by Anıl Can Sedef / info@eurohoops.net
2018 NBA draft’ında kimler hata yaptı? Kimler doğru seçimi yaptı? NBA medyasının her köşesinden fırlayan “yeniden draft” yazılarının en temelde cevap bulmaya çalıştığı soru, aslında budur.
Geçen yıl Markelle Fultz’dan Lonzo Ball’a, Jayson Tatum’dan Donovan Mitchell’a, hatta John Collins’ten De’Aaron Fox’a tartışmalı ve ilginç yetenekleri NBA’e sunan 2017 draft’ının 2018 edisyonu muhtemelen tartışmalar söz konusu olduğunda çok daha büyük anlaşmazlıklarla hatırlanacak.
Çünkü, yine muhtemelen, lotaryada olması kesin görülen bir Avrupalı yetenek ilk kez kendisine inanmayan herkesi yanıltmakla meşgul.
Eurohoops, 2018 çaylakları için sezonun yarısı gelmişken tartışmalara katılmayı bir görev bildi ve 2018 draft’ının lotaryasını bugünden geçmişe bakınca “olması gereken” haline getirmeye çalıştı:
14 Michael Porter Jr. (Denver Nuggets)
Gerçek Sıra-Takım: 14 – Denver Nuggets
Michael Porter Jr. şu an biraz hafızası olan NBA takipçileri tarafından “Luka Doncic’e boşu boşuna meydan okuyup haksızlık eden arkadaş” olarak pek de iyi hatırlanmıyor. Ama bir gerçek baki: Denver Nuggets onu 14. sırada yakalayarak çok doğru bir iş yaptı.
Evet, hala hiç sahaya çıkmadı. Evet, bir lotarya sırasına “gerçekten” layık olup olmadığını hala bilmiyoruz. Ama Denver Nuggets’ın ne sahaya çıkmasına ne de bunu ispatlamasına şu an ihtiyacı yok ve muhtemelen tahammülü de olamazdı.
Şu an Batı’nın 1. sırası için mücadele eden bir takım konumundalar. Yıldızları belli, yıldızlara yardımcı oyuncular belli, hatta onları tamamlayan oyuncular bile belli. Takımda çok net bir hiyerarşi varken 14. sıradan, sakatlanmasa 1. sırayı zorlayabilecek bir oyuncuyu seçmek, hala çok doğru bir karar.
13 Jalen Brunson (Los Angeles Clippers)
Gerçek Sıra-Takım: 33 – Dallas Mavericks
İstatistikler: 6.5 sayı, 2.1 asist, 1.7 ribaunt
Los Angeles Clippers gerçek draft’ın 12 ve 13. sırasında üst üste iki seçim hakkına sahipti. 12. sırayı Shai-Gilgeous Alexander için ve iki ikinci tur draft hakkıyla beraber gönderip güvenebilecekleri bir oyun kurucuya dönüştürdüler. Bu draft’ta kendileri için böyle bir seçenek mümkün olmayacağı için bu taleplerini daha kısıtlı ama aynı şekilde güvenilir ve sağlam bir oyuncuyla gidermeleri gerekecek.
Jalen Brunson, Dallas’da oynadığı kısa sürede Rick Carlisle ondan ne bekliyorsa ve takımın neye ihtiyacı varsa onu oynuyor. Savunmada sorumluluklarını yerine getiriyor, Luka Doncic için oyunu en uygun hale getiriyor. Hangi takımda oynarsa oynasın, hem görevlerini yerine getirme bilinci hem de becerisi burayı hak ettiğini gösteriyor.
Clippers’ın da Alexander’ı kaybettiği bu “yeniden draft’ta” böyle bir isme ihtiyacı olacaktı. Brunson ligdeki ilk aylarında aslında Clippers’ın aradığı adam olduğunu gösterdi bile. Gerçekte ise bu sırayı G League’e indirdikleri Jerome Robinson için kullandılar. Umarız gelecek onları haklı çıkarır.
12 Kevin Huerter (Los Angeles Clippers)
Gerçek Sıra: 19 – Atlanta Hawks
NBA takipçilerinin bir kısmının “Yeni Klay Thompson” olarak gördüğü Kevin Huerter (karşılaştırma fazlasıyla abartılı olsa da) Clippers‘ın bu draft’tan seçeceği diğer guard.
