by Zach Buckley / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 26 Ağustos 2019 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Af sonrası NBA’de artık kontratlar için ikinci bir şans yok.
Bununla birlikte kontratı esnetme fırsatı ile kötü veya istenmeyen sözleşmeleri maaş bütçenizden büyük oranda çıkarabiliyorsunuz. Eğer bir takım bir oyuncusunu serbest bırakır ve 31 Ağustos’a kadar bu mekanizmayı devreye sokarsa, oyuncunun kalan maaşı kaç yıllık kontratı kaldıysa o sayının iki katı artı bir fazlasını kapsayan bir sürece yayılıyor.
Maaş bütçesine hâlâ etkisi oluyor ancak bazı durumlarda daha uzun vadede daha düşük paralar ödenerek kontrat tamamlanabiliyor. Elbette bunun olumsuz tarafı da kontratların maaş bütçesini normalin iki katından daha fazla süre etkiliyor olmaları.
Tam anlamıyla Bobby Bonilla durumu denilemez buna ancak 2019-2020 sezonunda hâlâ takımlarından para aldığına inanamayacağınız bazı isimler var. Zamanında fark ettiğiniz ama belki de bu süreçte ya unuttuğunuz ya da artık çoktan bittiğini düşündüğünüz kontratları taşıyoruz huzurlarınıza.
Listede yer almadığı hâlde para almaya devam eden bazı dikkat çekici isimler: Luol Deng (Los Angeles Lakers), Andrew Nicholson (Portland Trail Blazers), Joakim Noah (New York Knicks).
Matt Barnes (Sacramento Kings)
Yaşlanan oyuncuların eşref saati gelince birçok takım kendini korumaya alıyor. Sacramento Kings ise kesenin ağzını açmayı tercih etti.
Hem göz testi, hem de istatistik kağıtları, Matt Barnes’ın 2015-2016 sezonunda 35 yaşındayken artık kariyerinin sonuna geldiğini gösteriyordu. %38,1 ile kariyerinin en kötü saha içi isabet oranını yakaladı. %32,2’lik üçlük isabet oranı, son beş yılda kariyerinin en kötü isabet oranıydı. 2.000 dakika süre alan 117 oyuncu arasında verimlilik puanı sıralamasında 105., galibiyet katkısında ise 104. oldu. Arkasındaki tüm oyuncular da ondan daha genç isimlerdi.
O sezon onunla ilgili söylenebilecek tek iyi şey, düşüş dönemini çok iyi zamanlamış olmasıydı. Pişmanlıklarla anılan 2016 yazına denk geldi… Herkesin yakacak parası vardı, Kings dahil. Onlar da Barnes’a iki yıllık, 12,5 milyon dolar değerinde bir kontrat verdi.
Daha sonraki sezonda 38,4/32,7/75,8 ile şut atıp 54 maça çıktı ve neticede takımı tarafından serbest bırakıldı. Kalan maaşı da esnetildi. Daha sonra Golden State Warriors‘a gidip şampiyonluk kazandı ancak Aralık ayında emekliliğini açıkladı.
Son NBA maçına Haziran 2017’de çıktı ancak bu sezon Sacramento’dan 2,1 milyon dolar daha kazanacak.
Monta Ellis (Indiana Pacers)
Monta Ellis’in geçtiğimiz süreçteki geri dönüş çabası hiçbir yere varmamış gibi gözükse de bu onun NBA’den aldığı maaşın bittiği anlamına gelmiyor.
Bir zamanlar Stephen Curry ile arka alanı paylaşan skorer guard, gelecek sezon Indiana Pacers‘tan 2,2 milyon dolar kazanacak. Sonraki iki sezonda da aynı parayı almaya devam edecek. Ellis, son maaşını 2022 yılında alacak ve o gün geldiğinde son NBA maçının üzerinden beş yıl geçmiş olacak.
