanslar sıralamasında lideri olur.
Collin Sexton ilk 5’e girip yılın çaylak takımına seçilir. Rodney Hood, takımın ikinci opsiyonu olur, David Nwaba çift yönlü iyi bir performans sergiler ve Love – Tristan Thompson – Larry Nance Jr. üçlüsü de Cleveland’ı ligin en iyi ribaund takımlarından biri yapar.
Tyronn Lue, LeBron’sız Cavs‘i playoffa taşıyarak yılın koçu ödülü için üç adaydan biri olur.