Hem topu yönlendirebiliyor hem şut sokabiliyor hem de zaman zaman kendi skorunu yaratabiliyor Huerter. Atletizm bağlamında da hiç fena sayılmaz. Clippers için bu sırayı gerçekte Shai-Gilgeous Alexander’a çevirdikleri düşünülürse çok iyi bir durum değil. Ama Huerter-Brunson ikilisiyle bir takımın bu draft’tan ayrılması neredeyse mükemmel bir senaryo.
Bir yanda Brunson gibi görev odaklı, pasör, atlet, takımı yönetebilen ve şut sokabilen bir guard, diğer yanda Huerter gibi daha yaratıcı, skorer, oyunuyla alan açarken topu da yönlendirebilen bir diğer guard. Draft’taki diğer birçok takımın aksine topu yönlendirecek bir oyun kurucuya acil ihtiyacı olan Clippers için 12. sıradan Huerter “Şam’da kayısı” olurdu.
11 Miles Bridges (Charlotte Hornets)
Gerçek Sıra: 12 – Los Angeles Clippers
Bir başka doğru tercih. Aslında resmi olarak 12. sıradan Clippers tarafından seçildi ama 11. sıra karşılığında takas edildiği düşünülürse aslında bir şey değişmeyecek.
Üçlük sokabilen, pota çevresinde kıvrak ve fizik kurallarına aykırı gözüken bir patlayıcılığa sahip bir forvet Miles Bridges.
Eksik olan birkaç şey topu yere vurduğu kadar çevresine de dağıtabilmesi, daha doğrusu topu her aldığında iki seçenek arasında birine karar verip direkt yapan bir oyuncudan çok üç seçeneği olabileceğini fark ederek “elini” savunmadaki rakibine göstermemesi.
Biraz daha oyunun farkında olarak oynasa o inanılmaz atletizmi %30’u bulan üçlüğüyle kendisini daha yukarıdan seçmek gerekirdi zaten.
Hornets‘in çok açık şekilde gençliğe, dinamizme ve esnekliğe ihtiyacı olan kadrosu için Bridges 11. sıradan hala en iyi seçim.
10 Landry Shamet (Philadelphia 76ers)
Gerçek Sıra: 26 – Philadelphia 76ers
Philadelphia 76ers bu seçim hakkıyla Mikal Bridges’ı seçip 16. sıradan seçilen, atletizmi ve üçlükleriyle dikkat çeken Zhaire Smith’le takas etmek için kullandı.
Fakat Zhaire sezon başlamadan sakatlandı (bir Sixers klasiği). Aradıkları üçlükçü çaylağa ise 26. sıra seçimleri Landry Shamet dönüştü. Maç başına 4.5 denemeyle %39 isabetle üçlük sokan Shamet 19.9 dakika ortalamayla ürettiği 8.1 sayıyla sınıfın en parlak şutörü olarak öne çıkıyor.
Aradaki onca isme ve oynadığı oyuna bakınca açıkça görülüyor: Shamet 26. sıraya kadar düşmeyi hak etmiyordu. Sixers’da bugün bir forvet oyuncusu neredeyse yok denebilir. Ama yedek bir şutörlerinin olmaması takımın zaten sorunlu alan paylaşımını iyice mahvedecek.
Ve inanılmaz ama alanı paylaşamaları, onlar için dengesi bozuk bir kadrodan daha büyük bir sorun.
Dolayısıyla yeniden draft’ta da yeniden Shamet’e gitmelerinde hiçbir sakınca yok. Muhtemelen bu senaryoda 26. sıradan daha makul bir seçim yapmaları gerekirdi.
9 Trae Young – New York Knicks
Gerçek Sıra: 3 – Dallas Mavericks
Trae Young kötü bir sezon mu geçiriyor? Hayır. Atlanta Hawks gelişiminden mutsuz mu? Hayır. Aslında şu haliyle bile kendileri için hayli iyi bir seçim.
