by Zach Buckley / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 14 Eylül 2018 tarihinde BR’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de yaz döneminin en güzel tarafı da sonraki sezon için neredeyse her şeyin mümkün gözükmesi.
Elbette zirve yarışında bir avuç takımın olacağını varsayabiliriz. Hatta Warriors‘ın son beş yıldaki dördüncü şampiyonluğunu almasını bekleyebiliriz muhtemelen.
Ancak basketbolun en büyük maratonunda final aşamasından önce çok daha fazlası var.
Genelde bu macera sonuç kadar, hatta bazen sonuçtan da iyi oluyor. 30 takımın tamamı bu yolculuğa başlamak üzere ve gelin kristal topa bakarak takımlar için en kötü senaryoları bir inceleyelim.
Normal sezonun son maçında Dallas Mavericks‘in Batı’da sekizinci sırayı almasıyla Dirk Nowitzki, playofflara geri dönüş yapar.
Ancak Nowitzki asıl hikayede yardımcı bir rol üstlenmiştir: Luka Doncic yılın çaylağı, DeAndre Jordan yılın savunmacısı olur. Harrison Barnes 23+ sayı ortalama ile oynar ve Dennis Smith Jr. da sezonu triple-double sayılarında ilk beşte bitirir.
Son iki sezonda bir patlamanın ipuçlarını veren Denver Nuggets, kabuğunu kırıp 50+ galibiyet alır.
Nikola Jokic, MVP adaylarından biri olur. Jamal Murray, en çok gelişim gösteren üç oyuncudan biri olur. Michael Porter Jr. hem çaylaklar arasında en çok sayı atan beş oyuncudan biri olur hem de yılın çaylak takımında yer bulur. Isaiah Thomas, bu yazın en kelepir oyuncusu olduğunu gösterir.
Nuggets’ı playofflarda ileriye taşıyabilecek çok iyi bir savunması yok ama ilk turda saha avantajı ile ikinci tura çıkabilirler.
Golden State Warriors, son dört sezonu üç şampiyonluk, bir ikincilik ile tamamladı. Ayrıca ESPN’in gelecek sıralamalarında da ilk sırada yer alıyorlar. Böylesi bir yetenek düzeyi ile onlar için başlık “en iyi senaryo” değil de “beklenti” olmalı.
O sebeple gelin biraz açgözlülük yapalım. Kevin Durant veya Curry MVP olur, Draymond Green yılın savunmacısı seçilir, Jordan Bell de en çok gelişim gösteren üç oyuncudan biri olur? Bir de sakatlıktan dönüp kusursuz bir form yakalamış gözüken DeMarcus Cousins, takımın beşinci All-Star oyuncusu olur ve takımın pota altında hiç sahip olmadığı o yıldız olur.
Rockets geçen sezon 65 maç kazandı ve Ariza ile Mbah a Moute’yi kaybetmesine rağmen çıkışlarını sürdürebilirler.
Genel menajer Daryl Morey de Mark Berman’ın haberine göre “Genelde koçlar temkinli konuşur ama Mike D’Antoni, bu yıl daha iyi bir takımımız olduğunu düşünüyor,” demişti.
James Harden yine MVP olur, Chris Paul iki yıllık aradan sonra yılın takımlarında yer bulur ve Clint Capela, bir kez daha en çok gelişim gösteren oyunculardan biri olur. Carmelo Anthony boş şutları sokar ve savunmada da James Ennis ve P.J. Tucker ile birlikte kalabilecek kadar çok yönlü oynar.
Rockets, 1995’teki gibi NBA şampiyonluğu kutlar.
Tobias Harris, All-Star seçilerek dünyayı şoka uğratır. Danilo Gallinari son altı yılda ilk kez 70+ maça çıkarak dünyayı şoka uğratır, bir de 20+ sayı ortalama yakalar. Montrezl Harrell, geçen sezonun son bölümünde ne kadar dominant olduğunu fark etmeyen dünyanın bir bölümünü şoka uğratır.
