by Andy Bailey / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 25 Eylül 2019 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Tarihin en iyi pivotu kim?
Oyun kurucuları, şutör guardları, kısa forvetleri ve uzun forvetleri sıraladık. Sıra geldi basketbol tarihini en uzun süreyle domine eden pozisyona.
Bu durum mantıklı çünkü hedefin yerden 10 adım yukarıda olduğu bir sporda boy elbette bir avantaj.
Onlarca yıl boyu Bill Russell, Wilt Chamberlain ve Kareem Abdul-Jabbar NBA’de hüküm sürdü. Basketbol son 10 yılda çok değişmiş olsa da yeni bir grup 5 numara, oyunu tekrar uzunların gücüne çevirmeye çalışıyor gibi gözüküyor:
Nikola Jokic, Rudy Gobert, Joel Embiid ve diğerleri…
Onlardan önce gelmiş efsaneleri sıralarken seçimler büyük oranda öznel kritelere dayansa da önceki listelerde olduğu gibi gelişmiş istatistikler de etkili olacak.
1973-74 sezonundan bu yana kullanılan artı-eksi verimlilik ve 48 dakika başına galibiyet katkısı gibi istatisitkler kullanılıyor artık. Ayrıca oyun hızı ve oynama süresine uygun istatistikleri de göreceksiniz. Ancak bu faktörlere soyut gözlemler de eklenmeli.
Son bir not: Basketball-Reference’ı bu yazıda oyuncunun pozisyonu konusunda hakem olarak kabul edeceğiz.
10. Bill Walton
Maç başına istatistikleri: 13.3 sayı, 10.5 ribaund, 3.4 asist, 2.2 blok, 0.8 top çalma
75 pozisyon başına istatistikleri: 16.2 sayı, 12.9 ribaund, 4.2 asist, 2.7 blok, 1.0 top çalma
İlişkili doğru şut yüzdesi: +2.2
Net verimlilik değişimi: Yok
Artı-eksi verimliliği: 4.4
48 dakika başına galibiyet katkısı: 0.142
Sakatlıklar, basketbol camiasından tarihin en büyük pasör uzunlarından birini ve Jokic’in atasını çaldı.
Jokic ve Bill Walton arasındaki fark, Walton’ın savunmada da dominant olmasıydı. İlk dört sezonunda savunma verimliliğinde lig üçüncüsü, blok ortalamasında lig yedincisi ve savunma ribaundu ortalamasında lig lideri oldu.
1976-77 ve 1977-78 sezonlarında yılın savunma takımına seçilirken skor konusunda da geri kalmadı. Eğer sağlıklı kalabilmiş olsa bu listede çok daha yukarıda olurdu…
Maalesef yalnızca iki zirve sezonu geçirdi. Üçüncü ve dördüncü sezonlarında Walton 18,8 sayı, 13,8 ribaund, 4,4 asist, 2,9 blok ve 1,0 top çalma ortalamaları yakaladı. 1977’de Final MVP’si oldu. Ertesi sezon ise lig MVP’si seçildi.
En iyi dönemlerinde yalnızca üç tam sezon oynayabildi. Walton geri döndüğünde artık aynı değildi. 1985-86’da Celtics‘te yeni bir hayat buldu kendisine. O sezon Larry Bird’ün yanında yılın altıncı adamı ödülünü ve ikinci şampiyonluğunu kazandı.
9. Patrick Ewing
Maç başına istatistikleri: 21.0 sayı, 9.8 ribaund, 2.4 blok, 1.9 asist, 1.0 top çalma
75 pozisyon başına istatistikleri: 23.3 sayı, 10.9 ribaund, 2.7 blok, 2.1 asist, 1.1 top çalma
İlişkili doğru şut yüzdesi: +2.1
Net verimlilik değişimi: Yok
Artı-eksi verimliliği: 2.0
48 dakika başına galibiyet katkısı: 0.150
Patrick Ewing, ilk 13 sezonunun tamamında en az 20 sayı ortalama ile oynadı. Dokuz sezon üst üste 20 sayı ve 10 ribaund istatistikleri yakaladı.