2015 yılında imzaladığı dört yıllık 44 milyon dolar değerindeki sözleşme mantıklı gözüküyordu. Pacers’ın Paul George’un yanında bir hücum yıldızına ihtiyacı vardı ve Ellis de sekiz yıldır 18+ sayı ortalaması yakalıyordu. Indy, onun zaafını kapatacak savunma gücüne bile sahipti.
Ancak daha sonra skor hacmi çok düştü ve Pacers, Ellis’in takıma verecek pek de bir şeyi kalmadığını fark etti. İkinci sezonunun ortasında ilk 5’teki rolünü de kaptıran Ellis, bir daha kendisini bulamadı. Pacers, playoffların ilk turunda Cleveland Cavaliers tarafından süpürüldüğünde ilk maçta 28 dakika sahada kalan Ellis, son maçta altı dakika oynayabildi.
Sonrasında durum daha da kötüye gitti.
16 Haziran 2017 günü madde kullanımı nedeniyle beş maç ceza alan Ellis’in bu cezasından iki gün sonra George, takasını istedi. 5 Temmuz günü Ellis ayrılmış, Indy’ye de 11,2 milyon dolarlık maaş yükünü bırakmıştı.
Larry Sanders (Milwaukee Bucks)
Giannis Antetokounmpo, Milwaukee Bucks‘ın yeniden doğuşunu başlatmadan önce savunmanın çapası Larry Sanders, takımının yükünü bir zamanlar geniş omuzlarında taşıyordu.
Zirvedeki kariyeri çok kısa sürdü. Yalnızca bir sezon yaptığı patlama, o kadarla kaldı. 2012-2013 sezonunda dev pivot, 9,8 sayı, 9,5 ribaund ve 2,8 blok ortalamaları ile kariyer rekorlarını kırdı. Maç başına bloklarda lig ikincisi olurken Yılın Savunmacısı ödülünde de yedinci sırayı aldı.
Milwaukee, elinde tomurcuklanan bir yıldız olduğuna inanıyordu. O Ağustos ayında organizasyondan dört yıllık, 44 milyon dolar değerinde yeni bir kontrat aldı ve o kontrat 2014-15 sezonunda devreye girecekti.
O yatırım daha başlamadan ellerinde patladı. 2013-14 sezonunda performansı yerlerde süründü. Sakatlıklar ve istikrarsızlık nedeniyle 23 maça çıkıp hiçbir etki bırakamadı ve bir gece kulübünde girdiği kavgada el baş parmağındaki bağları koptu. Ayrıca üzerine madde kullanımı nedeniyle beş maç ceza aldı.
2014-15 sezonu, Aralık ayı öncesinde kopup gitti. 23 Aralık’tan sonra bir daha maça çıkmadı. Başta sebep olarak “hastalık” gösterildi, daha sonra “kişisel sebepler” denildi. Bir kez daha Ocak ortasında madde kullanımı nedeniyle ceza aldıktan sonra Şubat ortasında serbest bırakıldı. Sanders daha sonraları “anksiyete, depresyon, duygudurum bozukluğu nedeniyle tedavi gördüğünü açıkladı.
Bucks, o dönemden bu yana kendisine yıllık 1,9 milyon dolar ödüyor ve 2021-22 sezonu sonuna kadar da bu devam edecek. 2016-2017 sezonunda Cavs ile dönmeye çalıştı ancak bir ay sonra serbest bırakıldı. Bu yaz BIG3 Draftı’nda üçüncü sıradan seçildi.
Josh Smith (Detroit Pistons)
Josh Smith, Detroit Pistons‘ın lig Mersin’e giderken tersine gitme denemesinde öncül bir rol oynamıştı.
Yıl 2013’tü. Pozisyonsuz basketbol, Miami Heat‘e üst üste ikinci şampiyonluğu kazandırmıştı. Lig her geçen gün kısalıyordu. Doğal olarak Pistons ters yönü seçti.