Ama bu atletizm tavanıyla ve pek de altını dolduramadığı “şutör” apoletleriyle 3. sırada seçilmesi gereken bir potansiyele sahip olduğunu (şu an) düşünmüyorum. Belki de gelecekte beni yanıltıp harika bir şutöre dönüşecek ve top yönlendirme özelliğiyle bütünleştirerek tam bir modern oyun kurucu olacak.
O zamana kadar Young iyi bir oyun kurucu adayı olarak kalacak. Ligdeki yarım sezonda acilen oyun kurucu ihtiyacı bulunduğu anlaşılan takım da New York Knicks. Frank Ntilikina’nın hücum açısından kısıtlı olmanın da ötesinde profilinin yanında Young’ın hareketli ve tüm takımı besleyen oyunu onlara çok uygun olurdu.
Belki de Ntilikina’nın eksiklerini kapatıp şu an onunla bulundukları çıkmazdan bile çıkarlardı. Fakat bunların hepsi şu an sadece hayal. New York’u yönetenler ise gerçek olmasını ve gelecekte de topu emanet edebilecekleri bir genç oyuncuları olmasını isterlerdi.
8 Collin Sexton – Cleveland Cavaliers
Gerçek Sıra: 8 – Cleveland Cavaliers
Cleveland Cavaliers yönetimi pek çok şeyi yanlış yapıyor. Bu kendi içerisinde bir başarı bile sayılabilir. Çünkü gerçekten ellerinde beş benzemezlerle dolu, yarısı genç, yarısı yaşlı, savunmada iyi oyuncuların sayısı bir elin parmaklarını bulmayacak garip bir kadro var.
Bir konuda ise haklarını vermek zorundayım. Collin Sexton hem onların ihtiyaçları hem potansiyeli hem de sırası bakımından doğru bir seçimdi.
Nitekim 14.5 sayı, 3.0 ribaunt, 2.9 asistlik ortalamaları ve %39’luk üçlük yüzdesi çaylak bir guard için o potansiyelin tam anlamıyla ilk karşılığı olabilir. Onun için sırada savunma ve devamlılık gibi konuları öğrenmek var. Bunun için kendisinden çok Cleveland’a iş düşüyor.
7 DeAndre Ayton – Chicago Bulls
Gerçek Sıra: 1 – Phoenix Suns
Bence Chicago Bulls, Wendell Carter Jr.’ı başka bir takım seçmişken bir uzun seçmemeli. Ama front office’leri bu konuda çok ısrarcı gözüküyor. Onların planlarına uygun hareket etmek de yazıyı gerçekçi kılmak için zorunlu olduğundan onlara bir uzun veriyorum.
Ayton’ı neden yedinci sıraya kadar indirdiğimi sanırım tek cümleyle açıklayabilirim: Kariyeri boyunca iki yönlü bir oyuna sahip olabileceğini düşünmüyorum. Bu uzun vadeli öngörüde pekala yanılabilirim ama göstergeler onun için pek iyi değil.
Ne pota korumada ne bire bir savunmada ne de tüm sahayı arşınlama konusunda pek istekli bir uzun gibi gözükmüyor genç oyuncu. Hücumda bir canavar olacağından eminim ama o ihtimalde de şimdilik kısıtlı gözüküyor.
Üstünde seçtiğimiz bütün uzunların aksine şu ana kadar hiç üçlük denemedi. Bu hücum konusundaki uzmanlığını da kısıtlıyor. Ama başta da dediğim gibi, Bulls bir uzun konusunda fazlasıyla istekli. Ve Ayton gibi bir uzun potansiyeli es geçeceklerini düşünmek pek mantıklı değil.
Evet, Ayton’ın Carter gibi bir savunmacı olma potansiyeli yok. Ama Lauri Markkanen’in şutörlüğüyle bir araya geldiğinde dengeli bir ortaklığa dönüşebilecek bir pota çevresi skoreri olabilir. Savunmayı da öğrenecek bol bol vakti olurdu. Zaten Bulls’un daha birkaç sene daha maç kazanmaya niyeti varmış gibi gözükmüyor.
6 Wendell Carter Jr. – Orlando Magic
Gerçek Sıra-Takım: 7 – Chicago Bulls
Bana göre 2018 draft’ındaki en iyi uzun olma potansiyeline sahip oyuncu Wendell Carter Jr. Ama bu onu en fazla bir sıra yukarı çıkarabildi.