10 yıldan fazla süre boyunca Ewing, varlığıyla istikrarlı bir şekilde New York Knicks‘i yarışa soktu. Knicks‘teki ilk sezonundan son sezonuna kadar New York, sayı farkını ve fikstür zorluğunu göz önünde bulunduran basit istatistik sisteminde Doğu Konferansı’nda yalnızca Chicago Bulls‘un arkasında kaldı.
Knicks tarihindeki her sezonu bu istatistik ile değerlendirirseniz Ewing’in liderliğindeki takım, ilk dört sıranın ikisini, ilk 15 sıranın da yedisini dolduruyor.
Knicks’i savunması ve güçlü fiziği ile galibiyetten galibiyete sürüklemekle kalmadı, kariyerinin ilk yıllarında hücumda da çok yönlü bir oyun, yumuşak bir şut ve alçak postta farklı hareketler ile etkileyici bir oyun oynadı.
En iyi uzun forvetler listesinin üyeleri Karl Malone ve Charles Barkley gibi Ewing’in zirvesi de talihsiz bir zamana denk geldi: Çoğunda Jordan ligdeydi.
Ewing, 1994’te şampiyonluk şansı yakaladı, Jordan o sıralar beyzbola heves salmıştı. O yıl, Knicks finalde yedinci maçı oynadı ancak bu kez de Houston Rockets ve Olajuwon’a yenik düştüler.
8. Moses Malone
Maç başına istatistikleri: 20.6 sayı, 12.2 ribaund, 1.4 asist, 1.3 blok, 0.8 top çalma
75 pozisyon başına istatistikleri: 22.0 sayı, 13.0 ribaund, 1.4 asist, 1.4 blok, 0.9 top çalma
İlişkili doğru şut yüzdesi: +3.5
Net verimlilik değişimi: Yok
Artı-eksi verimliliği: 1.8
48 dakika başına galibiyet katkısı: 0.178
Asla “asla” diyemeyiz ancak John Stockton’ın asist rekoru, bir sporda bir rekor ne kadar kırılamazsa o kadar kırılamaz gözüküyor. Stockton ile ikinci sıradaki Jason Kidd arasında %23,5 oranında düşüş var
Moses Malone’un hücum ribaundu rekoru ise daha da büyük.
İkinci sıradaki Robert Parish ile arasında %31,7 oranında fark var. Hiçbir aktif oyuncu, Parish’in istatistiğine yakın bile değil.
“Oyun kurucu” kavramı genelde kanat oyuncuları ve guardlar için ya da bazen de Jokic gibi bir pivot için kullanılıyor ancak hücum ribaundu da elbette başka bir yaratıcılık şekli.
Bazıları için bu sürpriz olabilir ancak Rudy Gobert’in kariyeri boyunca kaydettiği sayıların %29,3’ü asist üzerinden değil. Klay Thompson’da ise bu oran yalnızca %21.0. En az kendisi kadar süre alan oyuncular arasında Gobert’in %13.0 hücum ribaundu oranı, lig tarihinde beşinci sırada.
Malone, 19 yıllık NBA kariyerinde %16.4 oranında hücum ribaundu aldı. İlk sekizsezonunda bu oran %17.9’du, maç başına 6.2 hücum ribaundu aldı.
Malone kariyeri boyunca 13 kez All-Star seçildi, sekiz kez yılın takımlarında yer aldı, iki kez yılın savunma takımlarına seçildi. Altı kez ribaund kralı olan Malone, üç kez MVP seçildi, bir şampiyonluk kazandı ve bir kez de Final MVP’si oldu.