Andre Drummong ve Greg Monroe gibi ikiz kulelere sahip olmalarına rağmen Smith’i ekleyerek takımı daha da uzattılar. Smith, son altı sezonunda 4 numara oynamıştı.
Bu ortaklık daha en başından sıkıntılıydı. Smith, en iyi ihtimalle atletizmini kullanıp potaya hücum edecekti. Dış oyunuyla ilgili çalan çanlara karşı koymakta zorlandı. Dahası kariyeri boyunca oradan yalnızca %28,3 ile şut atmıştı… İki uzunla birlikte oynamak onu potadan daha da uzaklaştırdı ve tahmin edileceği üzere sonuç felaket oldu.
“Boşken -ki çok boş kalıyordu- sanki rakibe bir şey ispatlamaya çalışıyor gibi şut atıyordu” diyor Mike Prada. “Boş bırakmalarının bir sebebi olduğunu unutuyordu.”
Smith, Detroit’teki ilk sezonunda %46,3 ile korkunç bir doğru şut oranı yakaladı. 1.500+ dakika alan oyuncular arasında ondan daha kötü yalnızca iki oyuncu vardı bu anlamda. Onu takıma getiren yönetici Joe Dumars, Smith’in ikinci yılı öncesi takımdan ayrıldı. Smith, yalnızca 28 maça çıkarken 39.1/24.3/46.8 yüzdeleri ile oynadı ve neticede Aralık ayında serbest bırakıldı.
Hâlâ iki yıllık kontratı ve kendisine ödenecek 27 milyon dolar vardı. Dolayısıyla yıllık 5,3 milyon dolar kazanmaya devam etti. Bu sezon son kez 5,3 milyon dolar daha alacak. Sanders gibi Smith de BIG3’de yeniden ortaya çıktı ama maaşını hâlâ Pistons’tan alıyor.
Anderson Varejao (Portland Trail Blazers)
2004 NBA Draftı’nın 30 numarası Anderson Varejao, Cleveland taraftarına kendisini oyun içindeki mücadelesi, bitmeyen enerjisi ve kilit savunması ile sevdirmişti. Uzun süre boyunca Northeast Ohio’da LeBron James dışında en çok tanınan insan oydu.
Yıllar boyu Varejao, Cavaliers için her şeyini verdi, onlar da rutin bir şekilde hizmetlerini ödüllendirdi. 2009 yılında altı yıllık 50 milyon dolar değerinde bir sözleşme imzaladı. Kontrat sürecinde türlü aksaklıklar yaşasa da (2011’de bileğindeki tendon koptu, 2012’de el bileği kırıldı, 2013’te hayatını tehlikeye sokan kan pıhtılaşması sorunu yaşandı) 2014’te Cavs bir kez daha kesenin ağzını açıp ona üç yıllık 30 milyon dolar değerinde bir kontrat verdi.
Fahiş bir yatırımdı ancak LeBron James döneceği için mantıklı gözüküyordu. Eylül 2014’te Jason Lloyd, Ohio.com’da “LeBron, sık sık Varejao’nun en sevdiği takım arkadaşlarından biri olduğunu söyledi. Cuma günü de aynısını yaptı” diyordu.
Ancak ne kontrat ne de James’in dönüşü Varejao’nun şansını döndürdü. O Aralık ayında aşili koptu. Öylece sezonu son buldu.
Bir sonraki Ekim ayına kadar bir daha oynamadı ve o dönemde Cavs’in daha çok yönlü bir uzuna ihtiyacı vardı. O da takas ile Portland Trail Blazers‘ın yolunu tuttu. Yerine takıma Channing Frye katıldı. Blazers, Varejao’yu takasın hemen ardından serbest bırakırken 2020-21 sezonu sonuna kadar ona 1,9 milyon dolar ödeme kararı aldı.
Daha sonra Warriors‘a katılan Varejao, 2016 finallerinde Cavs’e karşı oynadı. 2016-2017’ye de Warriors‘ta başladı ancak Şubat ayında serbest bırakıldı.