Bu ilk olarak, pozisyonuyla ilgili. Uzun oyuncuların ne kadar iyi olurlarsa olsunlar modern NBA’de belirleyici, kader değiştiren, franchise oyuncuları olmaları için çok farklı araçlara sahip olmaları gerekiyor. Alan paylaşımını olumsuz etkileyemeceği konusunda güven verecek uzun menzilli bir şut gibi.
Şu ana kadar çok yönlü bir uzun olacağını belli etse de Carter Jr.’ın üçlük isabeti %18’de kaldı. Bu potansiyel olarak bir felakete işaret ediyor.
Ama Carter ribaunt konusunda maharetli, topu yere vurabilen, bitiriciliği ve devamlılığı fena gözükmeyen birden çok konuda etkili, tarzı savunmada Al Horford’ı hatırlatan atletik ve ayakları hafif bir uzun. Tabii karşılaştırmanın hakkını verebilmesi için hücumda çok daha fazla şey öğrenmesi ve yapması gerek.
İşte modern NBA’de durum bu kadar acayip: İki genç uzun arasındaki en önemli fark üçlük konusundaki potansiyelleri olabiliyor.
Orlando Magic için ise bunun mükemmel bir seçim olacağına şüphe yok. Çünkü bu sıradan gerçekte aldıkları Mo Bamba takımdan ortalama 16.6 dakikayı zar zor alıyor. O sürede de pek bir şey yaptığını göremedik.
5 Kevin Knox – Dallas Mavericks
Gerçek Sıra: 9 – New York Knicks
Mavs‘e kötü haber: Luka Doncic’inizi elinizden almak zorundayız. İyi haber: Kevin Knox’ı size veriyoruz.
Patlayıcı, atletik, dinamik, skorer, şut ve savunma konusunda potansiyelli bir forvete hiçbir NBA takımı hayır dememeli. Knox, Luka’nın aksine, birçok konuda ham.
Basketbolun temel meseleleri ve profesyonel basketbolda saha içi ve saha dışı detaylar konusunda birçok şeyi öğrenmesi ve yaşaması gerekiyor. Ama Dennis Smith Jr. ve DeAndre Jordan’la oluşturacakları olası bir üçlü atletizmiyle rakibe Dallas’ın 7 kişiyle oynadığını düşündürebilirdi.
Dahası üçlük atabiliyor ve hızlı öğreniyor. Şimdiden James Harden’ın double step-back’ini başarıyla uygulayabildiğini gördük. Ve inanılmaz ama daha 19 yaşında. İlk dört sıradaki oyuncular da onun gibi çok genç yaşlarda daha olgun potansiyeller olmasalar Knox kolaylıkla ilk 3 sırada olabilirdi.
4 Marvin Bagley – Memphis Grizzlies
Gerçek Sıra – Takım: 2 – Sacramento Kings
Marvin Bagley, Sacramento Kings‘in Kevin Durant’i olması beklenen NBA kariyerinin ilk sezonunda 23 dakikada 12.5 sayı, 6.3 ribaunt, 1.0 asist ortalamayla oynuyor.
%53 saha içi, %32 üçlük isabet ortalamaları onun gibi kolejde “uzun” muamelesi gören bir oyuncu için oldukça iyi. Savunma konusunda gidecek çok yolu var, keza topu yönlendirme ve oyun içi istikrar konusunda da.
Ama daha 19’unu bitirmediğini, 2.11 boyunda olduğunu ve şimdiden hem içeride hem de dışarıda bir skorer olma potansiyeli gösterdiğini, üzerine topu rahatlıkla yere vurabildiğini düşününce NBA draft’ının ilk beşinin dışında kalması da kesinlikle akla yatmıyor.
Yeni Durant olacağı anlamına gelmiyor ama Bagley’nin kısıtlı zamanda aldığı kısıtlı süreyle gösterdiği potansiyel fiziği ve atletizmiyle özel bir oyuncu olabileceğini düşündürüyor.
3 Shai Gilgeous-Alexander – Atlanta Hawks
Gerçek Sıra: 11 – Charlotte Hornets
Gerçek draft’ta 11. sıradan seçildi, Charlotte Hornets tarafından da 12. sıra ve iki ikinci tur hakkı için Los Angeles Clippers‘a gönderildi. Hornets bir zaman makinesi bulup sezonun yarısında yaptıklarını görse muhtemelen takası yapmazdı.