7. Hakeem Olajuwon
Maç başına istatistikleri: 21.8 sayı, 11.1 ribaund, 3.1 blok, 2.5 asist, 1.7 top çalma
75 pozisyon başına istatistikleri: 22.7 sayı, 11.6 ribaund, 3.2 blok, 2.6 asist, 1.8 top çalma
İlişkili doğru şut yüzdesi: +2.1
Net verimlilik değişimi: Yok
Artı-eksi verimliliği: 4.9
48 dakika başına galibiyet katkısı: 0.177
Hakeem Olajuwon konusunda birçok yerden başlayabiliriz: Dream Shake, iki şampiyonluk, savunma veya hatta ribaund…
Ancak biz savunmadaki özelliklerine dikkat çekeceğiz. Olajuwon, NBA tarihinin en çok blok yapan oyuncusu ve ikinci sıradaki Dikembe Mutombo’ya 541 blok fark atmış durumda.
Dream, en az 10 blok yaptığı toplamda 11 maçla dördüncü sırada ve blok ile yapılan triple-double sayısında ise ilk sırada.
29 Mart 1990 günü Olajuwon, NBA tarihinin sayı/ribaund/asist/blok ile yapılan üç quadruple-double’ından birine imza attı: 18 sayı, 16 ribaund, 11 blok ve 10 asist.
Gerçekten her şeyden biraz biraz yapabiliyordu ve çok yönlü oyunu ile 12 kez All-Star seçildi, 12 kez yılın takımlarında, dokuz kez yılın savunma takımlarında yer aldı. İki kez yılın savunmacısı seçilirken iki kez Final MVP’si oldu ve iki şampiyonluk kazandı.
6. David Robinson
Maç başına istatistikleri: 21.1 sayı, 10.6 ribaund, 3.0 blok, 2.5 asist, 1.4 top çalma
75 pozisyon başına istatistikleri: 23.5 sayı, 11.9 ribaund, 3.3 blok, 2.8 asist, 1.6 top çalma
İlişkili doğru şut yüzdesi: +5.4
Net verimlilik değişimi: Yok
Artı-eksi verimliliği: 7.4
48 dakika başına galibiyet katkısı: 0.250
Eğer liste yalnızca istatistiklere bağlı olsaydı David Robinson muhtemelen daha yüksekte de olurdu. Artı-eksi verimliliği sıralamasında tarihin en iyi dördüncü oyuncusu kendisi.
48 dakika başına galibiyet katkısında ise onun önünde yalnızca Jordan var ve aralarındaki fark da .0003…
Robinson’ın temel istatistikleri de hayli etkileyici. İlk yedi yıllık kariyerinde 25,6 sayı, 11,8 ribaund, 3,6 blok, 3,1 asist ve 1,7 top çalma ortalamaları yakaladı.
MJ, o süreçte Robinson’dan daha iyi artı-eksi verimliliği yakalayan tek oyuncuydu.
1990’ların bazı diğer efsanelerinin aksine, o Jordan sonrası dönemi yakalayıp iki şampiyonluk kazanmayı başardı. Elbette bu anlamda Tim Duncan çok yardımcı oldu ancak Robinson da o şampiyonluklar için aldığından daha fazla takdiri hak ediyor.
Şimdi buradaki asıl mesele, Robinson’ın Olajuwon’un önünde olması. 1995 konferans finali, iki pivotun da kariyerinde önemli bir yer kapladı. Houston, altı maçta seriyi kazandı ve iki pivotun istatistikleri şu şekildeydi:
Robinson: 23.8 sayı, 11.3 ribaund, 2.7 asist, 2.2 blok, 1.5 top çalma, 55.3 true shooting percentage
Olajuwon: 35.3 sayı, 12.5 ribaund, 5.0 asist, 4.2 blok, 1.3 top çalma, 59.0 true shooting percentage
Ancak 1.000’dan fazla maça çıkmış iki oyuncunun kariyerlerinden tek bir seri seçmek yetmiyor.
Tüm kariyer istatistiklerine baktığınız zaman Robinson, artı-eksi verimliliği, 48 dakika başına galibiyet katkısı, doğru şut oranı ve playofflarda 48 dakika başına galibiyet katkısında önde.