Των Αντώνη Στρογγυλάκη, Cesare Milanti/ info@eurohoops.net
Με τη φυγή των Σιλβέν Φρανσίσκο και Μάρκους Ντένμον, πολλοί θα σκέφτηκαν ότι η περιφερειακή γραμμή του Περιστερίου θα χάσει αρκετή από την ισχύ της. Ο “γερόλυκος” όμως που μόνο ως τέτοιος δεν παίζει, Τζο Ράγκλαντ, κάνει πράματα και θάματα υπό τις οδηγίες του Βασίλη Σπανούλη.
Το Περιστέρι ζει το δικό του ευρωπαϊκό παραμύθι. Τη φετινή χρονιά όχι μόνο προκρίθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες του BCL αλλά παρότι έμοιαζε στριμωγμένο στα σχοινιά και η κατάσταση μη αναστρέψιμη μετά το 0-3 που ξεκίνησε στον όμιλο στους “16”, έκανε ένα τρομερό δεύτερο γύρο, πήρε και τα τρία παιχνίδια, βολεύτηκε από τα υπόλοιπα αποτελέσματα και προκρίθηκε στους “8” της διοργάνωσης.
Εκεί θα συναντήσει την κάτοχο του τίτλου Βόννη με μειονέκτημα έδρας για ένα ακόμα αγωνιστικό θαύμα. Για μία ακόμα αδύνατη συνθήκη που θα εξελιχθεί σε δυνατή.
Πρωτεργάτης στην πορεία αυτή, ο 35χρονος Τζο Ράγκλαντ που “κόβει”, “ράβει” και μεγαλουργεί εν πάσει περιπτώση με τους “Πρίγκιπες της Δυτικής όχθης”. Παίκτης του μήνα Μάρτη για το Basketball Champions League και μάστερ στις “διπλές” εμφανίσεις μιας και μοιράζει τις τελικές πάσες τη μία μετά την άλλη.
Κορυφαίος στις ασίστ ήδη από την προηγούμενη χρονιά με τη φανέλα της Χαποέλ Χολόν, δεν άλλαξε κάτι ερχόμενος στο Περιστέρι, παίρνοντάς το από εκεί που το άφησε με τους Ισραηλινούς. Σε 14 ματς στο BCL μοιράζει το αστρονομικό νούμερο των 9.6 ασίστ ανά παιχνίδι. Ο ορισμός του “ξέρω πως να κάνω χαρούμενους τους συμπαίκτες μου”.
Για την απόφασή του να έρθει στο Περιστέρι αλλά και το Βασίλη Σπανούλη μίλησε μεταξύ άλλων στο EurohooPOD.
“Είχα οψιόν στη Χολόν αυτή τη χρονιά, θα μπορούσα αν είχα επιστρέψει, αλλά ήταν δική μου απόφαση κι όλα αυτά ήταν πριν απ’ όσα είχαν ξεκινήσει εκεί (σ.σ. πόλεμος).
Ήταν σαν δεύτερο σπίτι μου, τους αγαπούσα όλους, με αγαπούσαν όλοι. Και με πήρε ο κόουτς (σ.σ Σπανούλης) και μου είπε ότι με θέλει στο Περιστέρι. Και ήμουν σε δίλημμα.
Το ήξερα ότι θα με πιέσει, το ήξερα ότι θα είναι πολύ δύσκολο, αυτή όμως ήταν κι η εσωτερική μάχη μου. Να μείνω στη Χολόν εξαιτίας της άνεσης που είχα αποκτήσει εκεί. Με τον τρόπο που είχα συνηθίσει να παίζω, να προπονούμαι ή να πάω στο Περιστέρι και να μάθω μέσα από ένα απ’ τα μεγαλύτερα μπασκετικά μυαλά. Έτσι ξύπνησα ένα πρωί και είπα ‘ναι θα πάω στο Περιστέρι γιατί δεν σκέφτηκα μόνο το τώρα αλλά και το μέλλον για όλα αυτά που θα μάθαινα από ένα τέτοιο μυαλό. Μπορεί να είμαι 45 χρονών και να μαθαίνω σε άλλους όσα μου δείχνει εκείνος. Μοιάζει εμμονικό.
Είμαι 35 χρονών και σκέφτηκα ότι δεν είμαι τόσο μικρός ή τόσο μεγάλος για να μην μαθαίνω από αυτό το παιχνίδι.”
Ο Τζο Ράγκλαντ διανύει την τέταρτη χρονιά του στην εν λόγω διοργάνωση (μία με την Αβελίνο το 2017 και δύο με τον Χολόν 2021-23) και… “Δεν ξέρω αν πρόκειται για την πιο δύσκολη και απαιτητική χρονιά του BCL όμως σίγουρα αυτός ο όμιλος που ήμασταν με το Περιστέρι απέναντι στην Χάποελ Ιερουσαλήμ, την Τενερίφη και την Καρσίγιακα ήταν ο πιο σκληρός και δύσκολος που έχω υπάρξει”.
Σχετικά με τις οδηγίες/νουθεσίες του “Kill Bill” όταν το Περιστέρι βρισκόταν στο 0-3 και είχε… Γολγοθα να διαβεί, σχολίασε ότι: “Μας προπονούσε για να είμαστε στα προημιτελικά όμως φρόντιζε να βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και μόνο αυτό για να μπορούμε να τα καταφέρουμε. Να σκεφτόμαστε θετικά, ότι όλα τα ενδεχόμενα ήταν στο παιχνίδι απλά να βλέπουμε το κάθε ματς διαφορετικά. Δεν είχε υπεροπτική προσέγγισε, απλώς το πίστευε.”
Στη σκηνή και μπροστά στις κάμερες, ο Βασίλης Σπανούλης μοιάζει με αυστηρό προπονητή που φωνάζει αρκετά. Πίσω από αυτές, στην προπόνηση, πως είναι όμως; “Είναι ο ίδιος, δεν αλλάζει καθόλου. Όπως φαίνεται στους αγώνες, έτσι είναι και στις προπονήσεις. Φροντίζει να μας κρατήσει προσγειωμένους. Μας λέει στην προπόνηση “κερδίσατε μερικούς αγώνες και νομίζετε ότι καταφέρατε κάτι;” Όντας δίπλα του αυτούς τους μήνες, καταλαβαίνω γιατί η καριέρα του εξελίχθηκε έτσι όπως εξελίχθηκε.”
Διαβάστε επίσης: