by Alex Kennedy / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 1 Kasım 2018 tarihinde Hoops Hype’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Öyle kariyerler var ki sayısız insan o kariyerlerin hayalini kuruyor ancak yalnızca bir avuç insan o kariyeri deneyimleyebiliyor. Sayısız insan, NBA’de oynama hayali kuruyor ancak (maalesef) çok az sayıda insan o hayalleri gerçeğe dönüştürebiliyor.
Yapılan bir araştırmaya göre lise basketbol oyuncularının yalnızca %3,4’ü kolej seviyesinde basketbol oynuyor. O kısıtlı havuzdan da yalnızca %1,2 oranında oyuncu bir NBA takımı tarafından draft ediliyor. Unutmayın, her yıl yalnızca 60 oyuncu draft ediliyor ve bu bile NBA’de maça çıkacağınızın garantisi olmuyor. O draftta seçilen oyuncuların yalnızca yarısı garanti kontrat alabiliyor. NCAA’de yapılan başka bir çalışmaya göre lise oyuncularının yalnızca %0,03’ü draft ediliyor.
Bununla birlikte yine aynı araştırmaya göre birçok kolej oyuncusu, düşük şansa rağmen profesyonel düzeyde oynayacağına inanıyor. Sporculara genelde yedek bir planlarının olması söyleniyor ancak onlar büyük oranda özgüvenleri ve kendilerine olan güçlü inançları sayesinde kolej seviyesine kadar geliyorlar. Hâli hazırda kolej basketbolunda oynayarak aleyhlerindeki durumu tersine çevirmiş oluyorlar ve profesyonel olmak için birçoğu her şeyini veriyor kolej döneminde. Bu inanılmaz bir risk. Bu durumda yapılacak en iyi şey en kötüye kendinizi hazırlayıp en iyiyi umut etmek.
Birçok NBA oyuncusunun kafasında, sakatlanma veya ligde uzun vadeli oynayamama ihtimallerine karşı benzer bir alternatif kariyer vardı. HoopsHype, NBA’de oynayan bazı oyuncularla konuştu ve profesyonel basketbol oynamıyor olsalar neler yapacaklarını sordu:
CJ McCollum, Portland Trail Blazers: “Muhtemelen ya yayıncı gazetecilik yapardım ya da evde oturan bir baba olurdum. Basketbol oynamasam muhtemelen beyzbol oynardım ama. Lisede basketbolu seçtim ama en iyi yaptığım spor beyzboldu. Dedem James Harrison Andrews, Negro Leagues’de oynamıştı. Basketbolu seçtim çünkü ağabeyim Errick de basketbolu seçmişti ve onun gibi olmak istiyordum. Kalbim basketboldaydı ancak beyzboldaki yeteneklerim daha da üst düzeydi. Dedem, kendisine beyzbolu bırakacağımı söylediğimde yıkıldı. Annem de seçim yapmamda rol oynadı. Dedi ki ‘Üç spora birden vakit harcarken hiçbirinde usta olamazsın. Birini seçmen ve tüm enerjini oraya vermen lazım.’ Sanırım antrenman antrenman gezmekten yorulmuştu. (Gülüyor.) İşe yaradı! Hayatın böyle şeyler getirmesi çok acayip. Ama evet, ne olursa olsun herhalde bir şekilde spor yayıncılığı yapardım.”
Larry Nance Jr., Cleveland Cavaliers: “Ben aslında adli tıp laboratuvarında çalışmak istiyordum. Koleje girdiğim zaman fark ettim bunu. Lisansımı Ceza Hukuku üzerine yaptım.”
Jeremy Lin, Atlanta Hawks: “Açıkçası emin değilim. Muhtemelen bir hayır işi falan yapardım.” (Lin, olumsuz koşullarda yaşayan çocuklara ve ailelere yardım eden ve kendi ismini taşıyan bir vakfın kurucusu. Ücretsiz basketbol kursları gibi etkinlikler düzenliyor, özel günlerde ücretsiz yemek dağıtımı yapıyorlar.)
Kyle O’Quinn, Indiana Pacers: “Bir lisede danışmanlık yapardım. Lisedeyken bir danışmanım vardı. İsmi Lloyd Desvigne. O olmasa asla şansım olmazdı. Dönüp okulu tamamlayıp diplomamı almamın sebebi kendisi. Eğitim alanında lisansımı tamamladım. Basketbolu bıraktığım zaman bunu yapmak istiyorum.”
Bobby Portis, Chicago Bulls: “Basketbol oynamasam hâlâ Arkansas Üniversitesi’nde master yapıyor olurdum. Geçen yıl mezun olmuştum ve bu yıl yüksek lisansım için çalışıyordum. Herhalde pazarlama falan okurdum. Pazarlama konusundaki her şeyi çok seviyorum. Kolejde bu alanda lisans yaptım. Üst düzey insanlarla iyi vakit geçiriyorum ve benim de öyle bir kişiliğim var. Bu yüzden insanlarla çalışacağım bir yerde bir şey yapmak isterdim. Coke gibi bir şirket için pazarlamacılık yapmak harika olurdu.”
Damian Lillard, Portland Trail Blazers: “Ya rap müzik yapardım ya da boksör olurdum. Boks konusunda birkaç yıl öncesine kadar ciddi değildim ama bu sporu hep sevdim. (Lillard, çocukluğundan bu yana rap müzik yapıyor ve iki de albümü bulunuyor. Lil Wayne, 2 Chainz, Jamie Foxx ve Juvenile gibi sanatçılarla çalıştı.)
Quinn Cook, Golden State Warriors: “Film endüstrisinde bir şeyler kovalardım. Yapımcılık ve film editörlüğü konularına ilgiliyim. Duke’ta tiyatro üzerine lisansımı gerçekleştirdim. Şu sıralar bir belgesel çekiyorum. Çok sayıda da videoyu düzenliyorum. Splice programını kullanıyorum. Biraz da iMovie ancak genelde Splice. Duke döneminde hiç gerçek bir yapım ortaya koymadım ancak iki ders aldım ve oyunlarda rol aldım. The Outsiders’ta rol aldım, en sevdiğim kitaptır. Ana karakterlerden biri değildim. Soc’lardan biriydim. O da dersin bir parçasıydı ve güzeldi.”
Langston Galloway, Detroit Pistons: “Kesinlikle futbol oynardım. Küçüklüğümde wide receiver olarak oynuyordum. Mevkinin en sevdiğim oyuncuları da Keyshawn Johnson, Michael Clayton ve Jerry Rice’tı.”
Marvin Williams, Charlotte Hornets: “Bunu çok kez düşündüm. Ben fazlasıyla işkolik bir insanım. Bu sebeple kendimi harika bir işe sahip gibi görebiliyorum. Ya da belki iki iş birden yapardım. Çalışmayı çok istiyorum. Böyle büyüdüm ve ailemden de hep böyle gördüm. Ancak hangi alanda olurdum bilmiyorum. Yani çocuklarla çalışmayı çok seviyorum. Belki okul sonrası bir programda falan çalışıyor olurdum. Belki öğretmen olurdum. Böyle bir şey harika olurdu.”
Jordan Bell, Golden State Warriors: “Ben aslında diş hekimi olmak istiyordum. Asla olmadım. Hep ilgilendiğim bir şeydi. İş istemiyordum, kariyer istiyordum. Basketbola alternatif olarak düşündüğüm bir şeydi bu.”
Evan Turner, Portland Trail Blazers: “Ne yapardım gerçekten bilmiyorum. Çocukluğumda hep saçma sapan şeylerle ilgilenirdim. (Gülüyor.) Hep farklı taşların çok havalı olduğunu düşünürdüm ve bir aralar jeolog olmak istedim o yüzden. Sanat yapan insanlara da hep hayranlık beslemişimdir. John Mayer gibi birinin gitarı öyle çalması çok etkileyici mesela. Sanatla ilgili bir şeyler yapmayı da çok isterdim. O tarzda bir şeyler güzel olurdu.”