Fenerbahçe Takım Analizi: “Obradovic Ekolü”

By Utkan Şahin / info@eurohoops.net

Son 5 yılda 9 kupa, yerel ligde büyük bir dominasyon, EuroLeague’de üst üste dört kez Final Four oynama ve Türkiye’ye getirilen ilk EuroLeague kupası!

Fenerbahçe, Zeljko Obradovic ile yola çıktığı gün hayal ettiklerinden bile yukarısına ulaştı. Baştan başa Avrupa’nın en önemli organizasyonlarından biri haline geldi ve basketbol tarihine geçti.

Tabii bütün bunların bir sebebi var: Avrupa’nın en iyi koçu, yıldız oyuncular, harika bir salon ve güçlü bir bütçe. Fakat bu takımın üst üste ü. yıldır Final Four oynama başarısı göstermesinin bir sebebi daha var: Kadro istikrarı!

Sarı-lacivertli ekip, bu beş yıllık süreçte tam altı oyuncusunu NBA’e kaptırdı. Üstelik birçoğu bu takımın en önemli oyuncularıydı ama Fenerbahçe, gidenlere rağmen kendisine bir kadro çekirdeği oluşturmayı başardı. Kostas Sloukas, Gigi Datome, Nikola Kalinic, Bobby Dixon, Jan Vesely gibi Avrupa’da fark yaratabilen bir çekirdek.

Bu çekirdek sayesinde sadece Türkiye değil, tüm Avrupa Fenerbahçe’nin nasıl bir basketbol sahaya koyacağını biliyor. Taraftarlar bile takımın oynayacağı setleri artık ezberlemiş durumda. Avrupa basketbolunda bu çok önemli bir ayrıcalık çünkü basketbol bir alışkanlık oyunu ve Fenerbahçe’nin en güçlü yanı da sahada alışkanlıkları oturan ender takımlardan biri olması.

Sarı-lacivertli ekip, bütün bunların sayesinde de yeni sezona da katıldığı her kupada favori olarak başlıyor. Hedef yine EuroLeague, hedef yine Tahincioğlu Basketbol Süper Ligi’nde şampiyonluk!

Eurohoops Fırın ise yeni sezon öncesi sizler için Fenerbahçe’yi inceleyerek hedeflerin yerine gelip gelemeyeceğine baktı. Hazırsanız, karşınızda Fenerbahçe takım kartı;

Her takım gibi Fenerbahçe de yazın bir önceki sezonun sorunlarını giderecek hamleler yapmaya çalıştı. Peki neydi Fenerbahçe‘nin problemleri?

İlk olarak tabii ki Jason Thompson‘dan alınamayan verim.

Ekpe Udoh’un ayrılışından sonra koç Zeljko Obradovic, uzun rotasyonun yapısını değiştirdi. Bu çok doğal çünkü Ekpe’nin saha içindeki görevlerinin hepsini yerine getirecek tek bir oyuncu bulmak çok zor. Bu yüzden Obradovic de onun görevlerini Melli, Vesely ve Thompson’a dağıtmayı planladı. Fakat Thompson bir türlü adapte olamayınca Fenerbahçe, Thompson’ın transfer olurken vaat ettiği şeylerden mahrum kaldı. Hal böyle olunca da Fenerbahçe için bu büyük bir problem oldu.

Geçen sezon boyunca yazın kimi transfer edileceği konuşulan Fenerbahçe, aslında kimsenin beklemediği bir transfer yaptı ve Joffrey Lauvergne’i Avrupa’ya getirdi.

Açıkçası Chris Singleton transferi çok konuşulsa da Fenerbahçe için doğru oyuncu o değildi. Singleton kısa karşısında kalabilse de Panathinaikos‘ta dışarıda oynamaya çok alışması onu Fenerbahçe oyununa uyumlu yapmıyordu. Lauvergne ise tabiri caizse “cuk” oturdu.

Fenerbahçe’nin Thompson’dan beklediği neydi? Ribaund katkısıydı. Melli ve Vesely özel oyuncular olsa da ribaund konusunda elit oyuncular değil. Geçen sezon bu ikilinin ribaundlara toplam katkısı %27.2’ydi. Beğenilmeyen Thompson’ın tek başına yüzdesi ise %17.6’ydı.  Lauvergne ise bu konuda biçilmiş kaftan. Sonuçta 22 yaşında 8.6 ribaund ortalamasıyla EuroLeague lideri olmuş bir isimden bahsediyoruz. Üstelik sadece savunma ribaundlarında değil, hücum ribaundlarında da çok etkili.

Diğer konu pota altı sertliğiydi. Lauvergne, bir çember savunucusu değil. Üstelik atletik de değil fakat kalçaları geniş ve pota altında fazla alan kaplıyor. Ayrıca sert bir oyuncu ve tabii ki doğal olarak bu kıtanın savunma prensiplerini çok daha iyi biliyor. İşin hücum tarafında da çeşitlilik sağlıyor. Vesely’e göre pozisyon bilgisi daha gelişmiş durumda ve her ne kadar son yıllarda şutu biraz erozyona uğrasa da daha güvenilir bir şut yeteneğine sahip.

Sonuçta 27 yaşında, Fransa Milli Takımı’yla en üst seviyede oynamış, NBA ve EuroLeague görmüş bir oyuncu kendisi. Onun gelmesiyle birlikte Fenerbahçe, kesinlikle Avrupa’nın en iyi uzun rotasyonlarından birine sahip oldu.