Bir şekilde Doc Rivers, Gilgeous-Alexander’ı yılın çaylak takımına, Jerome Robinson’ı da yükselen yıldızlar maçına taşıyabilecek kadar süre verir genç oyuncular. Yeniden yapılanma sürecinin kilit genç oyuncularını geliştirirken bir yandan da playoffa yükselirler.
Kral ile hayat güzel. Finalde dağılmamak güzel ama yine de playoff açlığını dindirip ilk 4 sıraya oynamak da güzel. James, beşinci kez MVP olur ve daha da şaşırtıcı bir şekilde 2007-08’den beri ilk kez sayı kralı olur.
Luke Walton yılın koçu seçilir. Brandon Ingram, All-Star yedeği olur. Moritz Wagner, yılın ikinci çaylak takımına seçilir. Josh Hart en çok gelişim gösteren oyuncular listesinde ilk üçün hemen arkasında kalır.
Marc Gasol yine Marc Gasol gibi oynar, Mike Conley tekrar “ligin en az değer gören” oyuncularından biri olur ve Kyle Anderson, Memphis’in modernizasyonunda mükemmel bir uyum sağlayıp geçmişte olduğu gibi savaşan isim olur. Jaren Jackson Jr. yılın çaylağı oylamasını ilk üç sırada bitirir ve Dillon Brooks da geçen sezonki sürpriz başarının üzerine koyarak ilerler.
Memphis, savunmada domine edemez ama geçen yılki 22. sırada göre 10+ sıra tırmanırlar. Hücum ise berbat 27. sıradan 10’lu sıraların ortasına kadar gelir. Batı’daki derinlik muhtemelen onları playoffların dışına iter ama Nisan ayında önemli maçlar oynar ve belki de bir anlık çabayla playoffa girerler.
Takım içi huzursuzluğa dair dedikodular azalır, Minnesota Timberwolves da Batı’nın elit takımları arasında yer alır.
Jimmy Butler takımda kontrolü ele alır (ed. notu: Bu yazı, Butler’ın takas talebini iletmesinin öncesinde yazılmıştı.) ve ikinci kez All-Star maçında ilk 5 başlar. Karl-Anthony Towns sonunda potansiyelini gerçeğe dönüştürüp savunmada iyi işler yapar. Andrew Wiggins de savunmada çaba gösterir. Hücum, Anthony Tolliver ve Josh Okogie’den gelen şut katkısı ile ayakta kalır ve penetre kanalları açılır.
Minnesota hem ilk kez Kevin Garnett’siz bir sezonda 50 galibiyet alır hem de Batı’da ilk 4 sıraya girer.
Yenilenen ön alan ile New Orleans daha hızlı, daha dış odaklı oynar ve Anthony Davis, istatistiksel açıdan en iyi sezonunu geçirir. Yıl sonuna kadar MVP ödülünün en büyük adayı olmakla kalmaz, Bob McAdoo ile birlikte maç başına 30 sayı, 12 ribaund ve 3 blok ile oynayan iki oyuncudan biri olur.
Jrue Holiday’in All-Star seçilme ihtimali doğar. Julius Randle, Lakers kendisini elinden kaçırdığı için eski takımını pişman eder. Nikola Mirotic istikrar yakalar ve en çok gelişen oyuncu ödülü için oy alır. Elfrid Payton da birden çok kez Playoff Rondo ile karıştırılır.
Pelicans 50 galibiyeti aşar, ilk 5’te yer alır ve ikinci tura çıkmak için iyi bir şans yakalar.
Russell Westbrook’un diz sakatlığı, normal sezonda hiçbir maçı kaçırmasına neden olmaz ve OKC, Olimpiyat koşusu gibi bir başlangıç yapar. İstatistiksel olarak Westbrook – Paul George ikilisinden daha iyi bir ikili olmaz ligde. Steven Adams, All-Star gibi oynar. Dennis Schroder, yılın altıncı adamı ödülü için oy alır.
Carmelo Anthony’nin ayrılığı faydalı olur ve OKC daha hızlı hücum edip daha iyi savunma yapar. Thunder, Batı’da ikinci sıraya kadar çıkıp konferans finalinde Warriors‘ı yener ve şampiyon olur.