SGA, Clippers‘a gittikten sonra 2018 draft’ının en iyi oyun kurucusu gibi oynadı. Takımın sezonun ilk çeyreğinde Batı liderliğinde gittiği dönemde bir çaylaktan başka her şeye benziyordu. 20 yaşında bir oyuncu olarak Batı’da iddialı bir takımın oyun kurucusu olma görevini şu ana kadar soğukkanlılıkla yapması potansiyeli hakkında çok şey söylüyor.
Atletik, savunmada sert ve sakin, kulaç uzunluğu 2.11, ikili oyunda uzun oyuncuları kullanmasını, gerektiğinde potaya gitmesini ya da üçlük atmasını biliyor (%34.8). Atlanta Hawks bu draft’ın gerçek versiyonunda Luka Doncic’i ıskaladı, bir şans daha verilse 1 numara seçmek için geldikleri akşamda (en azından) Shai’yı kaçırmaları mümkün olmazdı.
2 Jaren Jackson Jr. – Sacramento Kings
Gerçek Sıra: 4 – Memphis Grizzlies
Hayali bir yeniden draft’ta bile Luka Doncic’i alamayan Sacramento için üzülüyorum. Ama çok da değil. En azından onlara draft’ın en iyi uzununu veriyoruz.
Jaren Jackson Jr. henüz 19 yaşında ve şimdiden NBA’de 35 sayı barajını aştığı bir maç oynadı bile. Gösterişsiz bir tarzı, upuzun kolları ve güven veren bir üçlük atışı var. Savunmada Memphis Grizzlies‘i bir çaylak olarak dahi memnun edebilen bir oyun oynuyor. Ve boyu 2.11, ayrıca kulaç uzunluğu 2.24.
Şimdiden %34’le üçlük atıp %77’yle faul sokuyor, ayrıca çaylak yılında 13.5 sayısının yanına 1.2 asist ve 1.5 blok ekliyor. İçeriden bitirdiği pozisyonların yanında ikili oyunlarda perde yaparak da etkili olabiliyor. Kısacası modern bir uzundan ne bekleniyorsa şimdiden hepsinde ya ortalama ya da ortalama üstü bir potansiyel gösteriyor.
İçeride oyun görüşüyle ve paslarıyla yaratıcı olmak konusunda Vlade Divac’tan daha iyi bir mentör bulmasının da mümkün olduğunu sanmıyorum.
Ve en acayibi, hala 19 yaşında!
1 Luka Doncic – Phoenix Suns
Gerçek Sıra: 3 – Atlanta Hawks
Koç Igor Kokoskov, direksiyonda Luka Doncic ve 2 numarada takımı yönetecek çok yönlü ve zeki bir yaratıcıyla tamamlanacak Devin Booker.
Suns yönetiminin yıllardır yaptıkları saçmalıkları düşününce basit matematik kadar kolay gözüken şu yukarıdaki hesabı yapamamalarına insan şaşırmıyor. Ama Doncic’i seçmeyerek yaptıkları hatanın büyüklüğü yalnızca işin bu kısmından ibaret de değil.
Doncic çaylak yılında All-Star olmaya hazırlanıyor. Pozisyon yaratıyor, maç kazandırıyor, takımı taşıyor, ikili oyunları yönetiyor, içeride bitiriyor, ribaunt alıyor, oyun kuruyor, diğerlerini oyuna dahil ediyor. Onun boyunda ve kilosunda bir oyuncudan basketbol sahasında beklenebilecek her türlü sorumluluğu alıyor ve nasıl oluyorsa daha fazlasını da yapıyor.
NBA Draft’ının ilk sırasındaki bir takımın Real Madrid‘de yaptıklarını gördükten sonra onun bir nesilde bir kez görülebilecek yeteneklerini ıskalamış olması skandaldan başka bir şey değil. Şimdi bir zaman makinesi olup o geceye geri dönülse Suns, Phoenix’in evladı DeAndre Ayton ve post-up’larının hatrı için bile bu hatayı tekrarlayamazdı.