Fenerbahçe’nin diğer sorunu ise oyun kurucu rotasyonundaki uyumsuzluk ve istikrarsızlıktı!

Geçen sezon takımın iki guardı Fenerbahçe’nin kaybettiği maçlarda toplamda 6.6 asist ortalaması tuttururken kazandığı maçlarda ise 9.6 asist ortalama tutturdu. Fenerbahçe sayı üretmek için diğer oyunculara pozisyon hazırlamak zorunda olan bir takım. Bu yüzden onların performansları skora direkt etki etti.

Wanamaker‘in o liderlik rolünü üstlenememesi yüzünden de değişiklik orada bekleniyordu fakat buradaki değişiklik de kimsenin beklemediği bir isim oldu.

Fenerbahçe’nin oyununa liderlik edebilecek, elit bir yaratıcıya ihtiyacı vardı ve herkes buna göre bir transfer bekliyordu fakat transfer listesindeki ilk iki isim olan Teodosic ve Delaney transferleri olmayınca Obradovic, başka bir profildeki isme gitti ve çaylak guard Tyler Ennis’i getirdi.

Bu tercih çok tartışıldı. Sonuçta Ennis, NBA’de dört yıllık kariyeri iyi geçmeyen, Avrupa basketbolunu hiç tanımayan bir guard. Fakat bu tercih tamamıyla Obradovic’in tempoyu kendi belirleme isteğiyle alakalı.

Son 3 yılın istatistiklerine baktığımız zaman ligin en düşük tempoyla oynayan takımlarının başında Fenerbahçe geliyor. Obradovic kariyerinin büyük bölümünde zaten bunu tercih etti ve kadro yapısına baktığımız zaman da savunmanın verimliliği için de Fenerbahçe’ye bu gerekiyor. Ennis’in NBA’e gitmesine sebep olan performansına baktığımızda ise böyle oynadığını görüyoruz.

Kolejdeki takımı Syracuse, kendi konferansının (ACC) en az pozisyon sayısıyla oynayan dördüncü takımıydı ve o takımın saha içi lideri Ennis’ti. Yani 23 yaşındaki oyuncu, belki de verimli olduğu son dönemi düşük tempoda geçirdi. Bu yüzden Obradovic, Wanamaker tarzında tempo artınca verimli olan bir oyuncu yerine kendi istediği tempoda oynayabilecek bir oyuncuya gitti. Riskli ama tamamıyla bir koç tercihi.

Genel olarak Fenerbahçe’ye baktığımız zaman ise geçen sezonun sorunlarından birini kesin olarak çözen ama diğeri konusunda soru işareti olan bir takım oldu ve üstelik sarı-lacivertli ekibin bu sorunun yanında başka problemleri de var.

Fenerbahçe’nin nasıl bir basketbol oynayabileceğini inceleyeceğiz ama önce gelin, transferleri notlandıralım!

Transfer Karnesi

Oyuncular hakkında uzun bir değerlendirmeyi incelemek yorucu olabileceği için onları karşınıza karne şeklinde çıkartmaya karar verdik. Sadece bu yazın en iyi transferi hakkında daha uzun bir değerlendirme bulacaksınız. Diğerleri için ise üniversitede olduğu gibi oyuncuların karşısında bir not ve küçük bir değerlendirme bulacaksınız.

Not: Oyunculara verilen notlar sadece yeteneklerine göre verilmedi. Özellikle yerli oyuncular piyasadaki değerleri ve takıma verebileceklerine göre değerlendirildi. 

Tyler Ennis (C+): Oyun planına uyumlu / Çaylak ve Avrupa’ya adapte olması gerekiyor

En İyi Transfer: Joffrey Lauvergne (A+)

Fransız pivot, geçtiğimiz sezon Thompson’ın gelirken vaat ettiği ama yapamadığı her şeyin daha fazlasını cephanesinde bulunduruyor. Bir kere en önemli artısı ribaund özelliği. Oynadığı her seviyede kendini ribaund konusunda kanıtlamış bir isim. Diğer yandan da fiziksel olarak hem çok sert hem de kalıplı. Belki Tavares gibi dev bir vücuda sahip değil ama geniş kalçasıyla çok fazla yer kaplıyor.

Hücumda ise birden çok özelliği var. Sahayı çok çabuk koşan bir uzun, bunun yanında hem sırtı dönük hem de yüzü dönük bitirebiliyor. Geçen sene Spurs’te sadece 5 üçlük denedi ama kariyerinin diğer dönemlerinde şutunu hücumda bir opsiyon halinde kullanmayı başardı. Savunmada ise sertliğiyle Fenerbahçe‘de çok şeyler değiştirebilir. Partizan ile birlikte özdeşleşen kariyerinde her zaman en büyük özelliği bu oldu.

En büyük eksisi ise Avrupa’dan NBA’e geçişiyle birlikte atletizminde yaşadığı erozyon. Lauvergne, hiçbir zaman bir çember savunucusu olmadı fakat NBA’e gidişi ve vücudunun daha da gelişmesiyle birlikte ayak hızı olarak geriye gitti.

Yine de Fenerbahçe; birçok eksiğini kapatabilecek, uzun rotasyonundaki diğer oyuncularla uyumlu olabilecek ve dünya basketbolunun her seviyesinde kendisini kanıtlamış bir uzun aldı. Kariyer ve yetenek bakımından sadece ligimizde değil, EuroLeague’de de yapılmış en iyi transfer o olarak gözüküyor.